- 505
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 12 - حفظ آیات 17 - 36 سوره مطففین
در این برنامه آقایان محمد حاج ابوالقاسم و شهریار پرهیزگار به آموزش حفظ آیات 17 - 36 سوره مطففین می پردازند .
ثُمَّ یُقَالُ هَذَا الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿17﴾ بعد به آنها گفته میشود این همان چیزی است که آن را تکذیب میکردید! (17) کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ ﴿18﴾ چنان نیست که آنها (درباره معاد) خیال میکنند، بلکه نامه اعمال نیکان در علیین است. (18) وَمَا أَدْرَاکَ مَا عِلِّیُّونَ ﴿19﴾ و تو چه میدانی علیین چیست؟! (19) کِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿20﴾ نامه ای است رقم زده شده و سرنوشتی است قطعی. (20) یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿21﴾ که مقربان شاهد آنند. (21) إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿22﴾ مسلما نیکان در انواع نعمت متنعمند. (22) عَلَى الْأَرَائِکِ یَنْظُرُونَ ﴿23﴾ بر تختهای زیبای بهشتی تکیه کرده و به زیباییهای بهشت مینگرند. (23) تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ ﴿24﴾ در چهره های آنها طراوت و نشاط نعمت را میبینی. (24) یُسْقَوْنَ مِنْ رَحِیقٍ مَخْتُومٍ ﴿25﴾ آنها از شراب زلال دست نخورده سربسته ای سیراب میشوند. (25) خِتَامُهُ مِسْکٌ وَفِی ذَلِکَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿26﴾ مهری که بر آن نهاده شده از مشک است، و در این نعمتهای بهشتی باید راغبان بر یکدیگر پیشی گیرند! (26) وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِیمٍ ﴿27﴾ این شراب (طهور) ممزوج با تسنیم است. (27) عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿28﴾ همان چشمه ای که مقربان از آن مینوشند. (28) إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کَانُوا مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ ﴿29﴾ بدکاران (در دنیا) پیوسته به مؤ منان میخندیدند. (29) وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ ﴿30﴾ و هنگامی که از کنار آنها (جمع مؤ منان) میگذشتند آنها را با اشارات مورد سخریه قرار میدادند. (30) وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَکِهِینَ ﴿31﴾ و هنگامی که به سوی خانواده خود باز میگشتند مسرور و خندان بودند. (31) وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ ﴿32﴾ و هنگامی که آنها (مؤ منان) را میدیدند میگفتند: اینها گمراهانند. (32) وَمَا أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حَافِظِینَ ﴿33﴾ در حالی که آنها هرگز ماءمور مراقبت و متکفل آنان (مؤ منان) نبودند. (33) فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُوا مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ ﴿34﴾ ولی امروز مؤ منان به کفار میخندند. (34) عَلَى الْأَرَائِکِ یَنْظُرُونَ ﴿35﴾ در حالی که بر تختهای مزین بهشتی نشسته اند و نگاه میکنند. (35) هَلْ ثُوِّبَ الْکُفَّارُ مَا کَانُوا یَفْعَلُونَ ﴿36﴾ آیا کفار پاداش اعمال خود را گرفتند؟! (36)
ثُمَّ یُقَالُ هَذَا الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿17﴾ بعد به آنها گفته میشود این همان چیزی است که آن را تکذیب میکردید! (17) کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ ﴿18﴾ چنان نیست که آنها (درباره معاد) خیال میکنند، بلکه نامه اعمال نیکان در علیین است. (18) وَمَا أَدْرَاکَ مَا عِلِّیُّونَ ﴿19﴾ و تو چه میدانی علیین چیست؟! (19) کِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿20﴾ نامه ای است رقم زده شده و سرنوشتی است قطعی. (20) یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿21﴾ که مقربان شاهد آنند. (21) إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿22﴾ مسلما نیکان در انواع نعمت متنعمند. (22) عَلَى الْأَرَائِکِ یَنْظُرُونَ ﴿23﴾ بر تختهای زیبای بهشتی تکیه کرده و به زیباییهای بهشت مینگرند. (23) تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ ﴿24﴾ در چهره های آنها طراوت و نشاط نعمت را میبینی. (24) یُسْقَوْنَ مِنْ رَحِیقٍ مَخْتُومٍ ﴿25﴾ آنها از شراب زلال دست نخورده سربسته ای سیراب میشوند. (25) خِتَامُهُ مِسْکٌ وَفِی ذَلِکَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿26﴾ مهری که بر آن نهاده شده از مشک است، و در این نعمتهای بهشتی باید راغبان بر یکدیگر پیشی گیرند! (26) وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِیمٍ ﴿27﴾ این شراب (طهور) ممزوج با تسنیم است. (27) عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿28﴾ همان چشمه ای که مقربان از آن مینوشند. (28) إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کَانُوا مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ ﴿29﴾ بدکاران (در دنیا) پیوسته به مؤ منان میخندیدند. (29) وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ ﴿30﴾ و هنگامی که از کنار آنها (جمع مؤ منان) میگذشتند آنها را با اشارات مورد سخریه قرار میدادند. (30) وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَکِهِینَ ﴿31﴾ و هنگامی که به سوی خانواده خود باز میگشتند مسرور و خندان بودند. (31) وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ ﴿32﴾ و هنگامی که آنها (مؤ منان) را میدیدند میگفتند: اینها گمراهانند. (32) وَمَا أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حَافِظِینَ ﴿33﴾ در حالی که آنها هرگز ماءمور مراقبت و متکفل آنان (مؤ منان) نبودند. (33) فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُوا مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ ﴿34﴾ ولی امروز مؤ منان به کفار میخندند. (34) عَلَى الْأَرَائِکِ یَنْظُرُونَ ﴿35﴾ در حالی که بر تختهای مزین بهشتی نشسته اند و نگاه میکنند. (35) هَلْ ثُوِّبَ الْکُفَّارُ مَا کَانُوا یَفْعَلُونَ ﴿36﴾ آیا کفار پاداش اعمال خود را گرفتند؟! (36)
