- 2151
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت تحقیق محمد اللیثی سوره یس آیات 77 تا آخر، صافات 1 تا 11، انشقاق، حمد، بقره 1 تا 5
تلاوت تحقیق محمد اللیثی، این تلاوت در سال 1996 میلادی در کشور مصر، استان شرقیه، شهر زقازیق اجرا گردیده است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَوَلَمْ یَرَ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُبِینٌ ﴿77﴾
آیا انسان ندید (نمیداند) که ما او را از نطفه ای بیارزش آفریدیم، و او (چنان صاحب قدرت و شعور و نطق شد که) به مخاصمه آشکار برخاست! (77)
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِیَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ یُحْیِی الْعِظَامَ وَهِیَ رَمِیمٌ ﴿78﴾
و برای ما مثالی زد و آفرینش خود را فراموش کرد، و گفت چه کسی این استخوانها را زنده میکند در حالی که پوسیده است ؟ (78)
قُلْ یُحْیِیهَا الَّذِی أَنْشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلِیمٌ ﴿79﴾
بگو: همان کسی آنرا زنده میکند که نخستین بار آنرا آفرید، و او به هر مخلوقی آگاه است! (79)
الَّذِی جَعَلَ لَکُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ ﴿80﴾
همان کسی که برای شما از درخت سبز آتش آفرید، و شما به وسیله آن آتش میافروزید. (80)
أَوَلَیْسَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ بَلَى وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِیمُ ﴿81﴾
آیا کسی که آسمانها و زمین را آفرید قدرت ندارد همانند آنها (انسانهای خاک شده) را بیافریند؟ آری (میتواند) و او آفریدگار دانا است! (81)
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئًا أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ ﴿82﴾
فرمان او تنها این است که هر گاه چیزی را اراده کند به او میگوید: موجود باش آن نیز بلافاصله موجود میشود! (82)
فَسُبْحَانَ الَّذِی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿83﴾
پس منزه است خداوندی که مالکیت و حاکمیت همه چیز در دست او است، و (همگی) به سوی او باز میگردید. (83)
سوره 37: الصافات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالصَّافَّاتِ صَفًّا ﴿1﴾
سوگند به آنها که صف کشیده اند (و صفوف خود را منظم ساخته اند). (1)
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا ﴿2﴾
همانها که قویا نهی میکنند (و باز میدارند). (2)
فَالتَّالِیَاتِ ذِکْرًا ﴿3﴾
و آنها که پی درپی ذکر (الهی) را تلاوت میکنند. (3)
إِنَّ إِلَهَکُمْ لَوَاحِدٌ ﴿4﴾
که معبود شما مسلما یکتاست. (4)
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ ﴿5﴾
پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست و پروردگار مشرقها! (5)
إِنَّا زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِزِینَةٍ الْکَوَاکِبِ ﴿6﴾
ما آسمان پائین را با ستارگان تزیین کردیم. (6)
وَحِفْظًا مِنْ کُلِّ شَیْطَانٍ مَارِدٍ ﴿7﴾
و آن را از هر شیطان خبیثی حفظ نمودیم. (7)
لَا یَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَیُقْذَفُونَ مِنْ کُلِّ جَانِبٍ ﴿8﴾
آنها نمیتوانند به (سخنان) فرشتگان عالم بالا گوش فرا دهند (و هرگاه چنین بخواهند) از هر سو هدف تیرها قرار میگیرند! (8)
دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ ﴿9﴾
آنها به شدت به عقب رانده میشوند، و برای آنان عذاب دائم است. (9)
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ ﴿10﴾
مگر آنها که در لحظه ای کوتاه برای استراق سمع به آسمان نزدیک شوند که شهاب ثاقب آنها را تعقیب میکند! (10)
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمْ مَنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِنْ طِینٍ لَازِبٍ﴿11﴾
از آنها بپرس: آیا آفرینش (و معاد) آنان سختتر است یا آفرینش فرشتگان (و آسمانها و زمین) ما آنها را از گل چسبنده ای آفریدیم. (11)
سوره 84: الانشقاق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ ﴿1﴾
در آن هنگام که آسمان (کرات آسمانی) شکافته شود. (1)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿2﴾
و تسلیم فرمان پروردگارش شود، و سزاوار است چنین باشد. (2)
وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿3﴾
و در آن هنگام که زمین گسترده شود. (3)
وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ ﴿4﴾
و آنچه در درون دارد بیرون افکنده و خالی شود. (4)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿5﴾
