- 3718
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 22 ، اظهار
استاد ستوده نیا در این برنامه درباره اظهار نون ساکن و تنوین توضیح می دهند.
اگر کسی بخواهد قرآن را عربی بخواند باید با علم تجوید آشنا شود.
نون ساکنه و تنوین در مجاورت بیست و هشت حرف زبان عرب، چهار حکم پیدا می‌کند که عبارتند از:
اظهار، ادغام، اقلاب، اخفاء
اظهار: یعنی آشکار نمودن. اگر نون ساکنه و تنوین به حروف حلقی برسد، به طور عادی و واضح تلفّظ می‌شود و نباید روی آن مکث نمود.
حرف حلق شش بود ای نور عین هاء و همزه، حاء و و خاءوعین وغین
در اظهار نون ساکن و تنوین توجه به این نکات لازم است :
1- نون ساکن و تنوین ، حرکت به خود نگیرد.
2- نون ساکن و تنوین ، به سرعت ادا شده و روی آن مکث نشود (چون در این صورت ، تشدید به وجود می آید)
3- بین نون ساکن و تنوین و حروف حلقی نباید صوت قطع شود.
مانند:
(همزه): یَنْاَوْنَ مَنْ امَنَ رَسُولٌ اَمینٌ
(هاء): مِنْهُمْ اِنْ هُوَ قَوْمٍ هادٍ
(عین): اََنْعَمْتَ مِنْ عِلْمٍ سَمیعٌ عَلیمٌ
(حاء): وَانْحَرْ مِنْ حَکیمٍ عَلیماً حَلیماً
(غین): فَسَیُنْغِضُونَ یِکُنْ غَنِیَّاً اِلهٍ غَیْرِهِ
(خاء): وَالْمُنْخَنِقَةُ مِنْ خَیْرٍ قَوْمٌ خَصِمُونَ
ادغام:معنای ادغام :(ادغام) در لغت ، (مترادف کلمه (ادخال)) به معنای (داخل نمودن) می باشد ، و در اصطلاح ، عبارت است از (داخل کردن حرفی در حرف دیگر به شکلی که حرف اول تلفظ نشده و به جای آن حرف دوم مشدد ادا شود)،
نون ساکنه و تنوین در شش حرف (یرملون) ادغام می‌شود و این ادغام در دو حرف (راء و لام)، بدون غُنّه و در چهار حرف بقیّه (یَنْمُو) با غُنّه است.
غُنّه: صوتی است که از خیشوم (فضای بینی) خارج می‌شود.
دو حرف «میم» و «نون» دارای این حالت هستند، به ویژه چنانچه مشدّد باشند و نیز در هنگام ادغام با غُنّه و اخفاءِ این دو حرف، غُنّه به میزان دو حرکت ادامه دارد، مانند:
(راء): مَنْ رَحِمَ غَفُورٌ رَحیمٌ
(لام): مِنْ لَدُنْ رِزْقاً لَکُمْ
(میم): مَنْ مَعِیَ فَتْحاً مُبیناً
(نون): اِنْ نَشَاْ حِطَّةٌ نَغْفِرْ
(واو): مِنْ وَلَدٍ اُمَّةً واحِدَةً
(یاء): مَنْ یَقُولُ یَوْمَئِذٍ یَصَّدَّعُونَ
اگر کسی بخواهد قرآن را عربی بخواند باید با علم تجوید آشنا شود.
نون ساکنه و تنوین در مجاورت بیست و هشت حرف زبان عرب، چهار حکم پیدا می‌کند که عبارتند از:
اظهار، ادغام، اقلاب، اخفاء
اظهار: یعنی آشکار نمودن. اگر نون ساکنه و تنوین به حروف حلقی برسد، به طور عادی و واضح تلفّظ می‌شود و نباید روی آن مکث نمود.
حرف حلق شش بود ای نور عین هاء و همزه، حاء و و خاءوعین وغین
در اظهار نون ساکن و تنوین توجه به این نکات لازم است :
1- نون ساکن و تنوین ، حرکت به خود نگیرد.
2- نون ساکن و تنوین ، به سرعت ادا شده و روی آن مکث نشود (چون در این صورت ، تشدید به وجود می آید)
3- بین نون ساکن و تنوین و حروف حلقی نباید صوت قطع شود.
مانند:
(همزه): یَنْاَوْنَ مَنْ امَنَ رَسُولٌ اَمینٌ
(هاء): مِنْهُمْ اِنْ هُوَ قَوْمٍ هادٍ
(عین): اََنْعَمْتَ مِنْ عِلْمٍ سَمیعٌ عَلیمٌ
(حاء): وَانْحَرْ مِنْ حَکیمٍ عَلیماً حَلیماً
(غین): فَسَیُنْغِضُونَ یِکُنْ غَنِیَّاً اِلهٍ غَیْرِهِ
(خاء): وَالْمُنْخَنِقَةُ مِنْ خَیْرٍ قَوْمٌ خَصِمُونَ
ادغام:معنای ادغام :(ادغام) در لغت ، (مترادف کلمه (ادخال)) به معنای (داخل نمودن) می باشد ، و در اصطلاح ، عبارت است از (داخل کردن حرفی در حرف دیگر به شکلی که حرف اول تلفظ نشده و به جای آن حرف دوم مشدد ادا شود)،
نون ساکنه و تنوین در شش حرف (یرملون) ادغام می‌شود و این ادغام در دو حرف (راء و لام)، بدون غُنّه و در چهار حرف بقیّه (یَنْمُو) با غُنّه است.
غُنّه: صوتی است که از خیشوم (فضای بینی) خارج می‌شود.
دو حرف «میم» و «نون» دارای این حالت هستند، به ویژه چنانچه مشدّد باشند و نیز در هنگام ادغام با غُنّه و اخفاءِ این دو حرف، غُنّه به میزان دو حرکت ادامه دارد، مانند:
(راء): مَنْ رَحِمَ غَفُورٌ رَحیمٌ
(لام): مِنْ لَدُنْ رِزْقاً لَکُمْ
(میم): مَنْ مَعِیَ فَتْحاً مُبیناً
(نون): اِنْ نَشَاْ حِطَّةٌ نَغْفِرْ
(واو): مِنْ وَلَدٍ اُمَّةً واحِدَةً
(یاء): مَنْ یَقُولُ یَوْمَئِذٍ یَصَّدَّعُونَ
