این تلاوت شامل آیات 1 تا 30 سوره نجم است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى ﴿1﴾ سوگند به ستاره هنگامی که افول میکند. (1) مَا ضَلَّ صَاحِبُکُمْ وَمَا غَوَى ﴿2﴾ که هرگز دوست شما (محمد) منحرف نشده و مقصد را گم نکرده است. (2) وَمَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوَى ﴿3﴾ و هرگز از روی هوای نفس سخن نمیگوید. (3) إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَى ﴿4﴾ آنچه آورده چیزی جز وحی نیست که به او وحی شده است. (4) عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَى ﴿5﴾ آنکس که قدرت عظیمی دارد او را تعلیم داده. (5) ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى ﴿6﴾ همان کس که توانائی فوق العاده و سلطه بر همه چیز دارد. (6) وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى ﴿7﴾ در حالی که در افق اعلی قرار داشت. (7) ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى ﴿8﴾ سپس نزدیکتر و نزدیکتر شد. (8) فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَى ﴿9﴾ تا آنکه فاصله او به اندازه دو کمان یا کمتر بود. (9) فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى ﴿10﴾ در اینجا خداوند آنچه را وحی کردنی بود به بنده اش وحی نمود. (10) مَا کَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى ﴿11﴾ قلب او در آنچه دید هرگز دروغ نمیگفت. (11) أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا یَرَى ﴿12﴾ آیا با او درباره آنچه دیده مجادله میکنید. (12) وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى ﴿13﴾ و بار دیگر او را مشاهده کرد. (13) عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى ﴿14﴾ نزد سدرة المنتهی! (14) عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى ﴿15﴾ که جنت الماءوی در آنجا است. (15) إِذْ یَغْشَى السِّدْرَةَ مَا یَغْشَى ﴿16﴾ در آن هنگام که چیزی (نور خیره کننده ای) سدرة المنتهی را پوشانده بود. (16) مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى ﴿17﴾ و چشم او هرگز منحرف نشد و طغیان ننمود. (17) لَقَدْ رَأَى مِنْ آیَاتِ رَبِّهِ الْکُبْرَى ﴿18﴾ او پاره ای از آیات و نشانه های بزرگ پروردگارش را مشاهده کرد. (18) أَفَرَأَیْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى ﴿19﴾ به من خبر دهید آیا بتهای «لات» و «عزی»… (19) وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى ﴿20﴾ و منات که سومین آنها است (دختران خدا هستند)؟! (20) أَلَکُمُ الذَّکَرُ وَلَهُ الْأُنْثَى ﴿21﴾ آیا سهم شما پسر است و سهم او دختر؟ (در حالی که به زعم شما دختران کم ارزش تر از پسرانند). (21) تِلْکَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِیزَى ﴿22﴾ در این صورت این تقسیمی است غیر عادلانه! (22) إِنْ هِیَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّیْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُکُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنْفُسُ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَى ﴿23﴾ اینها فقط نامهائی است که شما و پدرانتان بر آنها گذاشته اید (نامهائی بیمحتوا و اسمهائی است بیمسمی!) و هرگز خداوند دلیل و حجتی بر آن نازل نکرده، آنان فقط از گمانهای بیاساس و هوای نفس پیروی میکنند در حالی که هدایت از سوی پروردگارشان برای آنها آمده است. (23) أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّى ﴿24﴾ آیا آنچه انسان تمنا دارد به آن میرسد؟ (24) فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى ﴿25﴾ در حالی که آخرت و دنیا از آن خدا است. (25) وَکَمْ مِنْ مَلَکٍ فِی السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئًا إِلَّا مِنْ بَعْدِ أَنْ یَأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ یَشَاءُ وَیَرْضَى ﴿26﴾ و چه بسیار فرشتگانی که در آسمانها هستند و شفاعت آنها سودی نمیبخشد مگر بعد از آنکه خدا برای هر کس بخواهد و راضی باشد اجازه (شفاعت) دهد. (26) إِنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَیُسَمُّونَ الْمَلَائِکَةَ تَسْمِیَةَ الْأُنْثَى ﴿27﴾ کسانی که به آخرت ایمان ندارند فرشتگان را دختر (خدا) نامگذاری میکنند. (27) وَمَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئًا ﴿28﴾ آنها هرگز به این سخن یقین ندارند تنها از ظن و گمان بیپایه پیروی مینمایند، با اینکه گمان هرگز انسان را بینیاز از حق نمیکند. (28) فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّى عَنْ ذِکْرِنَا وَلَمْ یُرِدْ إِلَّا الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿29﴾ حال که چنین است از اینها که از ذکر ما روی میگردانند و جز زندگی مادی دنیا را نمیطلبند، اعراض کن. (29) ذَلِکَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَى ﴿30﴾ این آخرین حد آگاهی آنها است، پروردگار تو کسانی را که از راه او گمراه شده اند به خوبی میشناسد، و هدایت یافتگان را از