- 122
صفحه ﴿592﴾ - سوره غاشیه
قرآن ترجمه، سوره اعلی آیات 16 تا 19 - سوره غاشیه آیات 1 تا 26
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿١٦﴾
ولی شما زندگی دنیا را ترجیح می‌دهید، 16
وَالْآخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَىٰ ﴿١٧﴾
با آنکه آخرت برایتان بهتر و ماندگارتر است. 17
إِنَّ هَٰذَا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولَىٰ ﴿١٨﴾ صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَىٰ ﴿١٩﴾
این حقایق در کتاب‌های آسمانیِ قبلی مانند کتاب‌های ابراهیم و موسی نیز آمده است. 18و19
سورة الغاشیة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بزرگوار مهربان
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ ﴿١﴾
خبرِ آن بلای فراگیر به گوشَت خورده است؟! 1
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿٢﴾
آن روز بعضی‌ها سرافکنده‌اند؛ 2
عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ ﴿٣﴾
چون‌که از آن‌همه دوندگیِ بی‌فایده در دنیا، خسته‌اند! 3
تَصْلَىٰ نَارًا حَامِیَةً ﴿٤﴾
حالا هم با آتشی سوزان سرخ‌وسوخته می‌شوند 4
تُسْقَىٰ مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ ﴿٥﴾
و از چشمه‌ای داغ به آن‌ها می‌نوشانند. 5
لَّیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٍ ﴿٦﴾
جز خاری خشک و تلخ، غذایی ندارند 6
لَّا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِی مِن جُوعٍ ﴿٧﴾
که آن‌هم نه گوشتِ تنشان می‌شود و نه گرسنگی‌شان را برطرف می‌کند! 7
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ ﴿٨﴾
آن روز بعضی‌ها هم سربلندند! 8
لِّسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿٩﴾
چون‌که از تلاش‌هایشان در دنیا راضی‌اند. 9
فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿١٠﴾
در باغ‌هایی بی‌نظیر جا دارند. 10
لَّا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً ﴿١١﴾
حرف بیهوده‌ای در آنجا نمی‌شنوند. 11
فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿١٢﴾
در آنجا چشمه‌هایی در جریان‌اند، 12
فِیهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ ﴿١٣﴾
تخت‌هایی باشکوه گذاشته‌اند، 13
وَأَکْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ ﴿١٤﴾
کوزه‌هایی کنارِ هم نهاده‌اند، 14
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿١٥﴾
بالش‌هایی به‌ردیف چیده‌اند 15
وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿١٦﴾
و فرش‌هایی نفیس پهن کرده‌اند. 16
أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ ﴿١٧﴾
بت‌پرست‌ها چرا به شتران نگاه نمی‌کنند که چطور آفریده شده‌اند؟! 17
وَإِلَى السَّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ ﴿١٨﴾
و به آسمان که چطور آن را برپا کرده‌اند؟! 18
وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ ﴿١٩﴾
و به کوه‌ها که چطور آن‌ها را بر زمین کوبیده‌اند؟! 19
وَإِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ ﴿٢٠﴾
و به زمین که چطور آن را گسترده‌اند؟! 20
فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَکِّرٌ ﴿٢١﴾
پس پی‌درپی به‌خودشان بیاور، که کار تو فقط به‌خودآوردن است. 21
لَّسْتَ عَلَیْهِم بِمُصَیْطِرٍ ﴿٢٢﴾
البته تو تسلطی بر آن‌ها نداری که به‌‌زور مسلمانشان کنی. 22
إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَکَفَرَ ﴿٢٣﴾
بله، به‌خود بیاور؛ مگر آن‌هایی را که پشت می‌کنند و بی‌دین می‌شوند 23
فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَکْبَرَ ﴿٢٤﴾
که خدا به بزرگ‌ترین عذاب مجازاتشان می‌کند. 24
إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ ﴿٢٥﴾
برگشتنشان حتماً به‌سوی ماست. 25
ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُم ﴿٢٦﴾
