- 3100
تسنیم 96 - آیات 106 تا 113 سوره نساء
در این برنامه تلاوت ترتیل محمد جبریل و ترجمه شنیداری صفحه 96 قرآن کریم شامل آیات 106 تا 113 سوره نساء را به قلم استاد بهاء الدین خرمشاهی می شنوید .
وَاسْتَغْفِرِ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ کَانَ غَفُورًا رَحِیمًا ﴿106﴾ و از خداوند آمرزش بخواه که خداوند آمرزگار مهربان است (106) وَلَا تُجَادِلْ عَنِ الَّذِینَ یَخْتَانُونَ أَنْفُسَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ مَنْ کَانَ خَوَّانًا أَثِیمًا ﴿107﴾ و از کسانى که بر خود خیانت روا داشتهاند، دفاع مکن که خداوند خیانتگران گنهکار را دوست ندارد (107) یَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلَا یَسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّهِ وَهُوَ مَعَهُمْ إِذْ یُبَیِّتُونَ مَا لَا یَرْضَى مِنَ الْقَوْلِ وَکَانَ اللَّهُ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطًا ﴿108﴾ اینان با مردم پنهانکارى مىکنند، ولى نمىتوانند چیزى را از خداوند پنهان بدارند، چرا که او در زمانى که شبانه سخنان ناپسند مىگویند، همراه آنان است و خداوند به آنچه مىکنند چیره است (108) هَا أَنْتُمْ هَؤُلَاءِ جَادَلْتُمْ عَنْهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فَمَنْ یُجَادِلُ اللَّهَ عَنْهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَمْ مَنْ یَکُونُ عَلَیْهِمْ وَکِیلًا ﴿109﴾ بهوش باشید که گیریم شما از ایشان در زندگانى دنیا دفاع کردید، آنگاه در روز قیامت چه کسى از آنان در برابر خداوند دفاع مىکند یا چه کسى نگهبان ایشان است؟ (109) وَمَنْ یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ یَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَحِیمًا ﴿110﴾ و هرکس بدى یا بر خویش ستم کند، سپس از خداوند آمرزش بخواهد، خدا را آمرزگارى مهربان مىیابد (110) وَمَنْ یَکْسِبْ إِثْمًا فَإِنَّمَا یَکْسِبُهُ عَلَى نَفْسِهِ وَکَانَ اللَّهُ عَلِیمًا حَکِیمًا ﴿111﴾ و هرکس مرتکب گناهى شود، به زیان خویش چنین کارى کرده است، و خداوند داناى فرزانه است (111) وَمَنْ یَکْسِبْ خَطِیئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ یَرْمِ بِهِ بَرِیئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِینًا ﴿112﴾ و کسى که مرتکب خطا یا گناهى شود، سپس آن را به گردن بیگناهى بیندازد، زیر بار بهتان و گناهى آشکار رفته است (112) وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکَ وَرَحْمَتُهُ لَهَمَّتْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ أَنْ یُضِلُّوکَ وَمَا یُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا یَضُرُّونَکَ مِنْ شَیْءٍ وَأَنْزَلَ اللَّهُ عَلَیْکَ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَعَلَّمَکَ مَا لَمْ تَکُنْ تَعْلَمُ وَکَانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکَ عَظِیمًا ﴿113﴾ و اگر لطف و رحمت الهى در حق تو نبود، گروهى از ایشان کوشیده بودند که تو را گمراه کنند و در واقع کسى را جز خود را گمراه نکنند و کوچکترین زیانى به تو نرسانند و خداوند بر تو کتاب و حکمت نازل کرد و [به وحى خویش] به تو چیزى را که نمىدانستى آموخت و لطف الهى بر تو بسیار است (113)
وَاسْتَغْفِرِ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ کَانَ غَفُورًا رَحِیمًا ﴿106﴾ و از خداوند آمرزش بخواه که خداوند آمرزگار مهربان است (106) وَلَا تُجَادِلْ عَنِ الَّذِینَ یَخْتَانُونَ أَنْفُسَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ مَنْ کَانَ خَوَّانًا أَثِیمًا ﴿107﴾ و از کسانى که بر خود خیانت روا داشتهاند، دفاع مکن که خداوند خیانتگران گنهکار را دوست ندارد (107) یَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلَا یَسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّهِ وَهُوَ مَعَهُمْ إِذْ یُبَیِّتُونَ مَا لَا یَرْضَى مِنَ الْقَوْلِ وَکَانَ اللَّهُ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطًا ﴿108﴾ اینان با مردم پنهانکارى مىکنند، ولى نمىتوانند چیزى را از خداوند پنهان بدارند، چرا که او در زمانى که شبانه سخنان ناپسند مىگویند، همراه آنان است و خداوند به آنچه مىکنند چیره است (108) هَا أَنْتُمْ هَؤُلَاءِ جَادَلْتُمْ عَنْهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فَمَنْ یُجَادِلُ اللَّهَ عَنْهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَمْ مَنْ یَکُونُ عَلَیْهِمْ وَکِیلًا ﴿109﴾ بهوش باشید که گیریم شما از ایشان در زندگانى دنیا دفاع کردید، آنگاه در روز قیامت چه کسى از آنان در برابر خداوند دفاع مىکند یا چه کسى نگهبان ایشان است؟ (109) وَمَنْ یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ یَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَحِیمًا ﴿110﴾ و هرکس بدى یا بر خویش ستم کند، سپس از خداوند آمرزش بخواهد، خدا را آمرزگارى مهربان مىیابد (110) وَمَنْ یَکْسِبْ إِثْمًا فَإِنَّمَا یَکْسِبُهُ عَلَى نَفْسِهِ وَکَانَ اللَّهُ عَلِیمًا حَکِیمًا ﴿111﴾ و هرکس مرتکب گناهى شود، به زیان خویش چنین کارى کرده است، و خداوند داناى فرزانه است (111) وَمَنْ یَکْسِبْ خَطِیئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ یَرْمِ بِهِ بَرِیئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِینًا ﴿112﴾ و کسى که مرتکب خطا یا گناهى شود، سپس آن را به گردن بیگناهى بیندازد، زیر بار بهتان و گناهى آشکار رفته است (112) وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکَ وَرَحْمَتُهُ لَهَمَّتْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ أَنْ یُضِلُّوکَ وَمَا یُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا یَضُرُّونَکَ مِنْ شَیْءٍ وَأَنْزَلَ اللَّهُ عَلَیْکَ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَعَلَّمَکَ مَا لَمْ تَکُنْ تَعْلَمُ وَکَانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکَ عَظِیمًا ﴿113﴾ و اگر لطف و رحمت الهى در حق تو نبود، گروهى از ایشان کوشیده بودند که تو را گمراه کنند و در واقع کسى را جز خود را گمراه نکنند و کوچکترین زیانى به تو نرسانند و خداوند بر تو کتاب و حکمت نازل کرد و [به وحى خویش] به تو چیزى را که نمىدانستى آموخت و لطف الهى بر تو بسیار است (113)