- 1070
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 50 - تمایز حروف
استاد ستوده نیا در این برنامه درباره تمایز حروف توضیح می دهند.
مایز دو حرف(زاء و ذال)
محل ادای حرف زاء قسمت جلوی سطح زبان و لثه دندانهای ثنایای بالا می باشد ولی حرف ذال از برخورد بخش مجاور نوک زبان به سر دندانهای ثنایای بالا و به علت دارا بودن دو صفت «استفال و انفتاح»به صورت نازک و کم حجم ادا می شود.
لازم به ذکر است که حرف ذال مانند حرف ثاء از یک مکان تلفظ شده و تفاوت آن دو در صفات جهر و همس می باشد که حرف ذال دارای صفت جهر و حرف ثاء دارای صفت همس می باشد مانند:
نُذُرِ ، تُذِلُّ ، خُذُوهُ ، ذُنُوبَنَا ، حِذْرَکُمْ ، اَلَّذِینَ ، مُذَبْذَبِینَ ، َذکِّرْهُمْ، لِیَذَّکَّرُوا ، اَذَاعُوا ، لِیُذِیقَهُمْ
تمایز دو حرف(زاء و ظاء) :
حرف ظاء در فارسی مانند حرف زاء تلفظ می شود ولی در زبان عربی مانند حرف ذال از برخورد بخش مجاور نوک زبان با سر دندانهای ثنایای بالا ادا می شود با این تفاوت که حرف ذال به صورت نازک و کم حجم ولی حرف ظاء به علت انطباق سطح زبان با سقف دهان و بالا آمدن ریشه زبان به صورت درشت و پر حجم ادا می شود. مانند:
مُنْذَرِینَ مُنْظَرِینَ
مَحْذوُراً مَحْظوُراً
ظَهَرَ ، کَظِیمٌ ، یَظُنُّ ، ُظلُمَاتٍ ، ظِلاَلُهَا ، َظلَمُوا ، یُظْهِرَ ، حَافِظوُنَ ، تُوعَظوُنَ ، ظِهْرِیَّاً
تمایز دو حرف(زاء و ضاد)
حرف ضاد در فارسی مانند حرف زاء تلفظ می شود ولی در زبان عربی از برخورد کناره زبان با دندانهای آسیای «اضراس» فک بالا ادا می شود. در تلفظ حرف ضاد دو ویژگی وجود دارد:
ضاد از حروف اطباق و استعلاء بوده و در ادای آن سطح زبان با سقف دهان منطبق شده و ریشه زبان نیز به طرف بالا متمایل می گردد و در نتیجه این حرف به صورت درشت و پرحجم ادا می شود .
حرف ضاد به علت آن که دارای صفت (استطاله) می باشد در تلفظ آن، صدای حرف در فاصله ی میان ابتدا و انتهای کناره ی زبان و دندانهای اضراس امتداد می یابد، از این رو نباید این حرف را به صورت دال درشت تلفظ کرد، چرا که حرف دال دارای صفت (شدت) است در حالی که حرف ضاد دارای صفت (رخاوه) می باشد ودر تلفظ آن نباید صدا کاملاً قطع شود.مانند :
فَضَلُّوا فَظَلُّوا
ضَلَّ ظَلَّ
ضَلَّ ، ضَرَبَ، فَضْلٌ، رِضْوَانٌ، ضِعَافاً، ضُرِبَتْ، مَغْضُوبِ، یَنْفَضُّوا، نَضِجَتْ، وَاغْضُضُ
مایز دو حرف(زاء و ذال)
محل ادای حرف زاء قسمت جلوی سطح زبان و لثه دندانهای ثنایای بالا می باشد ولی حرف ذال از برخورد بخش مجاور نوک زبان به سر دندانهای ثنایای بالا و به علت دارا بودن دو صفت «استفال و انفتاح»به صورت نازک و کم حجم ادا می شود.
لازم به ذکر است که حرف ذال مانند حرف ثاء از یک مکان تلفظ شده و تفاوت آن دو در صفات جهر و همس می باشد که حرف ذال دارای صفت جهر و حرف ثاء دارای صفت همس می باشد مانند:
نُذُرِ ، تُذِلُّ ، خُذُوهُ ، ذُنُوبَنَا ، حِذْرَکُمْ ، اَلَّذِینَ ، مُذَبْذَبِینَ ، َذکِّرْهُمْ، لِیَذَّکَّرُوا ، اَذَاعُوا ، لِیُذِیقَهُمْ
تمایز دو حرف(زاء و ظاء) :
حرف ظاء در فارسی مانند حرف زاء تلفظ می شود ولی در زبان عربی مانند حرف ذال از برخورد بخش مجاور نوک زبان با سر دندانهای ثنایای بالا ادا می شود با این تفاوت که حرف ذال به صورت نازک و کم حجم ولی حرف ظاء به علت انطباق سطح زبان با سقف دهان و بالا آمدن ریشه زبان به صورت درشت و پر حجم ادا می شود. مانند:
مُنْذَرِینَ مُنْظَرِینَ
مَحْذوُراً مَحْظوُراً
ظَهَرَ ، کَظِیمٌ ، یَظُنُّ ، ُظلُمَاتٍ ، ظِلاَلُهَا ، َظلَمُوا ، یُظْهِرَ ، حَافِظوُنَ ، تُوعَظوُنَ ، ظِهْرِیَّاً
تمایز دو حرف(زاء و ضاد)
حرف ضاد در فارسی مانند حرف زاء تلفظ می شود ولی در زبان عربی از برخورد کناره زبان با دندانهای آسیای «اضراس» فک بالا ادا می شود. در تلفظ حرف ضاد دو ویژگی وجود دارد:
ضاد از حروف اطباق و استعلاء بوده و در ادای آن سطح زبان با سقف دهان منطبق شده و ریشه زبان نیز به طرف بالا متمایل می گردد و در نتیجه این حرف به صورت درشت و پرحجم ادا می شود .
حرف ضاد به علت آن که دارای صفت (استطاله) می باشد در تلفظ آن، صدای حرف در فاصله ی میان ابتدا و انتهای کناره ی زبان و دندانهای اضراس امتداد می یابد، از این رو نباید این حرف را به صورت دال درشت تلفظ کرد، چرا که حرف دال دارای صفت (شدت) است در حالی که حرف ضاد دارای صفت (رخاوه) می باشد ودر تلفظ آن نباید صدا کاملاً قطع شود.مانند :
فَضَلُّوا فَظَلُّوا
ضَلَّ ظَلَّ
ضَلَّ ، ضَرَبَ، فَضْلٌ، رِضْوَانٌ، ضِعَافاً، ضُرِبَتْ، مَغْضُوبِ، یَنْفَضُّوا، نَضِجَتْ، وَاغْضُضُ
