- 738
تسنیم 297 - آیات 28 تا 34 سوره کهف
در این برنامه تلاوت ترتیل محمد جبریل و ترجمه شنیداری صفحه 297 قرآن کریم شامل آیات 28 تا 34 سوره کهف را به قلم استاد بهاء الدین خرمشاهی می شنوید .
سوره 18: الکهف
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
پناه می برم به خدا از شر شیطان رانده شده
وَاصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَیْنَاکَ عَنْهُمْ تُرِیدُ زِینَةَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَکَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا ﴿28﴾
و با کسانى که بامدادان و شامگاهان، پروردگارشان را [به دعا و نیایش] مىخوانند و در طلب خشنودى او هستند، مدارا کن، و در هواى تجمل زندگى دنیوى، چشم از ایشان بر مگیر، و از کسى که دلش را از یاد خویش غافل داشته ایم، و در پى هوى و هوس خویش است و کارش تباه است، پیروى مکن (28)
وَقُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکُمْ فَمَنْ شَاءَ فَلْیُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْیَکْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِینَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِنْ یَسْتَغِیثُوا یُغَاثُوا بِمَاءٍ کَالْمُهْلِ یَشْوِی الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقًا ﴿29﴾
و بگو این حق و از سوى پروردگارتان است، هرکس که خواهد ایمان بیاورد، و هرکس که خواهد کفرورزد، [و بدانند که] ما براى ستمکاران [مشرک] آتشى فراهم آورده ایم که سراپرده هاى آن آنان را فراخواهد گرفت، و چون به استغاثه آبى طلب کنند، به ایشان آبى چون فلز گداخته دهند که [حرارتش] چهره هایشان را بریان کند، هم نوشابه اى بد است و هم مجلسى بد (29)
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِیعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا ﴿30﴾
کسانى که ایمان آورده اند و کارهاى شایسته کرده اند [بدانند که] ما پاداش کسى را که نیکوکارى کرده است، فرو نمى گذاریم (30)
أُولَئِکَ لَهُمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَیَلْبَسُونَ ثِیَابًا خُضْرًا مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَّکِئِینَ فِیهَا عَلَى الْأَرَائِکِ نِعْمَ الثَّوَابُ وَحَسُنَتْ مُرْتَفَقًا ﴿31﴾
اینانند که بهشت[هاى] عدن دارند که جویباران از فرودستشان جارى است، و در آنجا به دستبندهاى زرین آراسته شوند و جامه هاى سبزرنگ از پرنیان [نازک] و ابریشم ستبر بپوشند، و در آنجا بر تختها تکیه زنند، هم پاداشى نیکوست و هم مجلسى نیکو (31)
وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا رَجُلَیْنِ جَعَلْنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَیْنِ مِنْ أَعْنَابٍ وَحَفَفْنَاهُمَا بِنَخْلٍ وَجَعَلْنَا بَیْنَهُمَا زَرْعًا ﴿32﴾
و براى آنان مثلى بزن از دو مرد که به یکى از آنان دو تاکستان داده بودیم، و پیرامون آن را درخت خرما و در میانه آنها کشتزارى قرار داده بودیم (32)
کِلْتَا الْجَنَّتَیْنِ آتَتْ أُکُلَهَا وَلَمْ تَظْلِمْ مِنْهُ شَیْئًا وَفَجَّرْنَا خِلَالَهُمَا نَهَرًا ﴿33﴾
و هر دو باغ میوهاش را مى داد و از صاحبش چیزى دریغ نمى ورزید و در میانه آنها جویبارى روان کرده بودیم (33)
وَکَانَ لَهُ ثَمَرٌ فَقَالَ لِصَاحِبِهِ وَهُوَ یُحَاوِرُهُ أَنَا أَکْثَرُ مِنْکَ مَالًا وَأَعَزُّ نَفَرًا ﴿34﴾
و بدینسان دارایى اى داشت، و [یک روز] به دوستش که با او گفت و گو مى کرد گفت من از تو مالدارتر و با خدم و حشم ترم (34)
سوره 18: الکهف
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
پناه می برم به خدا از شر شیطان رانده شده
وَاصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَیْنَاکَ عَنْهُمْ تُرِیدُ زِینَةَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَکَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا ﴿28﴾
و با کسانى که بامدادان و شامگاهان، پروردگارشان را [به دعا و نیایش] مىخوانند و در طلب خشنودى او هستند، مدارا کن، و در هواى تجمل زندگى دنیوى، چشم از ایشان بر مگیر، و از کسى که دلش را از یاد خویش غافل داشته ایم، و در پى هوى و هوس خویش است و کارش تباه است، پیروى مکن (28)
وَقُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکُمْ فَمَنْ شَاءَ فَلْیُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْیَکْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِینَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِنْ یَسْتَغِیثُوا یُغَاثُوا بِمَاءٍ کَالْمُهْلِ یَشْوِی الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقًا ﴿29﴾
و بگو این حق و از سوى پروردگارتان است، هرکس که خواهد ایمان بیاورد، و هرکس که خواهد کفرورزد، [و بدانند که] ما براى ستمکاران [مشرک] آتشى فراهم آورده ایم که سراپرده هاى آن آنان را فراخواهد گرفت، و چون به استغاثه آبى طلب کنند، به ایشان آبى چون فلز گداخته دهند که [حرارتش] چهره هایشان را بریان کند، هم نوشابه اى بد است و هم مجلسى بد (29)
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِیعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا ﴿30﴾
کسانى که ایمان آورده اند و کارهاى شایسته کرده اند [بدانند که] ما پاداش کسى را که نیکوکارى کرده است، فرو نمى گذاریم (30)
أُولَئِکَ لَهُمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَیَلْبَسُونَ ثِیَابًا خُضْرًا مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَّکِئِینَ فِیهَا عَلَى الْأَرَائِکِ نِعْمَ الثَّوَابُ وَحَسُنَتْ مُرْتَفَقًا ﴿31﴾
اینانند که بهشت[هاى] عدن دارند که جویباران از فرودستشان جارى است، و در آنجا به دستبندهاى زرین آراسته شوند و جامه هاى سبزرنگ از پرنیان [نازک] و ابریشم ستبر بپوشند، و در آنجا بر تختها تکیه زنند، هم پاداشى نیکوست و هم مجلسى نیکو (31)
وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا رَجُلَیْنِ جَعَلْنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَیْنِ مِنْ أَعْنَابٍ وَحَفَفْنَاهُمَا بِنَخْلٍ وَجَعَلْنَا بَیْنَهُمَا زَرْعًا ﴿32﴾
و براى آنان مثلى بزن از دو مرد که به یکى از آنان دو تاکستان داده بودیم، و پیرامون آن را درخت خرما و در میانه آنها کشتزارى قرار داده بودیم (32)
کِلْتَا الْجَنَّتَیْنِ آتَتْ أُکُلَهَا وَلَمْ تَظْلِمْ مِنْهُ شَیْئًا وَفَجَّرْنَا خِلَالَهُمَا نَهَرًا ﴿33﴾
و هر دو باغ میوهاش را مى داد و از صاحبش چیزى دریغ نمى ورزید و در میانه آنها جویبارى روان کرده بودیم (33)
وَکَانَ لَهُ ثَمَرٌ فَقَالَ لِصَاحِبِهِ وَهُوَ یُحَاوِرُهُ أَنَا أَکْثَرُ مِنْکَ مَالًا وَأَعَزُّ نَفَرًا ﴿34﴾
و بدینسان دارایى اى داشت، و [یک روز] به دوستش که با او گفت و گو مى کرد گفت من از تو مالدارتر و با خدم و حشم ترم (34)