- 622
تسنیم 39 - آیات 238 تا 245 سوره بقره
در این برنامه تلاوت ترتیل محمد جبریل و ترجمه شنیداری صفحه 39 قرآن کریم شامل آیات 238 تا 245 سوره بقره را به قلم استاد بهاء الدین خرمشاهی می شنوید .
حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَى وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِینَ ﴿238﴾ بر نمازهاى پنجگانه مواظبت کنید، به ویژه نماز میانه، و فروتنانه در برابر خدا [به نماز] بایستید (238) فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجَالًا أَوْ رُکْبَانًا فَإِذَا أَمِنْتُمْ فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَمَا عَلَّمَکُمْ مَا لَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ ﴿239﴾ ولى اگر بیمناک بودید [نماز خوف را] پیاده یا سواره [به جاى آورید] و چون امن و آسایش یافتید، خدا را یاد کنید، که آنچه نمىدانستید به شما آموخت (239) وَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنْکُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجًا وَصِیَّةً لِأَزْوَاجِهِمْ مَتَاعًا إِلَى الْحَوْلِ غَیْرَ إِخْرَاجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِی مَا فَعَلْنَ فِی أَنْفُسِهِنَّ مِنْ مَعْرُوفٍ وَاللَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ ﴿240﴾ و کسانى از شما که جان مىسپارند و همسرانى برجاى مىگذارند باید براى همسرانشان وصیت کنند که آنان را تا یک سال بهرهمند سازند و [از خانه شوهر] بیرون نکنند، ولى اگر [به دلخواه خویش] بیرون رفتند، در آنچه در حق خویش، به وجه پسندیده انجام دهند، بر شما گناهى نیست و خدا پیروزمند فرزانه است (240) وَلِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ ﴿241﴾ و براى زنان طلاق داده باید عطیهاى در حد عرف تعیین کرد که بر پرهیزگاران مقرر است (241) کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ ﴿242﴾ بدینسان خداوند آیاتش را براى شما روشن مىگرداند، تا اندیشه کنید (242) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ خَرَجُوا مِنْ دِیَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْیَاهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَشْکُرُونَ ﴿243﴾ آیا [داستان] کسانى را که هزاران هزار بودند و از بیم مرگ از خانه و کاشانه خویش به در رفتند، ندانستهاى؟که خداوند به آنان گفت بمیرند [و مردند] سپس زندهشان کرد، چرا که خداوند بر مردم بخشش و بخشایش دارد، ولى اکثر مردم سپاس نمىگزارند (243) وَقَاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ﴿244﴾ در راه خدا کارزار کنید و بدانید که خداوند شنواى داناست (244) مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا کَثِیرَةً وَاللَّهُ یَقْبِضُ وَیَبْسُطُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿245﴾ کیست که در راه خدا وامى نیکو دهد تا براى او چندین و چند برابرش کند، و خداوند تنگنا و گشایش [در معیشت مردم] پدید مىآورد، و به سوى او بازگردانده مىشوید (245)
حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَى وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِینَ ﴿238﴾ بر نمازهاى پنجگانه مواظبت کنید، به ویژه نماز میانه، و فروتنانه در برابر خدا [به نماز] بایستید (238) فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجَالًا أَوْ رُکْبَانًا فَإِذَا أَمِنْتُمْ فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَمَا عَلَّمَکُمْ مَا لَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ ﴿239﴾ ولى اگر بیمناک بودید [نماز خوف را] پیاده یا سواره [به جاى آورید] و چون امن و آسایش یافتید، خدا را یاد کنید، که آنچه نمىدانستید به شما آموخت (239) وَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنْکُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجًا وَصِیَّةً لِأَزْوَاجِهِمْ مَتَاعًا إِلَى الْحَوْلِ غَیْرَ إِخْرَاجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِی مَا فَعَلْنَ فِی أَنْفُسِهِنَّ مِنْ مَعْرُوفٍ وَاللَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ ﴿240﴾ و کسانى از شما که جان مىسپارند و همسرانى برجاى مىگذارند باید براى همسرانشان وصیت کنند که آنان را تا یک سال بهرهمند سازند و [از خانه شوهر] بیرون نکنند، ولى اگر [به دلخواه خویش] بیرون رفتند، در آنچه در حق خویش، به وجه پسندیده انجام دهند، بر شما گناهى نیست و خدا پیروزمند فرزانه است (240) وَلِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ ﴿241﴾ و براى زنان طلاق داده باید عطیهاى در حد عرف تعیین کرد که بر پرهیزگاران مقرر است (241) کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ ﴿242﴾ بدینسان خداوند آیاتش را براى شما روشن مىگرداند، تا اندیشه کنید (242) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ خَرَجُوا مِنْ دِیَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْیَاهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَشْکُرُونَ ﴿243﴾ آیا [داستان] کسانى را که هزاران هزار بودند و از بیم مرگ از خانه و کاشانه خویش به در رفتند، ندانستهاى؟که خداوند به آنان گفت بمیرند [و مردند] سپس زندهشان کرد، چرا که خداوند بر مردم بخشش و بخشایش دارد، ولى اکثر مردم سپاس نمىگزارند (243) وَقَاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ﴿244﴾ در راه خدا کارزار کنید و بدانید که خداوند شنواى داناست (244) مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا کَثِیرَةً وَاللَّهُ یَقْبِضُ وَیَبْسُطُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿245﴾ کیست که در راه خدا وامى نیکو دهد تا براى او چندین و چند برابرش کند، و خداوند تنگنا و گشایش [در معیشت مردم] پدید مىآورد، و به سوى او بازگردانده مىشوید (245)