- 311
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 13 ، ارتباط معنوی عبارات
استاد محمدزاده در این برنامه درباره ارتباط معنوی عبارات توضیح می دهند.
همچنین جهت یادآوری بر دروس گذشته مروری خواهند داشت.
ـگرچه اکثر آیات قرآن به گونه اى خاتمه مى یابد که وقف بر آنها کافى یا تام است , اما اقسام دیگر وقف نیز در انتهاى آیات یافت مى شود, مانند آنچه درآیات زیر مشاهده مى کنیم : (فوربک لنسئلنهم اجمعین , عما کانوا یعملون ), (حجر (15), آیه 92 و 93).
کلمه (عما) در آیه 93, متعلق به (لنسئلنهم ) در آیه 92 است , بنابراین , طبق قاعده , ابتداى به (عما کانوا...) جایز نیست , گرچه وقف به (اجمعین ) صحیح است , چون آیه 92, خود داراى معناى مفید و مقصود است .
(ارءیت الذى ینهى , عبدا اذا صلى ). (علق (96), آیه 9 و 10).
کـلـمه (عبدا) در آیه 10, مفعول (ینهى ) در آیه 9 است , و طبق قاعده , وقف بر(ینهى ) قبیح است , چون بین فعل و مفعول آن جدایى افکنده است .
(فویل للمصلین , الذین هم عن صلوتهم ساهون ), (ماعون (107), آیه 4 و 5).
کلمه (الذین ) در آیه 5, صفت براى (مصلین ) در آیه 4 است , در واقع , (ویل ) برنمازگزارانى تعلق گرفته که از نمازشان غافلند, ولى وقتى بر (مصلین ) وقف شود, این معنا توهم مى شود که (ویل ) به همه نمازگزاران تعلق گرفته است ,بنابراین , وقف بر (مصلین ), وقف قبیح است .
(الا انهم من افکهم لیقولون , ولد اللّه وانهم لکاذبون ), (صافات (37), آیه 151و 152).
در آیـات فـوق , وقـف بـر (لـیقولون ), به دلیل جدایى افکندن بین قول و مقول قول ,قبیح است و ابتداى به (ولد اللّه ) قبیحتر است .
همچنین جهت یادآوری بر دروس گذشته مروری خواهند داشت.
ـگرچه اکثر آیات قرآن به گونه اى خاتمه مى یابد که وقف بر آنها کافى یا تام است , اما اقسام دیگر وقف نیز در انتهاى آیات یافت مى شود, مانند آنچه درآیات زیر مشاهده مى کنیم : (فوربک لنسئلنهم اجمعین , عما کانوا یعملون ), (حجر (15), آیه 92 و 93).
کلمه (عما) در آیه 93, متعلق به (لنسئلنهم ) در آیه 92 است , بنابراین , طبق قاعده , ابتداى به (عما کانوا...) جایز نیست , گرچه وقف به (اجمعین ) صحیح است , چون آیه 92, خود داراى معناى مفید و مقصود است .
(ارءیت الذى ینهى , عبدا اذا صلى ). (علق (96), آیه 9 و 10).
کـلـمه (عبدا) در آیه 10, مفعول (ینهى ) در آیه 9 است , و طبق قاعده , وقف بر(ینهى ) قبیح است , چون بین فعل و مفعول آن جدایى افکنده است .
(فویل للمصلین , الذین هم عن صلوتهم ساهون ), (ماعون (107), آیه 4 و 5).
کلمه (الذین ) در آیه 5, صفت براى (مصلین ) در آیه 4 است , در واقع , (ویل ) برنمازگزارانى تعلق گرفته که از نمازشان غافلند, ولى وقتى بر (مصلین ) وقف شود, این معنا توهم مى شود که (ویل ) به همه نمازگزاران تعلق گرفته است ,بنابراین , وقف بر (مصلین ), وقف قبیح است .
(الا انهم من افکهم لیقولون , ولد اللّه وانهم لکاذبون ), (صافات (37), آیه 151و 152).
در آیـات فـوق , وقـف بـر (لـیقولون ), به دلیل جدایى افکندن بین قول و مقول قول ,قبیح است و ابتداى به (ولد اللّه ) قبیحتر است .
