آیات 31 تا 38 سوره حج با صدای محمد جبریل و ترجمه استاد بهاءالدین خرمشاهی.
حُنَفَاءَ لِلَّهِ غَیْرَ مُشْرِکِینَ بِهِ وَمَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَکَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّیْرُ أَوْ تَهْوِی بِهِ الرِّیحُ فِی مَکَانٍ سَحِیقٍ ﴿31﴾
براى خداوند پاکدین باشید و به او شرک نورزید، و هرکس به خداوند شرک ورزد، گویى از آسمان درافتاده و پرندهاى او را در ربوده، یا باد او را به جایى دوردست درانداخته است (31)
ذَلِکَ وَمَنْ یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ ﴿32﴾
چنین است و هرکس شعائر الهى را بزرگ شمارد، آن از پروا و پرهیز دلهاست (32)
لَکُمْ فِیهَا مَنَافِعُ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَیْتِ الْعَتِیقِ ﴿33﴾
در آنها تا زمانى معین براى شما سودهایى هست، آنگاه بازگشتگاه آن بیت العتیق است (33)
وَلِکُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَکًا لِیَذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِیمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِینَ ﴿34﴾
و براى هر امتى قربانى اى معین داشته ایم تا نام خدا را، [به هنگام ذبح] بر چارپایان زبان بسته اى که روزیشان کرده ایم، ببرند، آرى خداى شما خداى یگانه است، در برابر او تسلیم باشید، و به فروتنان بشارت ده (34)
الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِینَ عَلَى مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِیمِی الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ ﴿35﴾
همان کسانى که چون یاد خدا به میان آید، دلهایشان خشیت گیرد، و نیز کسانى که بر مصائبشان شکیبایى مىورزند، و برپا دارندگان نماز و کسانى که از آنچه روزیشان داده ایم مى بخشند (35)
وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَکُمْ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ لَکُمْ فِیهَا خَیْرٌ فَاذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَیْهَا صَوَافَّ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَکُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ کَذَلِکَ سَخَّرْنَاهَا لَکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿36﴾
و [قربانى] شتران درشت اندام را براى شما از شعائر الهى گردانده ایم، براى شما در آن خیرى هست، پس در حالى که به صف و برپا ایستاده اند، نام خداوند را بر آنها ببرید [و قربانى کنید] و چون پهلوهایشان به خاک رسید [و بدنشان سرد شد] از آن بخورید، و به فقیر غیر سائل و سائل نیز بخورانید، بدینسان آنها را براى شما رام کرده ایم، باشد که سپاس بگزارید (36)
لَنْ یَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَکِنْ یَنَالُهُ التَّقْوَى مِنْکُمْ کَذَلِکَ سَخَّرَهَا لَکُمْ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاکُمْ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِینَ ﴿37﴾
گوشتهاى آنها و خونهایشان هرگز به خداوند نمى رسد، بلکه پرهیزگارى شما به رضاى او نایل مى گردد، بدینسان آنها را براى شما رام کرده ایم تا خداوند را به خاطر آنکه راهنمایى تان کرده است، تکبیر گویید، و به نیکوکاران بشارت ده (37)
إِنَّ اللَّهَ یُدَافِعُ عَنِ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ کُلَّ خَوَّانٍ کَفُورٍ ﴿38﴾
بى گمان خداوند از مؤمنان دفاع مى کند، بى گمان خداوند هیچ خیانتگر ناسپاسى را دوست ندارد (38)
حُنَفَاءَ لِلَّهِ غَیْرَ مُشْرِکِینَ بِهِ وَمَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَکَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّیْرُ أَوْ تَهْوِی بِهِ الرِّیحُ فِی مَکَانٍ سَحِیقٍ ﴿31﴾
براى خداوند پاکدین باشید و به او شرک نورزید، و هرکس به خداوند شرک ورزد، گویى از آسمان درافتاده و پرندهاى او را در ربوده، یا باد او را به جایى دوردست درانداخته است (31)
ذَلِکَ وَمَنْ یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ ﴿32﴾
چنین است و هرکس شعائر الهى را بزرگ شمارد، آن از پروا و پرهیز دلهاست (32)
لَکُمْ فِیهَا مَنَافِعُ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَیْتِ الْعَتِیقِ ﴿33﴾
در آنها تا زمانى معین براى شما سودهایى هست، آنگاه بازگشتگاه آن بیت العتیق است (33)
وَلِکُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَکًا لِیَذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِیمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِینَ ﴿34﴾
و براى هر امتى قربانى اى معین داشته ایم تا نام خدا را، [به هنگام ذبح] بر چارپایان زبان بسته اى که روزیشان کرده ایم، ببرند، آرى خداى شما خداى یگانه است، در برابر او تسلیم باشید، و به فروتنان بشارت ده (34)
الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِینَ عَلَى مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِیمِی الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ ﴿35﴾
همان کسانى که چون یاد خدا به میان آید، دلهایشان خشیت گیرد، و نیز کسانى که بر مصائبشان شکیبایى مىورزند، و برپا دارندگان نماز و کسانى که از آنچه روزیشان داده ایم مى بخشند (35)
وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَکُمْ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ لَکُمْ فِیهَا خَیْرٌ فَاذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَیْهَا صَوَافَّ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَکُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ کَذَلِکَ سَخَّرْنَاهَا لَکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿36﴾
و [قربانى] شتران درشت اندام را براى شما از شعائر الهى گردانده ایم، براى شما در آن خیرى هست، پس در حالى که به صف و برپا ایستاده اند، نام خداوند را بر آنها ببرید [و قربانى کنید] و چون پهلوهایشان به خاک رسید [و بدنشان سرد شد] از آن بخورید، و به فقیر غیر سائل و سائل نیز بخورانید، بدینسان آنها را براى شما رام کرده ایم، باشد که سپاس بگزارید (36)
لَنْ یَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَکِنْ یَنَالُهُ التَّقْوَى مِنْکُمْ کَذَلِکَ سَخَّرَهَا لَکُمْ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاکُمْ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِینَ ﴿37﴾
گوشتهاى آنها و خونهایشان هرگز به خداوند نمى رسد، بلکه پرهیزگارى شما به رضاى او نایل مى گردد، بدینسان آنها را براى شما رام کرده ایم تا خداوند را به خاطر آنکه راهنمایى تان کرده است، تکبیر گویید، و به نیکوکاران بشارت ده (37)
إِنَّ اللَّهَ یُدَافِعُ عَنِ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ کُلَّ خَوَّانٍ کَفُورٍ ﴿38﴾
بى گمان خداوند از مؤمنان دفاع مى کند، بى گمان خداوند هیچ خیانتگر ناسپاسى را دوست ندارد (38)