- 691
تسنیم 47 - آیات 275 تا 281 سوره بقره
در این برنامه تلاوت ترتیل محمد جبریل و ترجمه شنیداری صفحه 47 قرآن کریم شامل آیات 275 تا 281 سوره بقره را به قلم استاد بهاء الدین خرمشاهی می شنوید .
الَّذِینَ یَأْکُلُونَ الرِّبَا لَا یَقُومُونَ إِلَّا کَمَا یَقُومُ الَّذِی یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَیْعُ مِثْلُ الرِّبَا وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَیْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا فَمَنْ جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهَى فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ وَمَنْ عَادَ فَأُولَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿275﴾ آنان که ربا مىخورند [به کار، یا از گور] برنمىخیزند مگر مانند برخاستن کسى که شیطانش زده و دچار جنون کرده باشد، این از آن است که مىگویند دادوستد مانند رباست، حال آنکه خداوند دادوستد را حلال و ربا را حرام کرده است، اینک کسى که پند پروردگارش به او رسیده و دست بردارد، گذشتهاش را ایرادى نیست و کار او با خداوند است، و کسانى که به این کار بازگردند دوزخىاند و جاودانه در آنند (275) یَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَیُرْبِی الصَّدَقَاتِ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثِیمٍ ﴿276﴾ خداوند ربا را کم و کاست [و بىبرکت] مىگرداند و صدقات را افزایش [و برکت] مىدهد، و خداوند هیچ کفر[ان] پیشه گنهکارى را دوست ندارد (276) إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّکَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ ﴿277﴾ کسانى که ایمان آوردهاند و کارهاى شایسته کردهاند و نماز خواندهاند و زکات پرداختهاند، پاداششان نزد پروردگارشان [محفوظ] است و نه بیمى بر آنهاست و نه اندوهگین مىشوند (277) یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَذَرُوا مَا بَقِیَ مِنَ الرِّبَا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿278﴾ اى کسانى که ایمان آوردهاید، اگر به واقع مؤمنید، از خداوند پروا کنید و بازمانده ربا را رها کنید (278) فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِنْ تُبْتُمْ فَلَکُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِکُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ ﴿279﴾ و اگر نکردید بدانید که به جنگ با خدا و رسولش برخاستهاید، و اگر توبه کنید، سرمایههاى شما از آن شماست، نه ستم مىکنید و نه بر شما ستم مىرود (279) وَإِنْ کَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَى مَیْسَرَةٍ وَأَنْ تَصَدَّقُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿280﴾ و اگر [وامدار] تنگدست بود، مهلتى باید، تا گشایشى یابد، و اگر بدانید، بخشیدن آن برایتان بهتر است (280) وَاتَّقُوا یَوْمًا تُرْجَعُونَ فِیهِ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ تُوَفَّى کُلُّ نَفْسٍ مَا کَسَبَتْ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ ﴿281﴾ و از روزى بترسید که در آن به سوى خداوند بازگردانده مىشوید، سپس به هرکس جزاى هر کارى که کرده است به تمامى داده شود، و بر آنان ستم نرود (281)
الَّذِینَ یَأْکُلُونَ الرِّبَا لَا یَقُومُونَ إِلَّا کَمَا یَقُومُ الَّذِی یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَیْعُ مِثْلُ الرِّبَا وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَیْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا فَمَنْ جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهَى فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ وَمَنْ عَادَ فَأُولَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿275﴾ آنان که ربا مىخورند [به کار، یا از گور] برنمىخیزند مگر مانند برخاستن کسى که شیطانش زده و دچار جنون کرده باشد، این از آن است که مىگویند دادوستد مانند رباست، حال آنکه خداوند دادوستد را حلال و ربا را حرام کرده است، اینک کسى که پند پروردگارش به او رسیده و دست بردارد، گذشتهاش را ایرادى نیست و کار او با خداوند است، و کسانى که به این کار بازگردند دوزخىاند و جاودانه در آنند (275) یَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَیُرْبِی الصَّدَقَاتِ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثِیمٍ ﴿276﴾ خداوند ربا را کم و کاست [و بىبرکت] مىگرداند و صدقات را افزایش [و برکت] مىدهد، و خداوند هیچ کفر[ان] پیشه گنهکارى را دوست ندارد (276) إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّکَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ ﴿277﴾ کسانى که ایمان آوردهاند و کارهاى شایسته کردهاند و نماز خواندهاند و زکات پرداختهاند، پاداششان نزد پروردگارشان [محفوظ] است و نه بیمى بر آنهاست و نه اندوهگین مىشوند (277) یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَذَرُوا مَا بَقِیَ مِنَ الرِّبَا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿278﴾ اى کسانى که ایمان آوردهاید، اگر به واقع مؤمنید، از خداوند پروا کنید و بازمانده ربا را رها کنید (278) فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِنْ تُبْتُمْ فَلَکُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِکُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ ﴿279﴾ و اگر نکردید بدانید که به جنگ با خدا و رسولش برخاستهاید، و اگر توبه کنید، سرمایههاى شما از آن شماست، نه ستم مىکنید و نه بر شما ستم مىرود (279) وَإِنْ کَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَى مَیْسَرَةٍ وَأَنْ تَصَدَّقُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿280﴾ و اگر [وامدار] تنگدست بود، مهلتى باید، تا گشایشى یابد، و اگر بدانید، بخشیدن آن برایتان بهتر است (280) وَاتَّقُوا یَوْمًا تُرْجَعُونَ فِیهِ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ تُوَفَّى کُلُّ نَفْسٍ مَا کَسَبَتْ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ ﴿281﴾ و از روزى بترسید که در آن به سوى خداوند بازگردانده مىشوید، سپس به هرکس جزاى هر کارى که کرده است به تمامى داده شود، و بر آنان ستم نرود (281)