در این برنامه تلاوت ترتیل محمد جبریل و ترجمه شنیداری صفحه 46 قرآن کریم شامل آیات 270 تا 274 سوره بقره را به قلم استاد بهاء الدین خرمشاهی می شنوید .
وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنْصَارٍ ﴿270﴾ هر بخششى که انجام دهید یا هر نذرى که ببندید خداوند آن را مىداند و ستمکاران یاورانى ندارند (270) إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِیَ وَإِنْ تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَیُکَفِّرُ عَنْکُمْ مِنْ سَیِّئَاتِکُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ ﴿271﴾ اگر صدقات خویش را آشکار کنید، نیکوست و اگر پنهانش بدارید و به تهیدستان بدهید برایتان بهتر است، و بخشى از سیئات شما را مىزداید و خداوند از آنچه مىکنید آگاه است (271) لَیْسَ عَلَیْکَ هُدَاهُمْ وَلَکِنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَنْ یَشَاءُ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ فَلِأَنْفُسِکُمْ وَمَا تُنْفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ ﴿272﴾ هدایت آنان بر عهده تو نیست، بلکه خداوند هرکس را که بخواهد هدایت مىکند هر مالى که ببخشید به سود خودتان است، و جز در راه رضاى الهى انفاق نکنید، و هر مالى که ببخشید، پاداشش به تمامى به شما داده خواهد شد و بر شما ستم نمىرود (272) لِلْفُقَرَاءِ الَّذِینَ أُحْصِرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ لَا یَسْتَطِیعُونَ ضَرْبًا فِی الْأَرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِیمَاهُمْ لَا یَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ ﴿273﴾ [صدقات] براى تهیدستانى است که خود را وقف [جهاد] در راه خدا کردهاند، و نمىتوانند [جز آن] سیر و سفرى کنند، و از مناعتى که دارند، هرکس ناآگاه باشد آنان را توانگر مىانگارد، آنان را به سیمایشان مىشناسى، از مردم به اصرار چیزى نمىخواهند، و هر مالى که ببخشید خداوند از آن آگاه است (273) الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ ﴿274﴾ کسانى که اموالشان را در شب و روز، پنهانى و آشکارا مىبخشند، پاداششان نزد پروردگارشان [محفوظ] است، و نه بیمى بر آنهاست و نه اندوهگین مىشوند (274)
وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنْصَارٍ ﴿270﴾ هر بخششى که انجام دهید یا هر نذرى که ببندید خداوند آن را مىداند و ستمکاران یاورانى ندارند (270) إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِیَ وَإِنْ تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَیُکَفِّرُ عَنْکُمْ مِنْ سَیِّئَاتِکُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ ﴿271﴾ اگر صدقات خویش را آشکار کنید، نیکوست و اگر پنهانش بدارید و به تهیدستان بدهید برایتان بهتر است، و بخشى از سیئات شما را مىزداید و خداوند از آنچه مىکنید آگاه است (271) لَیْسَ عَلَیْکَ هُدَاهُمْ وَلَکِنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَنْ یَشَاءُ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ فَلِأَنْفُسِکُمْ وَمَا تُنْفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ ﴿272﴾ هدایت آنان بر عهده تو نیست، بلکه خداوند هرکس را که بخواهد هدایت مىکند هر مالى که ببخشید به سود خودتان است، و جز در راه رضاى الهى انفاق نکنید، و هر مالى که ببخشید، پاداشش به تمامى به شما داده خواهد شد و بر شما ستم نمىرود (272) لِلْفُقَرَاءِ الَّذِینَ أُحْصِرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ لَا یَسْتَطِیعُونَ ضَرْبًا فِی الْأَرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِیمَاهُمْ لَا یَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ ﴿273﴾ [صدقات] براى تهیدستانى است که خود را وقف [جهاد] در راه خدا کردهاند، و نمىتوانند [جز آن] سیر و سفرى کنند، و از مناعتى که دارند، هرکس ناآگاه باشد آنان را توانگر مىانگارد، آنان را به سیمایشان مىشناسى، از مردم به اصرار چیزى نمىخواهند، و هر مالى که ببخشید خداوند از آن آگاه است (273) الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ ﴿274﴾ کسانى که اموالشان را در شب و روز، پنهانى و آشکارا مىبخشند، پاداششان نزد پروردگارشان [محفوظ] است، و نه بیمى بر آنهاست و نه اندوهگین مىشوند (274)