و تسلیم فرمان پروردگارش گردد، و شایسته است که چنین باشد. (5)
یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ ﴿6﴾
ای انسان! تو با تلاش و رنج به سوی پروردگارت میروی و او را ملاقات خواهی کرد. (6)
فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ ﴿7﴾
اما کسی که نامه اعمالش به دست راستش داده شده. (7)
فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا ﴿8﴾
به زودی حساب آسانی برای او میشود. (8)
وَیَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿9﴾
و خوشحال به اهل و خانواده اش باز میگردد. (9)
وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿10﴾
و اما کسی که نامه اعمالش پشت سرش داده شده. (10)
فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا ﴿11﴾
به زودی فریادش بلند میشود که ای وای بر من که هلاک شدم! (11)
وَیَصْلَى سَعِیرًا ﴿12﴾
و در شعله های سوزان آتش دوزخ میسوزد. (12)
إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿13﴾
او در میان خانواده اش پیوسته (از کفر و گناه خود) مسرور بود! (13)
إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ یَحُورَ ﴿14﴾
او گمان میکرد هرگز بازگشت نمیکند. (14)
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیرًا ﴿15﴾
آری پروردگارش نسبت به او بینا بود (و اعمالش را برای حساب ثبت کرد). (15)
فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿16﴾
سوگند به شفق! (16)
وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿17﴾
و سوگند به شب و آنچه را جمع آوری میکند. (17)
وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿18﴾
و سوگند به ماه آنگاه که بدر کامل میشود. (18)
لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ ﴿19﴾
که همه شما دائما از حالی به حال دیگر منتقل میشوید. (19)
فَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿20﴾
پس چرا آنها ایمان نمیآورند؟ (20)
وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لَا یَسْجُدُونَ ﴿21﴾
و هنگامی که قرآن بر آنها خوانده شود سجده نمیکنند؟ (21)
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا یُکَذِّبُونَ ﴿22﴾
بلکه کافران پیوسته آیات الهی را تکذیب میکنند. (22)
وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ ﴿23﴾
و خداوند آنچه را در دل پنهان میدارند به خوبی میداند. (23)
فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿24﴾
پس آنها را به عذاب دردناک بشارت ده. (24)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿25﴾
مگر آنها که ایمان آورده اند و اعمال صالح انجام داده اند که برای آنها پاداشی است قطع نشدنی. (25)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿1﴾
به نام خداوند بخشنده و مهربان (1)
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿2﴾
ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است. (2)
الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿3﴾
خداوندی که بخشنده و بخشایشگر است (و رحمت عام و خاصش همه را رسیده). (3)
مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ ﴿4﴾
خدائی که مالک روز جزاست. (4)
إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ﴿5﴾
تنها تو را میپرستیم و تنها از تو یاری میجوئیم. (5)
اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ﴿6﴾
ما را به راه راست هدایت فرما. (6)
صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ﴿7﴾
راه آنها که بر آنان نعمت دادی نه آنها که بر ایشان غضب کردی و نه گمراهان! (7)
سوره 2: البقرة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الم ﴿1﴾
الم (1)
ذَلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ ﴿2﴾
این کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد، و مایه هدایت پرهیزکاران است. (2)
الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ ﴿3﴾
(پرهیزکاران) آنها هستند که به غیب (آنچه از حس پوشیده و پنهان است) ایمان میآورند، و نماز را بر پا میدارند و از تمام نعمتها و مواهبی که به آنها روزی دادهایم انفاق میکنند. (3)
وَالَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ﴿4﴾
آنها به آنچه بر تو نازل شده و آنچه پیش از تو (بر پیامبران پیشین نازل گردیده) ایمان میآورند، و به رستاخیز یقین دارند. (4)
