- 1652
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 34 - احکام هاء ضمیر
در این برنامه استاد ابوالفضل علامی به آموزش احکام هاء ضمیر می پردازند .
تعریف هاء ضمیر:
هاء ضمیر حرفی است که در آخر کلمه می آید و جانشین اسم میشود(ضمیر مفرد مذکر غایب) و معنی “او-آن”میدهد.
مانند:لَهُ=برای او – مِنهُ=از آن- کِتابِهِ=کتاب او
احکام هاء ضمیر:
همانگونه که می دانیم هاء ضمیر هیچگاه مفتوح نیست و همیشه بصورت مکسور یا مضموم می آید.اما باید دانست که هاء ضمیر گاه به(اشباع) و زمانی (بلا اشباع)خوانده میشود.
یعنی حرکت آن گاهی به حرف مدی تبدیل میشود (اشباع) و زمانی با همان صدا کوتاهِ کسره یا ضمه ادا میگردد (بلا اشباع).
1-شرایط اشباع (هاء) ضمیر:
اگر دو طرف هاء ضمیر(حرف قبل ار ان و حرف اول کلمه بعدی )متحرک باشند،در این صورت هاء ضمیر (اشباع) میشود.یعنی اگر مکسور باشد به (یاء مدی) و اگر مصموم باشد،به (واو مدی)خوانده میشود.مثال:
اِنَّهُ لَقَولُ=اِنَّهُو لَقَولُ فَلَهُ عَشرُ=فَلَهُو عَشَرُ
2-شرایط عدم اشباع(هاء) ضمیر:
الف-وقتی دو طرف یا یکی از طرفینِ هاء ضمیر،ساکن باشند.
مانند:اِلَیهِ المَصیرُ-لَدَیهِ خُبراٌ-
ب-وقتی بعد از هاء ضمیر حرف «مشدد» واقع شود.
مانند:بِهِ الَّذینَ-یَعلَمهُ اللهُ-
ج-وقتی قبل از هاء ضمیر،یکی از «حروف»مدی»بیاید.
مانند:اَنزَلناهُ-نَصَرُوهُ-فیهِ هُدیً-
نکات و استثنائات:
1-هاء ضمیر در کلمات «اَرجِه» (سوره الاعراف و الشّعراء)-فَاَلقِد (سوره النّمل)،به سکون امده است.
2-هاء ضمیر در «یَرضَهُ لَکُم» (سوره الزّمر «بلا اشباع» خوانده میشود.
تعریف هاء ضمیر:
هاء ضمیر حرفی است که در آخر کلمه می آید و جانشین اسم میشود(ضمیر مفرد مذکر غایب) و معنی “او-آن”میدهد.
مانند:لَهُ=برای او – مِنهُ=از آن- کِتابِهِ=کتاب او
احکام هاء ضمیر:
همانگونه که می دانیم هاء ضمیر هیچگاه مفتوح نیست و همیشه بصورت مکسور یا مضموم می آید.اما باید دانست که هاء ضمیر گاه به(اشباع) و زمانی (بلا اشباع)خوانده میشود.
یعنی حرکت آن گاهی به حرف مدی تبدیل میشود (اشباع) و زمانی با همان صدا کوتاهِ کسره یا ضمه ادا میگردد (بلا اشباع).
1-شرایط اشباع (هاء) ضمیر:
اگر دو طرف هاء ضمیر(حرف قبل ار ان و حرف اول کلمه بعدی )متحرک باشند،در این صورت هاء ضمیر (اشباع) میشود.یعنی اگر مکسور باشد به (یاء مدی) و اگر مصموم باشد،به (واو مدی)خوانده میشود.مثال:
اِنَّهُ لَقَولُ=اِنَّهُو لَقَولُ فَلَهُ عَشرُ=فَلَهُو عَشَرُ
2-شرایط عدم اشباع(هاء) ضمیر:
الف-وقتی دو طرف یا یکی از طرفینِ هاء ضمیر،ساکن باشند.
مانند:اِلَیهِ المَصیرُ-لَدَیهِ خُبراٌ-
ب-وقتی بعد از هاء ضمیر حرف «مشدد» واقع شود.
مانند:بِهِ الَّذینَ-یَعلَمهُ اللهُ-
ج-وقتی قبل از هاء ضمیر،یکی از «حروف»مدی»بیاید.
مانند:اَنزَلناهُ-نَصَرُوهُ-فیهِ هُدیً-
نکات و استثنائات:
1-هاء ضمیر در کلمات «اَرجِه» (سوره الاعراف و الشّعراء)-فَاَلقِد (سوره النّمل)،به سکون امده است.
2-هاء ضمیر در «یَرضَهُ لَکُم» (سوره الزّمر «بلا اشباع» خوانده میشود.
