- 72588
- 1000
- 1000
- 1000
گزیده تذکرة الاولیاء
این کتاب گویا گزیده‌ای از «تذکرةالاولیاء» نوشته «شیخ عطّار نیشابوری» است. موضوع آن شرح احوال بزرگان اولیاء و مشایخ صوفیه است. عطار این کتاب را به زبان فارسی، با نثر ساده و در بخش‌هایی مسجع، نوشته است.
* درباره‌ی کتاب:
این کتاب دربردارنده‌ی مقدمه و 72 باب است که هر باب به زندگی، حالات، اندیشه‌ها و سخنان یکی از عارفان و مشایخ صوفیه می‌پردازد و ذکر مکارم اخلاق، مواعظ و سخنان حکمت‌آمیزشان در این کتاب آورده شده است.
نخستین باب به حالات و سخنان «امام جعفر صادق(ع)» اختصاص یافته است و باب هفتادودوم به «حسین بن منصور حلاج».
به نظر مصحح کتاب «دکتر محمد استعلامی»، دست‌نویس‌های معتبر تذکرةالاولیاء تا قرن دهم هجری، شامل همین 72 باب است، امّا پس از این قرن فصل‌های دیگری با عنوان «ذکر متأخران از مشایخ کبار» بر این کتاب افزوده شده که حالات و سخنان 25 تن از عارفان قرن‌های چهارم و پنجم را دربردارد.
در این کتاب از کسانی چون اویس قرنی، بایزید بسطامی، ابراهیم ادهم، رابعه عدویه، ابوحنیفه، شافعی، احمد حنبل و امام محمد باقر(ع) یاد شده است.
* درباره‌ی نویسنده:
«فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری» مشهور به «شیخ عطّار نیشابوری» (1146 م/ 540 ق – 1221 م/ 618 ق) یکی از عارفان، صوفیان و شاعران ایرانی بلندنام در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم است. او در سال 540 هجری برابر با 1146 میلادی در نیشابور زاده شد و در 618 هجری به هنگام حملهٔ مغول به قتل رسید.
شغل او که از پدر به ارث برده بود، عطاری به معنای داروفروشی و طبابت بود. انقلاب حال عطار در همان هنگام که از راه پزشکی و داروفروشی به خدمت خلق سرگرم بود، دست داد و او که در طی سالیان، سرمایه کثیری از شعر و ادب اندوخته بود، اندیشه‌های عرفانی خود را به نظمی روان و دل‌انگیز درآورد.
آثار عطار عبارت‌اند از: دیوان اشعار، مجموعه رباعیات موسوم به مختارنامه، اثری گران‌قدر به نثر، به نام تذکره‌الاولیا و مثنوی‌های مصیبت‌نامه، الهی‌نامه، اسرارنامه و منطق‌الطیر.
* درباره‌ی کتاب:
این کتاب دربردارنده‌ی مقدمه و 72 باب است که هر باب به زندگی، حالات، اندیشه‌ها و سخنان یکی از عارفان و مشایخ صوفیه می‌پردازد و ذکر مکارم اخلاق، مواعظ و سخنان حکمت‌آمیزشان در این کتاب آورده شده است.
نخستین باب به حالات و سخنان «امام جعفر صادق(ع)» اختصاص یافته است و باب هفتادودوم به «حسین بن منصور حلاج».
به نظر مصحح کتاب «دکتر محمد استعلامی»، دست‌نویس‌های معتبر تذکرةالاولیاء تا قرن دهم هجری، شامل همین 72 باب است، امّا پس از این قرن فصل‌های دیگری با عنوان «ذکر متأخران از مشایخ کبار» بر این کتاب افزوده شده که حالات و سخنان 25 تن از عارفان قرن‌های چهارم و پنجم را دربردارد.
در این کتاب از کسانی چون اویس قرنی، بایزید بسطامی، ابراهیم ادهم، رابعه عدویه، ابوحنیفه، شافعی، احمد حنبل و امام محمد باقر(ع) یاد شده است.
* درباره‌ی نویسنده:
«فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری» مشهور به «شیخ عطّار نیشابوری» (1146 م/ 540 ق – 1221 م/ 618 ق) یکی از عارفان، صوفیان و شاعران ایرانی بلندنام در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم است. او در سال 540 هجری برابر با 1146 میلادی در نیشابور زاده شد و در 618 هجری به هنگام حملهٔ مغول به قتل رسید.
شغل او که از پدر به ارث برده بود، عطاری به معنای داروفروشی و طبابت بود. انقلاب حال عطار در همان هنگام که از راه پزشکی و داروفروشی به خدمت خلق سرگرم بود، دست داد و او که در طی سالیان، سرمایه کثیری از شعر و ادب اندوخته بود، اندیشه‌های عرفانی خود را به نظمی روان و دل‌انگیز درآورد.
آثار عطار عبارت‌اند از: دیوان اشعار، مجموعه رباعیات موسوم به مختارنامه، اثری گران‌قدر به نثر، به نام تذکره‌الاولیا و مثنوی‌های مصیبت‌نامه، الهی‌نامه، اسرارنامه و منطق‌الطیر.
از ایرانصدا بشنوید
گروهی از شاعران و ادیبان و پژوهشگران، قسمت‌هایی از «تذکره الاولیاء» را شعر محض می‌دانند. حقیقت این است که می‌توان متعالی‌ترین نمونه‌های برجسته و تمایزِ زبان شعر را در این کتاب دید. این اثر گران‌قدر، فارغ از مضامینِ اندیشه‌‌ورزانه و عرفانی‌اش، در وهله‌ی نخست، اثری ادبی است که همانند تاریخ بیهقی، فارغ از اطلاعات مهم تاریخی‌اش، باید به‌‌عنوان اثری ادبی به آن توجه کرد.
امتیاز
کیفیت هنری و اجرای صداپیشگان
محتوا و داستان
فصل ها
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان