- 678
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت تحقیق عبدالفتاح طاروطی سوره عبس آیات11 تا آخر، تکویر، فاتحه، بقره 1 تا 2
تلاوت تحقیق عبدالفتاح طاروطی، این تلاوت در کشور مصر اجرا گردیده است.
سوره 80: عبس
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
کَلَّا إِنَّهَا تَذْکِرَةٌ ﴿11﴾
هرگز چنین مکن، این (قرآن) یک تذکر و یاد آوری است. (11)
فَمَنْ شَاءَ ذَکَرَهُ ﴿12﴾
و هر کس بخواهد از آن پند میگیرد. (12)
فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ ﴿13﴾
در الواح پرارزشی ثبت است. (13)
مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ ﴿14﴾
الواحی والاقدر و پاکیزه. (14)
بِأَیْدِی سَفَرَةٍ ﴿15﴾
به دست سفیرانی است، (15)
کِرَامٍ بَرَرَةٍ ﴿16﴾
والامقام و فرمانبردار و نیکوکار. (16)
قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَکْفَرَهُ ﴿17﴾
مرگ بر این انسان، چقدر کافر و ناسپاس است؟! (17)
مِنْ أَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهُ ﴿18﴾
(خداوند) او را از چه چیز آفرید؟ (18)
مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ﴿19﴾
از نطفه ناچیزی او را آفرید، سپس اندازه گیری کرد و موزون ساخت. (19)
ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ ﴿20﴾
سپس راه را برای او آسان ساخت. (20)
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ﴿21﴾
بعد او را میراند و در قبر پنهان نمود. (21)
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ ﴿22﴾
سپس هر زمان بخواهد او را زنده میکند. (22)
کَلَّا لَمَّا یَقْضِ مَا أَمَرَهُ ﴿23﴾
چنین نیست که او میپندارد، او هنوز فرمان الهی را اطاعت نکرده است. (23)
فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَى طَعَامِهِ ﴿24﴾
انسان باید به غذای خویش بنگرد. (24)
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ﴿25﴾
ما آب فراوانی از آسمان فروریختیم! (25)
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا ﴿26﴾
سپس زمین را از هم شکافتیم. (26)
فَأَنْبَتْنَا فِیهَا حَبًّا ﴿27﴾
و در آن دانه های فراوانی رویاندیم. (27)
وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿28﴾
و انگور و سبزی بسیار، (28)
وَزَیْتُونًا وَنَخْلًا ﴿29﴾
و زیتون و نخل فراوان، (29)
وَحَدَائِقَ غُلْبًا ﴿30﴾
و باغهایی پر درخت، (30)
وَفَاکِهَةً وَأَبًّا ﴿31﴾
و میوه و چراگاه، (31)
مَتَاعًا لَکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ ﴿32﴾
تا وسیله ای برای بهره گیری و چهارپایانتان باشد. (32)
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ﴿33﴾
هنگامی که آن صدای مهیب (صیحه رستاخیز) بیاید (کافران در اندوه عمیقی فرو میروند) (33)
یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ ﴿34﴾
در آن روز که انسان از برادر خود فرار میکند، (34)
وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ ﴿35﴾
و از مادر و پدرش، (35)
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ ﴿36﴾
و زن و فرزندانش، (36)
لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ ﴿37﴾
در آن روز هر کدام از آنها وضعی دارد که او را کاملا به خود مشغول میسازد (37)
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ ﴿38﴾
صورتهایی در آن روز گشاده و نورانی است، (38)
ضَاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ ﴿39﴾
خندان و مسرور است (39)
وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ ﴿40﴾
و صورتهایی در آن روز غبارآلود است، (40)
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿41﴾
و دود تاریکی آنها را پوشانده (41)
أُولَئِکَ هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ﴿42﴾
آنها همان کافران فاجرند (42)
سوره 81: التکویر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿1﴾
در آن هنگام که خورشید درهم پیچیده شود. (1)
وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ ﴿2﴾
و در آن هنگام که ستارگان بیفروغ شوند. (2)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿3﴾
و در آن هنگام که کوهها بحرکت در آیند. (3)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾
و در آن هنگام که باارزشترین اموال به دست فراموشی سپرده شود. (4)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾
و در آن هنگام که وحوش جمع شوند. (5)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾
و در آن هنگام که دریاها بر افروخته شوند. (6)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾
و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرین گردد. (7)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾
و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤ ال شود، (8)
بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿9﴾
که به کدامین گناه کشته شدند؟! (9)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾
و در آن هنگام که نامه های اعمال گشوده شود. (10)
وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿11﴾
و در آن هنگام که پرده از روی آسمان بر گرفته شود. (11)
وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿12﴾
و در آن هنگام که دوزخ شعله ور گردد. (12)
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿13﴾
و در آن هنگام که بهشت نزدیک شود. (13)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿14﴾
آری در آن موقع هر کس میداند چه چیزی را آماده کرده است! (14)
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿15﴾
سوگند به ستارگانی که باز میگردند. (15)
الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿16﴾
حرکت میکنند و از دیده ها پنهان میشوند. (16)
وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿17﴾
و قسم به شب هنگامی که پشت کند و به آخر رسد، (17)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿18﴾
و صبح هنگامی که تنفس کند، (18)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿19﴾
که این (قرآن) کلام فرستاده بزرگواری است (جبرییل امین). (19)
ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿20﴾
که صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش مقام والا دارد. (20)
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿21﴾
فرمانروا و امین است. (21)
وَمَا صَاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿22﴾
و مصاحب شما (پیامبر) دیوانه نیست. (22)
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ ﴿23﴾
او رسول الهی (جبرئیل) را در افق روشن مشاهده کرد. (23)
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿24﴾
او نسبت به آنچه از طریق وحی دریافت داشته بخل ندارد. (24)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿25﴾
این (قرآن) گفته شیطان رجیم نیست. (25)
فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿26﴾
پس به کجا میروید؟! (26)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ ﴿27﴾
این قرآن چیزی جز تذکری برای جهانیان نیست. (27)
لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَسْتَقِیمَ ﴿28﴾
برای آنها که میخواهند راه مستقیم در پیش گیرند. (28)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿29﴾
و شما اراده نمیکنید مگر اینکه خداوند پروردگار جهانیان بخواهد. (29)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿1﴾
به نام خداوند بخشنده و مهربان (1)
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿2﴾
ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است. (2)
الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿3﴾
خداوندی که بخشنده و بخشایشگر است (و رحمت عام و خاصش همه را رسیده). (3)
مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ ﴿4﴾
خدائی که مالک روز جزاست. (4)
إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ﴿5﴾
تنها تو را میپرستیم و تنها از تو یاری میجوئیم. (5)
اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ﴿6﴾
ما را به راه راست هدایت فرما. (6)
صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ﴿7﴾
راه آنها که بر آنان نعمت دادی نه آنها که بر ایشان غضب کردی و نه گمراهان! (7)
سوره 2: البقرة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الم ﴿1﴾
الم (1)
ذَلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ ﴿2﴾
این کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد، و مایه هدایت پرهیزکاران است. (2)
سوره 80: عبس
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
کَلَّا إِنَّهَا تَذْکِرَةٌ ﴿11﴾
هرگز چنین مکن، این (قرآن) یک تذکر و یاد آوری است. (11)
فَمَنْ شَاءَ ذَکَرَهُ ﴿12﴾
و هر کس بخواهد از آن پند میگیرد. (12)
فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ ﴿13﴾
در الواح پرارزشی ثبت است. (13)
مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ ﴿14﴾
الواحی والاقدر و پاکیزه. (14)
بِأَیْدِی سَفَرَةٍ ﴿15﴾
به دست سفیرانی است، (15)
کِرَامٍ بَرَرَةٍ ﴿16﴾
والامقام و فرمانبردار و نیکوکار. (16)
قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَکْفَرَهُ ﴿17﴾
مرگ بر این انسان، چقدر کافر و ناسپاس است؟! (17)
مِنْ أَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهُ ﴿18﴾
(خداوند) او را از چه چیز آفرید؟ (18)
مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ﴿19﴾
از نطفه ناچیزی او را آفرید، سپس اندازه گیری کرد و موزون ساخت. (19)
ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ ﴿20﴾
سپس راه را برای او آسان ساخت. (20)
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ﴿21﴾
بعد او را میراند و در قبر پنهان نمود. (21)
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ ﴿22﴾
سپس هر زمان بخواهد او را زنده میکند. (22)
کَلَّا لَمَّا یَقْضِ مَا أَمَرَهُ ﴿23﴾
چنین نیست که او میپندارد، او هنوز فرمان الهی را اطاعت نکرده است. (23)
فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَى طَعَامِهِ ﴿24﴾
انسان باید به غذای خویش بنگرد. (24)
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ﴿25﴾
ما آب فراوانی از آسمان فروریختیم! (25)
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا ﴿26﴾
سپس زمین را از هم شکافتیم. (26)
فَأَنْبَتْنَا فِیهَا حَبًّا ﴿27﴾
و در آن دانه های فراوانی رویاندیم. (27)
وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿28﴾
و انگور و سبزی بسیار، (28)
وَزَیْتُونًا وَنَخْلًا ﴿29﴾
و زیتون و نخل فراوان، (29)
وَحَدَائِقَ غُلْبًا ﴿30﴾
و باغهایی پر درخت، (30)
وَفَاکِهَةً وَأَبًّا ﴿31﴾
و میوه و چراگاه، (31)
مَتَاعًا لَکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ ﴿32﴾
تا وسیله ای برای بهره گیری و چهارپایانتان باشد. (32)
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ﴿33﴾
هنگامی که آن صدای مهیب (صیحه رستاخیز) بیاید (کافران در اندوه عمیقی فرو میروند) (33)
یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ ﴿34﴾
در آن روز که انسان از برادر خود فرار میکند، (34)
وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ ﴿35﴾
