فهرست
سوره واقعه آیات 1تا 40، 75تا آخر، حدید 1تا 5

تلاوت تحقیق حمدی زامل سوره واقعه آیات 1تا 40، 75تا آخر، حدید 1تا 5

  • 41 دقیقه مدت
  • 1556 دریافت شده
تلاوت: غیر ایرانی متقدم
تلاوت: کامل
تلاوت: مجلسی
ملیت قاری: مصری
تلاوت تحقیق حمدی زامل، این تلاوت در کشور مصر اجرا گردیده است.
سوره 56: الواقعة

به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ


آن واقعه چون وقوع یابد (1)
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿1﴾


[که] در وقوع آن دروغى نیست (2)
لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَةٌ ﴿2﴾


پست‏کننده [و] بالابرنده است (3)
خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ ﴿3﴾


چون زمین با تکان [سختى] لرزانده شود (4)
إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ﴿4﴾


و کوهها [جمله] ریزه ریزه شوند (5)
وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿5﴾


و غبارى پراکنده گردند (6)
فَکَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا ﴿6﴾


و شما سه دسته شوید (7)
وَکُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿7﴾


یاران دست راست کدامند یاران دست راست (8)
فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿8﴾


و یاران چپ کدامند یاران چپ (9)
وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿9﴾


و سبقت‏گیرندگان مقدمند (10)
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿10﴾


آنانند همان مقربان [خدا] (11)
أُوْلَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿11﴾


در باغستانهاى پر نعمت (12)
فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿12﴾


گروهى از پیشینیان (13)
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ ﴿13﴾


و اندکى از متاخران (14)
وَقَلِیلٌ مِّنَ الْآخِرِینَ ﴿14﴾


بر تختهایى جواهرنشان (15)
عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ ﴿15﴾


که روبروى هم بر آنها تکیه داده‏اند (16)
مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ ﴿16﴾


بر گردشان پسرانى جاودان [به خدمت] مى‏گردند (17)
یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ ﴿17﴾


با جامها و آبریزها و پیاله[ها]یى از باده ناب روان (18)
بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِّن مَّعِینٍ ﴿18﴾


[که] نه از آن دردسر گیرند و نه بى‏خرد گردند (19)
لَا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنزِفُونَ ﴿19﴾


و میوه از هر چه اختیار کنند (20)
وَفَاکِهَةٍ مِّمَّا یَتَخَیَّرُونَ ﴿20﴾


و از گوشت پرنده هر چه بخواهند (21)
وَلَحْمِ طَیْرٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَ ﴿21﴾


و حوران چشم‏درشت (22)
وَحُورٌ عِینٌ ﴿22﴾


مثل لؤلؤ نهان میان صدف (23)
کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ ﴿23﴾


[اینها] پاداشى است براى آنچه مى‏کردند (24)
جَزَاء بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿24﴾


در آنجا نه بیهوده‏اى مى‏شنوند و نه [سخنى] گناه‏آلود (25)
لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًا ﴿25﴾


سخنى جز سلام و درود نیست (26)
إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿26﴾


و یاران راست‏یاران راست کدامند (27)
وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ ﴿27﴾


در [زیر] درختان کنار بى‏خار (28)
فِی سِدْرٍ مَّخْضُودٍ ﴿28﴾


و درختهاى موز که میوه‏اش خوشه خوشه روى هم چیده است (29)
وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ ﴿29﴾


و سایه‏اى پایدار (30)
وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ ﴿30﴾


و آبى ریزان (31)
وَمَاء مَّسْکُوبٍ ﴿31﴾


و میوه‏اى فراوان (32)
وَفَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ ﴿32﴾


نه بریده و نه ممنوع (33)
لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿33﴾


و همخوابگانى بالا بلند (34)
وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ ﴿34﴾


ما آنان را پدید آورده‏ایم پدید آوردنى (35)
إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء ﴿35﴾


و ایشان را دوشیزه گردانیده‏ایم (36)
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًا ﴿36﴾


شوى دوست همسال (37)
عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿37﴾


براى یاران راست (38)
لِّأَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿38﴾


