- 427
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 7 - ادعیه پیرامون حفظ قرآن
در این برنامه حجه الاسلام والمسلمین محمد حاج ابوالقاسم به توضیحاتی در مورد ادعیه پیرامون حفظ قرآن می پردازد.
ابان بن تغلب گوید: حضرت صادق (ع) فرمود: مى گوئى (این دعا را که ترجمه اش چنین است): ((بار خدایا من از تو خواهم باینکه بندگان از چون توئى خواهش نکنند خواهم به حق محمد پیغمبر و رسولت و به حق ابراهیم خلیل خود و برگزیده ات و به حق موسى هم سخنت و هم رازت، و بحق عیسى کلمه ات و روحت، و از تو خواهم به حق صحف ابراهیم و تورات موسى و زبور داود و انجیل عیسى و قرآن محمد (ص) و بهر وحییکه فرستادى و به حق هر آن حکمیکه آنرا گذرا فرمودى، و هر آن حقیکه بدان حکم فرمودى، و هر بى نیازى که توانگرش کردى و هر گمراهى که راهنمائیش کردى، و هر خواهنده اى که بدو عطا فرمودى، و از تو خواهم بدان نامت که بر شب نهادى پس تاریک شد، و بدان نامت که بر روز نهادى پس روشن گشت . و بدان نامت که بر زمین نهادى پس آرامش گرفت، و با آن آسمانها را ستون زدى و استوار شدند، و بدان نامت که بر کوهها نهادى و مستقر شدند، و بدان نامت که روزیها را بدان پراکنده کردى، و از تو خواهم بدان نامت که مردگان را بدان زنده سازى، و از تو خواهم بدان چه مرکز انعقاد عزت عرشت شد، و آخرین رحمتى که از کتابت (قرآن یا لوح محفوظ) آشکار گردد، از تو خواهم که بر محمد و آلش رحمت فرستى و حفظ قرآن و انواع دانش را به من روزى کن، و اینکه آنها را در دل و گوش و چشمم پا برجا کنى، و با گوشت و خون و استخوان و مغز من آنها را بیامیزى، و شب و روز مرا از رحمت و قدرت خودت بدانها بکار اندازى، زیرا که نه جنبشى و نه توانائى بجز تو نیست اى زنده و پاینده.
گوید: و در حدیث دیگر اضافه دارد (که ترجمه آن اضافه نیز اینست:
((و از تو خواهم بدان نامت که بندگانى که دعایشان را باجابت رساندى بدان ترا خواندند، و پیمبرانت بدان ترا خواندند که آنها را آمرزیدى و بدانها ترحم کردى، و از تو خواهم بهر نامى که در کتابهایت فرو فرستادى، و بدان نامت که عرش تو بدان پابرجا شد، و به نامت واحد، احد، فرد، وتر، متعال، آنکه همه ارکان را (عرش یا آسمانها و زمینها و جز آن را) پر کرده و پاک، پاکیزه، مبارک مقدس، حى، قیوم، روشنى آسمانها و زمین، رحمن، رحیم، کبیر متعال، و (از تو خواهم( به حق کتابت که به حق و راستى فرود آمده و کلمات نامه ات و نور نام تو، و به عظمت و ارکانت)).