و از مادر و پدرش، (35)
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ ﴿36﴾
و زن و فرزندانش، (36)
لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ ﴿37﴾
در آن روز هر کدام از آنها وضعی دارد که او را کاملا به خود مشغول میسازد (37)
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ ﴿38﴾
صورتهایی در آن روز گشاده و نورانی است، (38)
ضَاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ ﴿39﴾
خندان و مسرور است (39)
وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ ﴿40﴾
و صورتهایی در آن روز غبارآلود است، (40)
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿41﴾
و دود تاریکی آنها را پوشانده (41)
أُولَئِکَ هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ﴿42﴾
آنها همان کافران فاجرند (42)
سوره 81: التکویر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿1﴾
در آن هنگام که خورشید درهم پیچیده شود. (1)
وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ ﴿2﴾
و در آن هنگام که ستارگان بیفروغ شوند. (2)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿3﴾
و در آن هنگام که کوهها بحرکت در آیند. (3)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾
و در آن هنگام که باارزشترین اموال به دست فراموشی سپرده شود. (4)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾
و در آن هنگام که وحوش جمع شوند. (5)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾
و در آن هنگام که دریاها بر افروخته شوند. (6)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾
و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرین گردد. (7)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾
و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤ ال شود، (8)
بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿9﴾
که به کدامین گناه کشته شدند؟! (9)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾
و در آن هنگام که نامه های اعمال گشوده شود. (10)
وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿11﴾
و در آن هنگام که پرده از روی آسمان بر گرفته شود. (11)
وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿12﴾
و در آن هنگام که دوزخ شعله ور گردد. (12)
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿13﴾
و در آن هنگام که بهشت نزدیک شود. (13)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿14﴾
آری در آن موقع هر کس میداند چه چیزی را آماده کرده است! (14)
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿15﴾
سوگند به ستارگانی که باز میگردند. (15)
الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿16﴾
حرکت میکنند و از دیده ها پنهان میشوند. (16)
وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿17﴾
و قسم به شب هنگامی که پشت کند و به آخر رسد، (17)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿18﴾
و صبح هنگامی که تنفس کند، (18)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿19﴾
که این (قرآن) کلام فرستاده بزرگواری است (جبرییل امین). (19)
ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿20﴾
که صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش مقام والا دارد. (20)
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿21﴾
فرمانروا و امین است. (21)
وَمَا صَاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿22﴾
و مصاحب شما (پیامبر) دیوانه نیست. (22)
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ ﴿23﴾
او رسول الهی (جبرئیل) را در افق روشن مشاهده کرد. (23)
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿24﴾
او نسبت به آنچه از طریق وحی دریافت داشته بخل ندارد. (24)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿25﴾
این (قرآن) گفته شیطان رجیم نیست. (25)
فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿26﴾
پس به کجا میروید؟! (26)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ ﴿27﴾
این قرآن چیزی جز تذکری برای جهانیان نیست. (27)
لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَسْتَقِیمَ ﴿28﴾
برای آنها که میخواهند راه مستقیم در پیش گیرند. (28)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿29﴾
و شما اراده نمیکنید مگر اینکه خداوند پروردگار جهانیان بخواهد. (29)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿1﴾
به نام خداوند بخشنده و مهربان (1)
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿2﴾
ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است. (2)
الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿3﴾
خداوندی که بخشنده و بخشایشگر است (و رحمت عام و خاصش همه را رسیده). (3)
مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ ﴿4﴾
خدائی که مالک روز جزاست. (4)
إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ﴿5﴾
تنها تو را میپرستیم و تنها از تو یاری میجوئیم. (5)
اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ﴿6﴾
ما را به راه راست هدایت فرما. (6)
صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ﴿7﴾
راه آنها که بر آنان نعمت دادی نه آنها که بر ایشان غضب کردی و نه گمراهان! (7)
سوره 2: البقرة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الم ﴿1﴾
الم (1)
ذَلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ ﴿2﴾
این کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد، و مایه هدایت پرهیزکاران است. (2)