أُولَئِکَ عَلَى هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿5﴾
آنان را خداوند هدایت کرده، و آنهارستگارانند. (5)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَوَلَمْ یَرَ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُبِینٌ ﴿77﴾
آیا انسان ندید (نمیداند) که ما او را از نطفه ای بیارزش آفریدیم، و او (چنان صاحب قدرت و شعور و نطق شد که) به مخاصمه آشکار برخاست! (77)
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِیَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ یُحْیِی الْعِظَامَ وَهِیَ رَمِیمٌ ﴿78﴾
و برای ما مثالی زد و آفرینش خود را فراموش کرد، و گفت چه کسی این استخوانها را زنده میکند در حالی که پوسیده است ؟ (78)
قُلْ یُحْیِیهَا الَّذِی أَنْشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلِیمٌ ﴿79﴾
بگو: همان کسی آنرا زنده میکند که نخستین بار آنرا آفرید، و او به هر مخلوقی آگاه است! (79)
الَّذِی جَعَلَ لَکُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ ﴿80﴾
همان کسی که برای شما از درخت سبز آتش آفرید، و شما به وسیله آن آتش میافروزید. (80)
أَوَلَیْسَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ بَلَى وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِیمُ ﴿81﴾
آیا کسی که آسمانها و زمین را آفرید قدرت ندارد همانند آنها (انسانهای خاک شده) را بیافریند؟ آری (میتواند) و او آفریدگار دانا است! (81)
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئًا أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ ﴿82﴾
فرمان او تنها این است که هر گاه چیزی را اراده کند به او میگوید: موجود باش آن نیز بلافاصله موجود میشود! (82)
فَسُبْحَانَ الَّذِی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿83﴾
پس منزه است خداوندی که مالکیت و حاکمیت همه چیز در دست او است، و (همگی) به سوی او باز میگردید. (83)
سوره 37: الصافات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالصَّافَّاتِ صَفًّا ﴿1﴾
سوگند به آنها که صف کشیده اند (و صفوف خود را منظم ساخته اند). (1)
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا ﴿2﴾
همانها که قویا نهی میکنند (و باز میدارند). (2)
فَالتَّالِیَاتِ ذِکْرًا ﴿3﴾
و آنها که پی درپی ذکر (الهی) را تلاوت میکنند. (3)
إِنَّ إِلَهَکُمْ لَوَاحِدٌ ﴿4﴾
که معبود شما مسلما یکتاست. (4)
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ ﴿5﴾
پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست و پروردگار مشرقها! (5)
إِنَّا زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِزِینَةٍ الْکَوَاکِبِ ﴿6﴾
ما آسمان پائین را با ستارگان تزیین کردیم. (6)
وَحِفْظًا مِنْ کُلِّ شَیْطَانٍ مَارِدٍ ﴿7﴾
و آن را از هر شیطان خبیثی حفظ نمودیم. (7)
لَا یَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَیُقْذَفُونَ مِنْ کُلِّ جَانِبٍ ﴿8﴾
آنها نمیتوانند به (سخنان) فرشتگان عالم بالا گوش فرا دهند (و هرگاه چنین بخواهند) از هر سو هدف تیرها قرار میگیرند! (8)
دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ ﴿9﴾
آنها به شدت به عقب رانده میشوند، و برای آنان عذاب دائم است. (9)
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ ﴿10﴾
مگر آنها که در لحظه ای کوتاه برای استراق سمع به آسمان نزدیک شوند که شهاب ثاقب آنها را تعقیب میکند! (10)
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمْ مَنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِنْ طِینٍ لَازِبٍ﴿11﴾
از آنها بپرس: آیا آفرینش (و معاد) آنان سختتر است یا آفرینش فرشتگان (و آسمانها و زمین) ما آنها را از گل چسبنده ای آفریدیم. (11)
سوره 84: الانشقاق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ ﴿1﴾
در آن هنگام که آسمان (کرات آسمانی) شکافته شود. (1)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿2﴾
و تسلیم فرمان پروردگارش شود، و سزاوار است چنین باشد. (2)
وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿3﴾
و در آن هنگام که زمین گسترده شود. (3)
وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ ﴿4﴾
و آنچه در درون دارد بیرون افکنده و خالی شود. (4)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿5﴾
و تسلیم فرمان پروردگارش گردد، و شایسته است که چنین باشد. (5)
یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ ﴿6﴾
ای انسان! تو با تلاش و رنج به سوی پروردگارت میروی و او را ملاقات خواهی کرد. (6)
فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ ﴿7﴾
اما کسی که نامه اعمالش به دست راستش داده شده. (7)
فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا ﴿8﴾
به زودی حساب آسانی برای او میشود. (8)
وَیَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿9﴾
و خوشحال به اهل و خانواده اش باز میگردد. (9)
وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿10﴾
و اما کسی که نامه اعمالش پشت سرش داده شده. (10)
فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا ﴿11﴾
به زودی فریادش بلند میشود که ای وای بر من که هلاک شدم! (11)
وَیَصْلَى سَعِیرًا ﴿12﴾
و در شعله های سوزان آتش دوزخ میسوزد. (12)
إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿13﴾
او در میان خانواده اش پیوسته (از کفر و گناه خود) مسرور بود! (13)
إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ یَحُورَ ﴿14﴾
او گمان میکرد هرگز بازگشت نمیکند. (14)
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیرًا ﴿15﴾
آری پروردگارش نسبت به او بینا بود (و اعمالش را برای حساب ثبت کرد). (15)
فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿16﴾
سوگند به شفق! (16)
وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿17﴾
و سوگند به شب و آنچه را جمع آوری میکند. (17)
وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿18﴾
و سوگند به ماه آنگاه که بدر کامل میشود. (18)
لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ ﴿19﴾
که همه شما دائما از حالی به حال دیگر منتقل میشوید. (19)
فَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿20﴾
پس چرا آنها ایمان نمیآورند؟ (20)
وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لَا یَسْجُدُونَ ﴿21﴾
و هنگامی که قرآن بر آنها خوانده شود سجده نمیکنند؟ (21)
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا یُکَذِّبُونَ ﴿22﴾
بلکه کافران پیوسته آیات الهی را تکذیب میکنند. (22)
وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ ﴿23﴾
و خداوند آنچه را در دل پنهان میدارند به خوبی میداند. (23)
فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿24﴾
پس آنها را به عذاب دردناک بشارت ده. (24)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿25﴾
مگر آنها که ایمان آورده اند و اعمال صالح انجام داده اند که برای آنها پاداشی است قطع نشدنی. (25)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿1﴾
به نام خداوند بخشنده و مهربان (1)
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿2﴾
ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است. (2)
الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿3﴾
خداوندی که بخشنده و بخشایشگر است (و رحمت عام و خاصش همه را رسیده). (3)
مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ ﴿4﴾
خدائی که مالک روز جزاست. (4)
إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ﴿5﴾
تنها تو را میپرستیم و تنها از تو یاری میجوئیم. (5)
اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ﴿6﴾
ما را به راه راست هدایت فرما. (6)
صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ﴿7﴾
راه آنها که بر آنان نعمت دادی نه آنها که بر ایشان غضب کردی و نه گمراهان! (7)
سوره 2: البقرة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الم ﴿1﴾
الم (1)
ذَلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ ﴿2﴾
این کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد، و مایه هدایت پرهیزکاران است. (2)
الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ ﴿3﴾
(پرهیزکاران) آنها هستند که به غیب (آنچه از حس پوشیده و پنهان است) ایمان میآورند، و نماز را بر پا میدارند و از تمام نعمتها و مواهبی که به آنها روزی دادهایم انفاق میکنند. (3)
وَالَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ﴿4﴾
آنها به آنچه بر تو نازل شده و آنچه پیش از تو (بر پیامبران پیشین نازل گردیده) ایمان میآورند، و به رستاخیز یقین دارند. (4)
أُولَئِکَ عَلَى هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿5﴾
آنان را خداوند هدایت کرده، و آنهارستگارانند. (5)