آن‌وقت، رسیدگی به کارهایشان هم با ماست. 26
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿١٦﴾
ولی شما زندگی دنیا را ترجیح می‌دهید، 16
وَالْآخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَىٰ ﴿١٧﴾
با آنکه آخرت برایتان بهتر و ماندگارتر است. 17
إِنَّ هَٰذَا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولَىٰ ﴿١٨﴾ صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَىٰ ﴿١٩﴾
این حقایق در کتاب‌های آسمانیِ قبلی مانند کتاب‌های ابراهیم و موسی نیز آمده است. 18و19
سورة الغاشیة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بزرگوار مهربان
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ ﴿١﴾
خبرِ آن بلای فراگیر به گوشَت خورده است؟! 1
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿٢﴾
آن روز بعضی‌ها سرافکنده‌اند؛ 2
عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ ﴿٣﴾
چون‌که از آن‌همه دوندگیِ بی‌فایده در دنیا، خسته‌اند! 3
تَصْلَىٰ نَارًا حَامِیَةً ﴿٤﴾
حالا هم با آتشی سوزان سرخ‌وسوخته می‌شوند 4
تُسْقَىٰ مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ ﴿٥﴾
و از چشمه‌ای داغ به آن‌ها می‌نوشانند. 5
لَّیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٍ ﴿٦﴾
جز خاری خشک و تلخ، غذایی ندارند 6
لَّا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِی مِن جُوعٍ ﴿٧﴾
که آن‌هم نه گوشتِ تنشان می‌شود و نه گرسنگی‌شان را برطرف می‌کند! 7
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ ﴿٨﴾
آن روز بعضی‌ها هم سربلندند! 8
لِّسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿٩﴾
چون‌که از تلاش‌هایشان در دنیا راضی‌اند. 9
فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿١٠﴾
در باغ‌هایی بی‌نظیر جا دارند. 10
لَّا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً ﴿١١﴾
حرف بیهوده‌ای در آنجا نمی‌شنوند. 11
فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿١٢﴾
در آنجا چشمه‌هایی در جریان‌اند، 12
فِیهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ ﴿١٣﴾
تخت‌هایی باشکوه گذاشته‌اند، 13
وَأَکْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ ﴿١٤﴾
کوزه‌هایی کنارِ هم نهاده‌اند، 14
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿١٥﴾
بالش‌هایی به‌ردیف چیده‌اند 15
وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿١٦﴾
و فرش‌هایی نفیس پهن کرده‌اند. 16
أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ ﴿١٧﴾
بت‌پرست‌ها چرا به شتران نگاه نمی‌کنند که چطور آفریده شده‌اند؟! 17
وَإِلَى السَّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ ﴿١٨﴾
و به آسمان که چطور آن را برپا کرده‌اند؟! 18
وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ ﴿١٩﴾
و به کوه‌ها که چطور آن‌ها را بر زمین کوبیده‌اند؟! 19
وَإِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ ﴿٢٠﴾
و به زمین که چطور آن را گسترده‌اند؟! 20
فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَکِّرٌ ﴿٢١﴾
پس پی‌درپی به‌خودشان بیاور، که کار تو فقط به‌خودآوردن است. 21
لَّسْتَ عَلَیْهِم بِمُصَیْطِرٍ ﴿٢٢﴾
البته تو تسلطی بر آن‌ها نداری که به‌‌زور مسلمانشان کنی. 22
إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَکَفَرَ ﴿٢٣﴾
بله، به‌خود بیاور؛ مگر آن‌هایی را که پشت می‌کنند و بی‌دین می‌شوند 23
فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَکْبَرَ ﴿٢٤﴾
که خدا به بزرگ‌ترین عذاب مجازاتشان می‌کند. 24
إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ ﴿٢٥﴾
برگشتنشان حتماً به‌سوی ماست. 25
ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُم ﴿٢٦﴾
آن‌وقت، رسیدگی به کارهایشان هم با ماست. 26