- 12227
- 1000
- 1000
- 1000
خسرو و شیرین - جلد پنجم
«نظامی» با نام کامل «جمالالدین ابومحمد الیاس بن یوسف بن زکی بن مؤید» از شاعران و داستانسرایان معروف ادبیات فارسی است. تاثیر آثار نظامی در شعر و ادب فارسی بهاندازهای است که او را با نام پیشوای داستانسرایی در ادبیات فارسی هم میشناسند.
اگر بخواهیم منظومهی «خسرو و شیرین» را با منظومهی «لیلی و مجنون» مقایسه کنیم، باید بگوییم که «خسرو و شیرین» در مکانی سرسبز و خرم اتفاق میافتد، اما «لیلی و مجنون» در صحرای خشک عربستان. ایرانیان مردمانی شادخوار، ثروتمند، اهل رزم و بزم و شکار بودند؛ درحالیکه اعراب به تعصب و خشکمغزی معروف بودند.
در خسرو و شیرین، «زن» نقش اول را در انتخاب همسر و حتی حکومت دارد. زنان دوشبهدوش مردان و همسان با آنان به حکمرانی، بزم و شادی، شکار و سرگرمی میپردازند و درعینحال گوهر عفاف خود را پاس داشته و با عزت نفس به سر میبرند. مثلاً در داستان خسرو و شیرین، شیرین خود بهتنهایی به شکار میرود، بهتنهایی سوار بر اسب سوی تیسفون میتازد، بر تخت سلطنت مینشیند و درعینحال، دربرابر کامخواهی خسرو مقاومت کرده و گوهر عفاف خویش را پاس میدارد.
شیرین، خسرو را به بازپسگیری تختوتاج تشویق میکند و تن به ازدواج بدون کابین درخور با او نمیدهد. شیرین درنهایت در راه عشق با شجاعت و ایثار خود را فدا میکند.
درمقابل، «لیلی» زنی بینوا و ستمدیده است که جز آه و اشک نصیبی ندارد و حتی به او اجازهی دیدار مجنون هم نمیدهند. لیلی از حق انتخاب همسر محروم است؛ چه رسد به شکار و بزم و حکومت و رقص و غیره.
در داستان «خسرو و شیرین»، علم، حکمت، دانش و اخلاق ایرانیان باستان تشریح شده، درحالیکه در «لیلی و مجنون» از این سخنان خبری نیست؛ بلکه تعصب و غیرت و گاه جوانمردی و مروت دیده میشود. داستان «خسرو و شیرین» سراسر امید و شور و شوق است، درحالیکه داستان «لیلی و مجنون» سراسر درد و داغ و سوز و هجران است.
نظامی این داستان را در وزن «مفاعیلن مفاعیلن مُفاعیل» یا «مُفاعیلَن مفاعیلن فَعولن» سروده است. این بحر در عروض سنتی «هزج مُسَدسِ محذوف» یا «هزج مسدس مَقصور» نامیده میشود.
اگر بخواهیم منظومهی «خسرو و شیرین» را با منظومهی «لیلی و مجنون» مقایسه کنیم، باید بگوییم که «خسرو و شیرین» در مکانی سرسبز و خرم اتفاق میافتد، اما «لیلی و مجنون» در صحرای خشک عربستان. ایرانیان مردمانی شادخوار، ثروتمند، اهل رزم و بزم و شکار بودند؛ درحالیکه اعراب به تعصب و خشکمغزی معروف بودند.
در خسرو و شیرین، «زن» نقش اول را در انتخاب همسر و حتی حکومت دارد. زنان دوشبهدوش مردان و همسان با آنان به حکمرانی، بزم و شادی، شکار و سرگرمی میپردازند و درعینحال گوهر عفاف خود را پاس داشته و با عزت نفس به سر میبرند. مثلاً در داستان خسرو و شیرین، شیرین خود بهتنهایی به شکار میرود، بهتنهایی سوار بر اسب سوی تیسفون میتازد، بر تخت سلطنت مینشیند و درعینحال، دربرابر کامخواهی خسرو مقاومت کرده و گوهر عفاف خویش را پاس میدارد.
شیرین، خسرو را به بازپسگیری تختوتاج تشویق میکند و تن به ازدواج بدون کابین درخور با او نمیدهد. شیرین درنهایت در راه عشق با شجاعت و ایثار خود را فدا میکند.
درمقابل، «لیلی» زنی بینوا و ستمدیده است که جز آه و اشک نصیبی ندارد و حتی به او اجازهی دیدار مجنون هم نمیدهند. لیلی از حق انتخاب همسر محروم است؛ چه رسد به شکار و بزم و حکومت و رقص و غیره.
در داستان «خسرو و شیرین»، علم، حکمت، دانش و اخلاق ایرانیان باستان تشریح شده، درحالیکه در «لیلی و مجنون» از این سخنان خبری نیست؛ بلکه تعصب و غیرت و گاه جوانمردی و مروت دیده میشود. داستان «خسرو و شیرین» سراسر امید و شور و شوق است، درحالیکه داستان «لیلی و مجنون» سراسر درد و داغ و سوز و هجران است.
نظامی این داستان را در وزن «مفاعیلن مفاعیلن مُفاعیل» یا «مُفاعیلَن مفاعیلن فَعولن» سروده است. این بحر در عروض سنتی «هزج مُسَدسِ محذوف» یا «هزج مسدس مَقصور» نامیده میشود.
از ایرانصدا بشنوید
«نظامی» داستانسرایی یگانه است که میتوان او را داستایفسکی زمانهی خود نامید. او با تخیل بینظیرش داستان پرکششی را در منظومهی «خسر و و شیرین» روایت میکند که مخاطب تا لحظهی پایان نمیتواند حدس بزند چه اتفاقی خواهد افتاد. صحنهی پایانی داستان «خسرو و شیرین» چنان جذاب و دراماتیک سروده شده که تصویری زیبا و ماندگار در ذهن مخاطب حک میکند.
امتیاز
کیفیت هنری و اجرای صداپیشگان
محتوا و داستان
فصل ها
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
تصاویر
از همین گوینده
-
مخابرات «تاریخ شفاهی دفاع مقدس: روایت مهدی شیرانی نژاد»\
-
-
-
-
-
-
-
-
آبی بی کران عشق ؛ براساس خاطرات کارکنان و همسران ناوگروه 75 نیروی دریایی ارتش\
-
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان