- 638
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت تحقیق محمود خشت حشر ، تین ، علق
این تلاوت شامل آیات 20 تا آخر سوره حشر و آیات 1 تا آخر سوره تین و آیات 1 تا آخر سوره علق است که در دانشگاه شهید بهشتی ایران اجرا شده است .
دوزخیان با بهشتیان یکسان نیستند بهشتیانند که کامیابانند (20)
لَا یَسْتَوِی أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿20﴾
اگر این قرآن را بر کوهى فرومىفرستادیم یقینا آن [کوه] را از بیم خدا فروتن [و] از هم پاشیده مىدیدى و این مثلها را براى مردم مىزنیم باشد که آنان بیندیشند (21)
لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ ﴿21﴾
اوستخدایى که غیر از او معبودى نیست داننده غیب و آشکار است اوست رحمتگر مهربان (22)
هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ ﴿22﴾
اوستخدایى که جز او معبودى نیست همان فرمانرواى پاک سلامت[بخش و] مؤمن [به حقیقتحقه خود که] نگهبان عزیز جبار [و] متکبر [است] پاک استخدا از آنچه [با او] شریک مىگردانند (23)
هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿23﴾
اوستخداى خالق نوساز صورتگر [که] بهترین نامها [و صفات] از آن اوست آنچه در آسمانها و زمین است [جمله] تسبیح او مىگویند و او عزیز حکیم است (24)
هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿24﴾
.........
سوره 95: التین
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به انجیر و زیتون (1)
وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ ﴿1﴾
و طور سینا (2)
وَطُورِ سِینِینَ ﴿2﴾
و این شهر امن [و امان] (3)
وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ ﴿3﴾
[که] براستى انسان را در نیکوترین اعتدال آفریدیم (4)
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ ﴿4﴾
سپس او را به پستترین [مراتب] پستى بازگردانیدیم (5)
ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ ﴿5﴾
مگر کسانى را که گرویده و کارهاى شایسته کردهاند که پاداشى بىمنتخواهند داشت (6)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿6﴾
پس چه چیز تو را بعد [از این] به تکذیب جزا وامىدارد (7)
فَمَا یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدِّینِ ﴿7﴾
آیا خدا نیکوترین داوران نیست (8)
أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَحْکَمِ الْحَاکِمِینَ ﴿8﴾
.........
سوره 96: العلق
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
بخوان به نام پروردگارت که آفرید (1)
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ﴿1﴾
انسان را از علق آفرید (2)
خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿2﴾
بخوان و پروردگار تو کریمترین [کریمان] است (3)
اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ ﴿3﴾
همان کس که به وسیله قلم آموخت (4)
الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿4﴾
آنچه را که انسان نمىدانست [بتدریج به او] آموخت (5)
عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ﴿5﴾
حقا که انسان سرکشى مىکند (6)
کَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَیَطْغَى ﴿6﴾
همین که خود را بىنیاز پندارد (7)
أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى ﴿7﴾
در حقیقت بازگشت به سوى پروردگار توست (8)
إِنَّ إِلَى رَبِّکَ الرُّجْعَى ﴿8﴾
دوزخیان با بهشتیان یکسان نیستند بهشتیانند که کامیابانند (20)
لَا یَسْتَوِی أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿20﴾
اگر این قرآن را بر کوهى فرومىفرستادیم یقینا آن [کوه] را از بیم خدا فروتن [و] از هم پاشیده مىدیدى و این مثلها را براى مردم مىزنیم باشد که آنان بیندیشند (21)
لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ ﴿21﴾
اوستخدایى که غیر از او معبودى نیست داننده غیب و آشکار است اوست رحمتگر مهربان (22)
هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ ﴿22﴾
اوستخدایى که جز او معبودى نیست همان فرمانرواى پاک سلامت[بخش و] مؤمن [به حقیقتحقه خود که] نگهبان عزیز جبار [و] متکبر [است] پاک استخدا از آنچه [با او] شریک مىگردانند (23)
هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿23﴾
اوستخداى خالق نوساز صورتگر [که] بهترین نامها [و صفات] از آن اوست آنچه در آسمانها و زمین است [جمله] تسبیح او مىگویند و او عزیز حکیم است (24)
هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿24﴾
.........
سوره 95: التین
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به انجیر و زیتون (1)
وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ ﴿1﴾
و طور سینا (2)
وَطُورِ سِینِینَ ﴿2﴾
و این شهر امن [و امان] (3)
وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ ﴿3﴾
[که] براستى انسان را در نیکوترین اعتدال آفریدیم (4)
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ ﴿4﴾
سپس او را به پستترین [مراتب] پستى بازگردانیدیم (5)
ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ ﴿5﴾
مگر کسانى را که گرویده و کارهاى شایسته کردهاند که پاداشى بىمنتخواهند داشت (6)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿6﴾
پس چه چیز تو را بعد [از این] به تکذیب جزا وامىدارد (7)
فَمَا یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدِّینِ ﴿7﴾
آیا خدا نیکوترین داوران نیست (8)
أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَحْکَمِ الْحَاکِمِینَ ﴿8﴾
.........
سوره 96: العلق
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
بخوان به نام پروردگارت که آفرید (1)
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ﴿1﴾
انسان را از علق آفرید (2)
خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿2﴾
بخوان و پروردگار تو کریمترین [کریمان] است (3)
اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ ﴿3﴾
همان کس که به وسیله قلم آموخت (4)
الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿4﴾
آنچه را که انسان نمىدانست [بتدریج به او] آموخت (5)
عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ﴿5﴾
حقا که انسان سرکشى مىکند (6)
کَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَیَطْغَى ﴿6﴾
همین که خود را بىنیاز پندارد (7)
أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى ﴿7﴾
در حقیقت بازگشت به سوى پروردگار توست (8)
إِنَّ إِلَى رَبِّکَ الرُّجْعَى ﴿8﴾