و گوید: در حدیث دیگرى است که رسول خدا (ص( فرمود: هر کس بخواهد که خداوند عزوجل قرآن و دانش را در دل او نهد این دعا را (که گذشت( با عمل سفید در ظرف پاکى بنویسد سپس آن را با آب بارانیکه به زمین نرسیده باشد بشوید، و سه روز ناشتا بخورد که ان شاءالله قرآن را حفظ کند. (اصول کافى جلد 4 صفحه : 366 روایه : 1)
حماد در حدیث مرفوعى از امیرالمؤ منین حدیث کند که فرمود: رسول خدا (ص) (به من)فرمود: به تو بیاموزم دعائى که قرآن را فراموش نکنى (و آن دعا اینست) ((اللهم ارحمنى بترک معاصیک ابدا ما ابقیتنى و ارحمنى من تکلف ما لا یعنینى و ارزقنى حسن المنظر فیما یرضیک عنى والزم قلبى حفظ کتابک کما علمتنى و ارزقنى ان اتلوه على النحو الذى یرضیک عنى، اللهم نور بکتابک بصرى و اشرح به صدورى و فرح به قلبى و اطلق به لسانى و استعمل به بدنى، و قونى على ذلک و اعنى علیه انه لا معین علیه الا انت، لا اله الا انت)). و همین حدیث را بسند دیگر از حضرت صادق (ع) روایت کرده اند. (اصول کافى جلد 4 صفحه : 368 روایه : 2)
ابان بن تغلب گوید: حضرت صادق (ع) فرمود: مى گوئى (این دعا را که ترجمه اش چنین است): ((بار خدایا من از تو خواهم باینکه بندگان از چون توئى خواهش نکنند خواهم به حق محمد پیغمبر و رسولت و به حق ابراهیم خلیل خود و برگزیده ات و به حق موسى هم سخنت و هم رازت، و بحق عیسى کلمه ات و روحت، و از تو خواهم به حق صحف ابراهیم و تورات موسى و زبور داود و انجیل عیسى و قرآن محمد (ص) و بهر وحییکه فرستادى و به حق هر آن حکمیکه آنرا گذرا فرمودى، و هر آن حقیکه بدان حکم فرمودى، و هر بى نیازى که توانگرش کردى و هر گمراهى که راهنمائیش کردى، و هر خواهنده اى که بدو عطا فرمودى، و از تو خواهم بدان نامت که بر شب نهادى پس تاریک شد، و بدان نامت که بر روز نهادى پس روشن گشت . و بدان نامت که بر زمین نهادى پس آرامش گرفت، و با آن آسمانها را ستون زدى و استوار شدند، و بدان نامت که بر کوهها نهادى و مستقر شدند، و بدان نامت که روزیها را بدان پراکنده کردى، و از تو خواهم بدان نامت که مردگان را بدان زنده سازى، و از تو خواهم بدان چه مرکز انعقاد عزت عرشت شد، و آخرین رحمتى که از کتابت (قرآن یا لوح محفوظ) آشکار گردد، از تو خواهم که بر محمد و آلش رحمت فرستى و حفظ قرآن و انواع دانش را به من روزى کن، و اینکه آنها را در دل و گوش و چشمم پا برجا کنى، و با گوشت و خون و استخوان و مغز من آنها را بیامیزى، و شب و روز مرا از رحمت و قدرت خودت بدانها بکار اندازى، زیرا که نه جنبشى و نه توانائى بجز تو نیست اى زنده و پاینده.
گوید: و در حدیث دیگر اضافه دارد (که ترجمه آن اضافه نیز اینست:
((و از تو خواهم بدان نامت که بندگانى که دعایشان را باجابت رساندى بدان ترا خواندند، و پیمبرانت بدان ترا خواندند که آنها را آمرزیدى و بدانها ترحم کردى، و از تو خواهم بهر نامى که در کتابهایت فرو فرستادى، و بدان نامت که عرش تو بدان پابرجا شد، و به نامت واحد، احد، فرد، وتر، متعال، آنکه همه ارکان را (عرش یا آسمانها و زمینها و جز آن را) پر کرده و پاک، پاکیزه، مبارک مقدس، حى، قیوم، روشنى آسمانها و زمین، رحمن، رحیم، کبیر متعال، و (از تو خواهم( به حق کتابت که به حق و راستى فرود آمده و کلمات نامه ات و نور نام تو، و به عظمت و ارکانت)).
و گوید: در حدیث دیگرى است که رسول خدا (ص( فرمود: هر کس بخواهد که خداوند عزوجل قرآن و دانش را در دل او نهد این دعا را (که گذشت( با عمل سفید در ظرف پاکى بنویسد سپس آن را با آب بارانیکه به زمین نرسیده باشد بشوید، و سه روز ناشتا بخورد که ان شاءالله قرآن را حفظ کند. (اصول کافى جلد 4 صفحه : 366 روایه : 1)
حماد در حدیث مرفوعى از امیرالمؤ منین حدیث کند که فرمود: رسول خدا (ص) (به من)فرمود: به تو بیاموزم دعائى که قرآن را فراموش نکنى (و آن دعا اینست) ((اللهم ارحمنى بترک معاصیک ابدا ما ابقیتنى و ارحمنى من تکلف ما لا یعنینى و ارزقنى حسن المنظر فیما یرضیک عنى والزم قلبى حفظ کتابک کما علمتنى و ارزقنى ان اتلوه على النحو الذى یرضیک عنى، اللهم نور بکتابک بصرى و اشرح به صدورى و فرح به قلبى و اطلق به لسانى و استعمل به بدنى، و قونى على ذلک و اعنى علیه انه لا معین علیه الا انت، لا اله الا انت)). و همین حدیث را بسند دیگر از حضرت صادق (ع) روایت کرده اند. (اصول کافى جلد 4 صفحه : 368 روایه : 2)
