- 811
تسنیم 335
آیات 24 تا 30 سوره حج با صدای محمد جبریل و ترجمه استاد بهاءالدین خرمشاهی.
وَهُدُوا إِلَى الطَّیِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَهُدُوا إِلَى صِرَاطِ الْحَمِیدِ ﴿24﴾
و به سخن پاکیزه و راه خداوند ستوده رهنمون شوند (24)
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَیَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِی جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاءً الْعَاکِفُ فِیهِ وَالْبَادِ وَمَنْ یُرِدْ فِیهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿25﴾
کسانى که کفر ورزیده و [مردم را] از راه خدا و مسجدالحرام -که آن را براى مردم اعم از مقیم و مسافر بیابانى نهاده ایم باز داشته اند [آنان را به عذابى دردناک دچار مى کنیم]، و هرکس در آن از سر ستمگرى آهنگ کژروى کند، به او عذابى دردناک مى چشانیم (25)
وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِیمَ مَکَانَ الْبَیْتِ أَنْ لَا تُشْرِکْ بِی شَیْئًا وَطَهِّرْ بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْقَائِمِینَ وَالرُّکَّعِ السُّجُودِ ﴿26﴾
و چنین بود که براى ابراهیم جایگاه خانه کعبه را معین کردیم [و گفتیم] که براى من هیچگونه شریک می اور و خانه ام را براى غریبان و مقیمان و نمازگزاران پاکیزه بدار (26)
وَأَذِّنْ فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ رِجَالًا وَعَلَى کُلِّ ضَامِرٍ یَأْتِینَ مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ ﴿27﴾
و در میان مردم براى حج ندا در ده که پیاده و سوار بر هر شتر لاغرى -که از هر راه دورى مى آیندرو به سوى تو آورند (27)
لِیَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَیَذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِی أَیَّامٍ مَعْلُومَاتٍ عَلَى مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِیمَةِ الْأَنْعَامِ فَکُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِیرَ ﴿28﴾
تا در منافعى که براى آنان هست حضور داشته باشند، و نام خداوند را در روزهاى معین بر چارپایان زبان بسته اى که روزیشان داده ایم، ببرند [و قربانى کنند]، آنگاه از آن بخورید و به درمانده بینوا هم بخورانید (28)
ثُمَّ لْیَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَلْیُوفُوا نُذُورَهُمْ وَلْیَطَّوَّفُوا بِالْبَیْتِ الْعَتِیقِ ﴿29﴾
آنگاه باید آلایش هایشان را بزدایند و نذرهایشان را وفا کنند و پیرامون بیت العتیق طواف کنند (29)
ذَلِکَ وَمَنْ یُعَظِّمْ حُرُمَاتِ اللَّهِ فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَأُحِلَّتْ لَکُمُ الْأَنْعَامُ إِلَّا مَا یُتْلَى عَلَیْکُمْ فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ ﴿30﴾
چنین است و هرکس شعائر الهى را بزرگ بشمارد، برایش در نزد پروردگارش بهتر است، و بر شما همه چارپایان جز آنچه [حرمت آن] بر شما خوانده شده است، حلال است، پس از پلیدى بتها پرهیز کنید، و نیز از شهادت دروغ پرهیز کنید (30)
وَهُدُوا إِلَى الطَّیِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَهُدُوا إِلَى صِرَاطِ الْحَمِیدِ ﴿24﴾
و به سخن پاکیزه و راه خداوند ستوده رهنمون شوند (24)
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَیَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِی جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاءً الْعَاکِفُ فِیهِ وَالْبَادِ وَمَنْ یُرِدْ فِیهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿25﴾
کسانى که کفر ورزیده و [مردم را] از راه خدا و مسجدالحرام -که آن را براى مردم اعم از مقیم و مسافر بیابانى نهاده ایم باز داشته اند [آنان را به عذابى دردناک دچار مى کنیم]، و هرکس در آن از سر ستمگرى آهنگ کژروى کند، به او عذابى دردناک مى چشانیم (25)
وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِیمَ مَکَانَ الْبَیْتِ أَنْ لَا تُشْرِکْ بِی شَیْئًا وَطَهِّرْ بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْقَائِمِینَ وَالرُّکَّعِ السُّجُودِ ﴿26﴾
و چنین بود که براى ابراهیم جایگاه خانه کعبه را معین کردیم [و گفتیم] که براى من هیچگونه شریک می اور و خانه ام را براى غریبان و مقیمان و نمازگزاران پاکیزه بدار (26)
وَأَذِّنْ فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ رِجَالًا وَعَلَى کُلِّ ضَامِرٍ یَأْتِینَ مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ ﴿27﴾
و در میان مردم براى حج ندا در ده که پیاده و سوار بر هر شتر لاغرى -که از هر راه دورى مى آیندرو به سوى تو آورند (27)
لِیَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَیَذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِی أَیَّامٍ مَعْلُومَاتٍ عَلَى مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِیمَةِ الْأَنْعَامِ فَکُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِیرَ ﴿28﴾
تا در منافعى که براى آنان هست حضور داشته باشند، و نام خداوند را در روزهاى معین بر چارپایان زبان بسته اى که روزیشان داده ایم، ببرند [و قربانى کنند]، آنگاه از آن بخورید و به درمانده بینوا هم بخورانید (28)
ثُمَّ لْیَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَلْیُوفُوا نُذُورَهُمْ وَلْیَطَّوَّفُوا بِالْبَیْتِ الْعَتِیقِ ﴿29﴾
آنگاه باید آلایش هایشان را بزدایند و نذرهایشان را وفا کنند و پیرامون بیت العتیق طواف کنند (29)
ذَلِکَ وَمَنْ یُعَظِّمْ حُرُمَاتِ اللَّهِ فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَأُحِلَّتْ لَکُمُ الْأَنْعَامُ إِلَّا مَا یُتْلَى عَلَیْکُمْ فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ ﴿30﴾
چنین است و هرکس شعائر الهى را بزرگ بشمارد، برایش در نزد پروردگارش بهتر است، و بر شما همه چارپایان جز آنچه [حرمت آن] بر شما خوانده شده است، حلال است، پس از پلیدى بتها پرهیز کنید، و نیز از شهادت دروغ پرهیز کنید (30)