که گروهى از پیشینیانند (39)
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ ﴿39﴾


و گروهى از متاخران (40)
وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِینَ ﴿40﴾



نه [چنین است که مى‏پندارید] سوگند به جایگاه‏هاى [ویژه و فواصل معین] ستارگان (75)
فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿75﴾


اگر بدانید آن سوگندى سخت بزرگ است (76)
وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ ﴿76﴾


که این [پیام] قطعا قرآنى است ارجمند (77)
إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ ﴿77﴾


در کتابى نهفته (78)
فِی کِتَابٍ مَّکْنُونٍ ﴿78﴾


که جز پاک‏شدگان بر آن دست ندارند (79)
لَّا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ﴿79﴾


وحیى است از جانب پروردگار جهانیان (80)
تَنزِیلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَ ﴿80﴾


آیا شما این سخن را سبک [و سست] مى‏گیرید (81)
أَفَبِهَذَا الْحَدِیثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ ﴿81﴾


و تنها نصیب خود را در تکذیب [آن] قرار مى‏دهید (82)
وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ ﴿82﴾


پس چرا آنگاه که [جان شما] به گلو مى‏رسد (83)
فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿83﴾


و در آن هنگام خود نظاره گرید (84)
وَأَنتُمْ حِینَئِذٍ تَنظُرُونَ ﴿84﴾


و ما به آن [محتضر] از شما نزدیکتریم ولى نمى‏بینید (85)
وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنکُمْ وَلَکِن لَّا تُبْصِرُونَ ﴿85﴾


پس چرا اگر شما بى‏جزا مى‏مانید [و حساب و کتابى در کار نیست] (86)
فَلَوْلَا إِن کُنتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ ﴿86﴾


اگر راست مى‏گویید [روح] را برنمى‏گردانید (87)
تَرْجِعُونَهَا إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿87﴾


و اما اگر [او] از مقربان باشد (88)
فَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ ﴿88﴾


[در] آسایش و راحت و بهشت پر نعمت [خواهد بود] (89)
فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِیمٍ ﴿89﴾


و اما اگر از یاران راست باشد (90)
وَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿90﴾


از یاران راست بر تو سلام باد (91)
فَسَلَامٌ لَّکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿91﴾


و اما اگر از دروغزنان گمراه است (92)
وَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَ ﴿92﴾


پس با آبى جوشان پذیرایى خواهد شد (93)
فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِیمٍ ﴿93﴾


و [فرجامش] درافتادن به جهنم است (94)
وَتَصْلِیَةُ جَحِیمٍ ﴿94﴾


این است همان حقیقت راست [و] یقین (95)
إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ ﴿95﴾


پس به نام پروردگار بزرگ خود تسبیح گوى (96)
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿96﴾


سوره 57: الحدید




به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ


آنچه در آسمانها و زمین است‏خدا را به پاکى مى‏ستایند و اوست ارجمند حکیم (1)
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿1﴾


فرمانروایى آسمانها و زمین از آن اوست زنده مى‏کند و مى‏میراند و او بر هر چیزى تواناست (2)
لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یُحْیِی وَیُمِیتُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿2﴾


اوست اول و آخر و ظاهر و باطن و او به هر چیزى داناست (3)
هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ﴿3﴾


اوست آن کس که آسمانها و زمین را در شش هنگام آفرید آنگاه بر عرش استیلا یافت آنچه در زمین درآید و آنچه از آن برآید و آنچه در آن بالارود [همه را] مى‏داند و هر کجا باشید او با شماست و خدا به هر چه مى‏کنید بیناست (4)
هُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ یَعْلَمُ مَا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَمَا یَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا یَنزِلُ مِنَ السَّمَاء وَمَا یَعْرُجُ فِیهَا وَهُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ مَا کُنتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ﴿4﴾


فرمانروایى [مطلق] آسمانها و زمین از آن اوست و [جمله] کارها به سوى خدا بازگردانیده مى‏شود (5)
لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ ﴿5﴾

قطعات صوتی

  • عنوان
    زمان
  • 41:45

مشخصات

سایر مشخصات

تصاویر

تلاوت‌هایی از این قاری

پایگاه قرآن