در این برنامه آقای معتز آقایی به آموزش حفظ سوره مدثر , تکرار آیات 11 تا 30 و روخوانی آیه 31 و توضیح در باب استهزاء کافران که می‌پرسیدند تعداد نگهبانان دوزخ چند نفرند؟ و خداوند می‌فرماید: برای دوزخ 19 نگهبان است و ... می پردازد .
سوره 74: المدثر
به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
مرا با آنکه [او را] تنها آفریدم واگذار (11) ذَرْنِی وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِیدًا ﴿11﴾
و دارایى بسیار به او بخشیدم (12) وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا ﴿12﴾
و پسرانى آماده [به خدمت دادم] (13) وَبَنِینَ شُهُودًا ﴿13﴾
و برایش [عیش خوش] آماده کردم (14) وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِیدًا ﴿14﴾
باز [هم] طمع دارد که بیفزایم (15) ثُمَّ یَطْمَعُ أَنْ أَزِیدَ ﴿15﴾
ولى نه زیرا او دشمن آیات ما بود (16) کَلَّا إِنَّهُ کَانَ لِآیَاتِنَا عَنِیدًا ﴿16﴾
به زودى او را به بالارفتن از گردنه [عذاب] وادار مىکنم (17) سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا ﴿17﴾
آرى [آن دشمن حق] اندیشید و سنجید (18) إِنَّهُ فَکَّرَ وَقَدَّرَ ﴿18﴾
کشته بادا چگونه [او] سنجید (19) فَقُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ ﴿19﴾
[آرى] کشته بادا چگونه [او] سنجید (20) ثُمَّ قُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ ﴿20﴾
آنگاه نظر انداخت (21) ثُمَّ نَظَرَ ﴿21﴾
سپس رو ترش نمود و چهره در هم کشید (22) ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ﴿22﴾
آنگاه پشت گردانید و تکبر ورزید (23) ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَکْبَرَ ﴿23﴾
و گفت این [قرآن] جز سحرى که [به برخى] آموختهاند نیست (24) فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ یُؤْثَرُ ﴿24﴾
این غیر از سخن بشر نیست (25) إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ ﴿25﴾
زودا که او را به س ق ر در آورم (26) سَأُصْلِیهِ سَقَرَ ﴿26﴾
و تو چه دانى که آن س ق ر چیست (27) وَمَا أَدْرَاکَ مَا سَقَرُ ﴿27﴾
نه باقى مىگذارد و نه رها مىکند (28) لَا تُبْقِی وَلَا تَذَرُ ﴿28﴾
پوستها را سیاه مىگرداند (29) لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ ﴿29﴾
[و] بر آن [دوزخ] نوزده [نگهبان] است (30) عَلَیْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ﴿30﴾
و ما موکلان آتش را جز فرشتگان نگردانیدیم و شماره آنها را جز آزمایشى براى کسانى که کافر شدهاند قرار ندادیم تا آنان که اهل کتابند یقین به هم رسانند و ایمان کسانى که ایمان آوردهاند افزون گردد و آنان که کتاب به ایشان داده شده و [نیز] مؤمنان به شک نیفتند و تا کسانى که در دلهایشان بیمارى است و کافران بگویند خدا از این وصفکردن چه چیزى را اراده کرده است این گونه خدا هر که را بخواهد بیراه مىگذارد و هر که را بخواهد هدایت مى کند و [شماره] سپاهیان پروردگارت را جز او نمىداند و این [آیات] جز تذکارى براى بشر نیست (31) وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِکَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِینَ کَفَرُوا لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَیَزْدَادَ الَّذِینَ آمَنُوا إِیمَانًا وَلَا یَرْتَابَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِیَقُولَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْکَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا کَذَلِکَ یُضِلُّ اللَّهُ مَن یَشَاءُ وَیَهْدِی مَن یَشَاءُ وَمَا یَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّکَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِیَ إِلَّا ذِکْرَى لِلْبَشَرِ ﴿31﴾
سوره 74: المدثر
به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
مرا با آنکه [او را] تنها آفریدم واگذار (11) ذَرْنِی وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِیدًا ﴿11﴾
و دارایى بسیار به او بخشیدم (12) وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا ﴿12﴾
و پسرانى آماده [به خدمت دادم] (13) وَبَنِینَ شُهُودًا ﴿13﴾
و برایش [عیش خوش] آماده کردم (14) وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِیدًا ﴿14﴾
باز [هم] طمع دارد که بیفزایم (15) ثُمَّ یَطْمَعُ أَنْ أَزِیدَ ﴿15﴾
ولى نه زیرا او دشمن آیات ما بود (16) کَلَّا إِنَّهُ کَانَ لِآیَاتِنَا عَنِیدًا ﴿16﴾
به زودى او را به بالارفتن از گردنه [عذاب] وادار مىکنم (17) سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا ﴿17﴾
آرى [آن دشمن حق] اندیشید و سنجید (18) إِنَّهُ فَکَّرَ وَقَدَّرَ ﴿18﴾
کشته بادا چگونه [او] سنجید (19) فَقُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ ﴿19﴾
[آرى] کشته بادا چگونه [او] سنجید (20) ثُمَّ قُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ ﴿20﴾
آنگاه نظر انداخت (21) ثُمَّ نَظَرَ ﴿21﴾
سپس رو ترش نمود و چهره در هم کشید (22) ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ﴿22﴾
آنگاه پشت گردانید و تکبر ورزید (23) ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَکْبَرَ ﴿23﴾
و گفت این [قرآن] جز سحرى که [به برخى] آموختهاند نیست (24) فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ یُؤْثَرُ ﴿24﴾
این غیر از سخن بشر نیست (25) إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ ﴿25﴾
زودا که او را به س ق ر در آورم (26) سَأُصْلِیهِ سَقَرَ ﴿26﴾
و تو چه دانى که آن س ق ر چیست (27) وَمَا أَدْرَاکَ مَا سَقَرُ ﴿27﴾
نه باقى مىگذارد و نه رها مىکند (28) لَا تُبْقِی وَلَا تَذَرُ ﴿28﴾
پوستها را سیاه مىگرداند (29) لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ ﴿29﴾
[و] بر آن [دوزخ] نوزده [نگهبان] است (30) عَلَیْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ﴿30﴾
و ما موکلان آتش را جز فرشتگان نگردانیدیم و شماره آنها را جز آزمایشى براى کسانى که کافر شدهاند قرار ندادیم تا آنان که اهل کتابند یقین به هم رسانند و ایمان کسانى که ایمان آوردهاند افزون گردد و آنان که کتاب به ایشان داده شده و [نیز] مؤمنان به شک نیفتند و تا کسانى که در دلهایشان بیمارى است و کافران بگویند خدا از این وصفکردن چه چیزى را اراده کرده است این گونه خدا هر که را بخواهد بیراه مىگذارد و هر که را بخواهد هدایت مى کند و [شماره] سپاهیان پروردگارت را جز او نمىداند و این [آیات] جز تذکارى براى بشر نیست (31) وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِکَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِینَ کَفَرُوا لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَیَزْدَادَ الَّذِینَ آمَنُوا إِیمَانًا وَلَا یَرْتَابَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِیَقُولَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْکَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا کَذَلِکَ یُضِلُّ اللَّهُ مَن یَشَاءُ وَیَهْدِی مَن یَشَاءُ وَمَا یَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّکَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِیَ إِلَّا ذِکْرَى لِلْبَشَرِ ﴿31﴾