همه بهتر میداند. (30)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى ﴿1﴾ سوگند به ستاره هنگامی که افول میکند. (1) مَا ضَلَّ صَاحِبُکُمْ وَمَا غَوَى ﴿2﴾ که هرگز دوست شما (محمد) منحرف نشده و مقصد را گم نکرده است. (2) وَمَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوَى ﴿3﴾ و هرگز از روی هوای نفس سخن نمیگوید. (3) إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَى ﴿4﴾ آنچه آورده چیزی جز وحی نیست که به او وحی شده است. (4) عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَى ﴿5﴾ آنکس که قدرت عظیمی دارد او را تعلیم داده. (5) ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى ﴿6﴾ همان کس که توانائی فوق العاده و سلطه بر همه چیز دارد. (6) وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى ﴿7﴾ در حالی که در افق اعلی قرار داشت. (7) ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى ﴿8﴾ سپس نزدیکتر و نزدیکتر شد. (8) فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَى ﴿9﴾ تا آنکه فاصله او به اندازه دو کمان یا کمتر بود. (9) فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى ﴿10﴾ در اینجا خداوند آنچه را وحی کردنی بود به بنده اش وحی نمود. (10) مَا کَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى ﴿11﴾ قلب او در آنچه دید هرگز دروغ نمیگفت. (11) أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا یَرَى ﴿12﴾ آیا با او درباره آنچه دیده مجادله میکنید. (12) وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى ﴿13﴾ و بار دیگر او را مشاهده کرد. (13) عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى ﴿14﴾ نزد سدرة المنتهی! (14) عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى ﴿15﴾ که جنت الماءوی در آنجا است. (15) إِذْ یَغْشَى السِّدْرَةَ مَا یَغْشَى ﴿16﴾ در آن هنگام که چیزی (نور خیره کننده ای) سدرة المنتهی را پوشانده بود. (16) مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى ﴿17﴾ و چشم او هرگز منحرف نشد و طغیان ننمود. (17) لَقَدْ رَأَى مِنْ آیَاتِ رَبِّهِ الْکُبْرَى ﴿18﴾ او پاره ای از آیات و نشانه های بزرگ پروردگارش را مشاهده کرد. (18) أَفَرَأَیْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى ﴿19﴾ به من خبر دهید آیا بتهای «لات» و «عزی»… (19) وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى ﴿20﴾ و منات که سومین آنها است (دختران خدا هستند)؟! (20) أَلَکُمُ الذَّکَرُ وَلَهُ الْأُنْثَى ﴿21﴾ آیا سهم شما پسر است و سهم او دختر؟ (در حالی که به زعم شما دختران کم ارزش تر از پسرانند). (21) تِلْکَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِیزَى ﴿22﴾ در این صورت این تقسیمی است غیر عادلانه! (22) إِنْ هِیَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّیْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُکُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنْفُسُ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَى ﴿23﴾ اینها فقط نامهائی است که شما و پدرانتان بر آنها گذاشته اید (نامهائی بیمحتوا و اسمهائی است بیمسمی!) و هرگز خداوند دلیل و حجتی بر آن نازل نکرده، آنان فقط از گمانهای بیاساس و هوای نفس پیروی میکنند در حالی که هدایت از سوی پروردگارشان برای آنها آمده است. (23) أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّى ﴿24﴾ آیا آنچه انسان تمنا دارد به آن میرسد؟ (24) فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى ﴿25﴾ در حالی که آخرت و دنیا از آن خدا است. (25) وَکَمْ مِنْ مَلَکٍ فِی السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئًا إِلَّا مِنْ بَعْدِ أَنْ یَأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ یَشَاءُ وَیَرْضَى ﴿26﴾ و چه بسیار فرشتگانی که در آسمانها هستند و شفاعت آنها سودی نمیبخشد مگر بعد از آنکه خدا برای هر کس بخواهد و راضی باشد اجازه (شفاعت) دهد. (26) إِنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَیُسَمُّونَ الْمَلَائِکَةَ تَسْمِیَةَ الْأُنْثَى ﴿27﴾ کسانی که به آخرت ایمان ندارند فرشتگان را دختر (خدا) نامگذاری میکنند. (27) وَمَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئًا ﴿28﴾ آنها هرگز به این سخن یقین ندارند تنها از ظن و گمان بیپایه پیروی مینمایند، با اینکه گمان هرگز انسان را بینیاز از حق نمیکند. (28) فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّى عَنْ ذِکْرِنَا وَلَمْ یُرِدْ إِلَّا الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿29﴾ حال که چنین است از اینها که از ذکر ما روی میگردانند و جز زندگی مادی دنیا را نمیطلبند، اعراض کن. (29) ذَلِکَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَى ﴿30﴾ این آخرین حد آگاهی آنها است، پروردگار تو کسانی را که از راه او گمراه شده اند به خوبی میشناسد، و هدایت یافتگان را از همه بهتر میداند. (30)
