در این برنامه آقای معتز آقایی به آموزش حفظ سوره مدثر و تکرار17 آیه اول و روخوانی آیات 18 تا 30 و توضیح در باب علت مجازات ولیدبن مغیره و اینکه خداوند دوبار او را لعن می نماید و می فرماید به زودی او را به سقر می اندازم و ... می پردازد .
سوره 74: المدثر
به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اى کشیده رداى شب بر سر (1) یَا أَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ ﴿1﴾
برخیز و بترسان (2) قُمْ فَأَنذِرْ ﴿2﴾
و پروردگار خود را بزرگ دار (3) وَرَبَّکَ فَکَبِّرْ ﴿3﴾
و لباس خویشتن را پاک کن (4) وَثِیَابَکَ فَطَهِّرْ ﴿4﴾
و از پلیدى دور شو (5) وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ ﴿5﴾
و منت مگذار و فزونى مطلب (6) وَلَا تَمْنُن تَسْتَکْثِرُ ﴿6﴾
و براى پروردگارت شکیبایى کن (7) وَلِرَبِّکَ فَاصْبِرْ ﴿7﴾
پس چون در صور دمیده شود (8) فَإِذَا نُقِرَ فِی النَّاقُورِ ﴿8﴾
آن روز [چه] روز ناگوارى است (9) فَذَلِکَ یَوْمَئِذٍ یَوْمٌ عَسِیرٌ ﴿9﴾
بر کافران آسان نیست (10) عَلَى الْکَافِرِینَ غَیْرُ یَسِیرٍ ﴿10﴾
مرا با آنکه [او را] تنها آفریدم واگذار (11) ذَرْنِی وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِیدًا ﴿11﴾
و دارایى بسیار به او بخشیدم (12) وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا ﴿12﴾
و پسرانى آماده [به خدمت دادم] (13) وَبَنِینَ شُهُودًا ﴿13﴾
و برایش [عیش خوش] آماده کردم (14) وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِیدًا ﴿14﴾
باز [هم] طمع دارد که بیفزایم (15) ثُمَّ یَطْمَعُ أَنْ أَزِیدَ ﴿15﴾
ولى نه زیرا او دشمن آیات ما بود (16) کَلَّا إِنَّهُ کَانَ لِآیَاتِنَا عَنِیدًا ﴿16﴾
به زودى او را به بالارفتن از گردنه [عذاب] وادار مىکنم (17) سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا ﴿17﴾
آرى [آن دشمن حق] اندیشید و سنجید (18) إِنَّهُ فَکَّرَ وَقَدَّرَ ﴿18﴾
کشته بادا چگونه [او] سنجید (19) فَقُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ ﴿19﴾
[آرى] کشته بادا چگونه [او] سنجید (20) ثُمَّ قُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ ﴿20﴾
آنگاه نظر انداخت (21) ثُمَّ نَظَرَ ﴿21﴾
سپس رو ترش نمود و چهره در هم کشید (22) ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ﴿22﴾
آنگاه پشت گردانید و تکبر ورزید (23) ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَکْبَرَ ﴿23﴾
و گفت این [قرآن] جز سحرى که [به برخى] آموختهاند نیست (24) فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ یُؤْثَرُ ﴿24﴾
این غیر از سخن بشر نیست (25) إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ ﴿25﴾
زودا که او را به س ق ر در آورم (26) سَأُصْلِیهِ سَقَرَ ﴿26﴾
و تو چه دانى که آن س ق ر چیست (27) وَمَا أَدْرَاکَ مَا سَقَرُ ﴿27﴾
نه باقى مىگذارد و نه رها مىکند (28) لَا تُبْقِی وَلَا تَذَرُ ﴿28﴾
پوستها را سیاه مىگرداند (29) لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ ﴿29﴾
[و] بر آن [دوزخ] نوزده [نگهبان] است (30) عَلَیْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ﴿30﴾
سوره 74: المدثر
به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اى کشیده رداى شب بر سر (1) یَا أَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ ﴿1﴾
برخیز و بترسان (2) قُمْ فَأَنذِرْ ﴿2﴾
و پروردگار خود را بزرگ دار (3) وَرَبَّکَ فَکَبِّرْ ﴿3﴾
و لباس خویشتن را پاک کن (4) وَثِیَابَکَ فَطَهِّرْ ﴿4﴾
و از پلیدى دور شو (5) وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ ﴿5﴾
و منت مگذار و فزونى مطلب (6) وَلَا تَمْنُن تَسْتَکْثِرُ ﴿6﴾
و براى پروردگارت شکیبایى کن (7) وَلِرَبِّکَ فَاصْبِرْ ﴿7﴾
پس چون در صور دمیده شود (8) فَإِذَا نُقِرَ فِی النَّاقُورِ ﴿8﴾
آن روز [چه] روز ناگوارى است (9) فَذَلِکَ یَوْمَئِذٍ یَوْمٌ عَسِیرٌ ﴿9﴾
بر کافران آسان نیست (10) عَلَى الْکَافِرِینَ غَیْرُ یَسِیرٍ ﴿10﴾
مرا با آنکه [او را] تنها آفریدم واگذار (11) ذَرْنِی وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِیدًا ﴿11﴾
و دارایى بسیار به او بخشیدم (12) وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا ﴿12﴾
و پسرانى آماده [به خدمت دادم] (13) وَبَنِینَ شُهُودًا ﴿13﴾
و برایش [عیش خوش] آماده کردم (14) وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِیدًا ﴿14﴾
باز [هم] طمع دارد که بیفزایم (15) ثُمَّ یَطْمَعُ أَنْ أَزِیدَ ﴿15﴾
ولى نه زیرا او دشمن آیات ما بود (16) کَلَّا إِنَّهُ کَانَ لِآیَاتِنَا عَنِیدًا ﴿16﴾
به زودى او را به بالارفتن از گردنه [عذاب] وادار مىکنم (17) سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا ﴿17﴾
آرى [آن دشمن حق] اندیشید و سنجید (18) إِنَّهُ فَکَّرَ وَقَدَّرَ ﴿18﴾
کشته بادا چگونه [او] سنجید (19) فَقُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ ﴿19﴾
[آرى] کشته بادا چگونه [او] سنجید (20) ثُمَّ قُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ ﴿20﴾
آنگاه نظر انداخت (21) ثُمَّ نَظَرَ ﴿21﴾
سپس رو ترش نمود و چهره در هم کشید (22) ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ﴿22﴾
آنگاه پشت گردانید و تکبر ورزید (23) ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَکْبَرَ ﴿23﴾
و گفت این [قرآن] جز سحرى که [به برخى] آموختهاند نیست (24) فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ یُؤْثَرُ ﴿24﴾
این غیر از سخن بشر نیست (25) إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ ﴿25﴾
زودا که او را به س ق ر در آورم (26) سَأُصْلِیهِ سَقَرَ ﴿26﴾
و تو چه دانى که آن س ق ر چیست (27) وَمَا أَدْرَاکَ مَا سَقَرُ ﴿27﴾
نه باقى مىگذارد و نه رها مىکند (28) لَا تُبْقِی وَلَا تَذَرُ ﴿28﴾
پوستها را سیاه مىگرداند (29) لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ ﴿29﴾
[و] بر آن [دوزخ] نوزده [نگهبان] است (30) عَلَیْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ﴿30﴾
