- 651
تسنیم 252
آیات 19 تا 28 سوره رعد باصدای محمدجبریل و ترجمه استاد بهاءالدین خرمشاهی
سوره 13: الرعد
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
پناه می برم به خدا از شر شیطان رانده شده
أَفَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّمَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ کَمَنْ هُوَ أَعْمَى إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿19﴾
آیا کسى که مى داند آنچه از سوى پروردگارت بر تو نازل شده است، حق است، همانند کسى است که کوردل است؟ فقط خردمندان پند مى گیرند (19)
الَّذِینَ یُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَلَا یَنْقُضُونَ الْمِیثَاقَ ﴿20﴾
[همان] کسانى که به عهد الهى وفا مى کنند و پیمان [او] را نمى شکنند (20)
وَالَّذِینَ یَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَیَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَیَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ ﴿21﴾
و کسانى که هر چه خداوند به پیوند کردن آن فرمان داده است، مى پیوندند و از پروردگارشان مى ترسند، و از حساب سخت و سنگین مى هراسند (21)
وَالَّذِینَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِیَةً وَیَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ أُولَئِکَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ ﴿22﴾
و کسانى که براى نیل به خشنودى پروردگارشان شکیبایى پیشه کرده اند و نماز را برپا داشته اند و از هر آنچه روزیشان کرده ایم، پنهان و آشکارا مى بخشند و بدى را با نیکى دفع مى کنند، اینانند که نیک سرانجامى دارند (22)
جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیَّاتِهِمْ وَالْمَلَائِکَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِمْ مِنْ کُلِّ بَابٍ ﴿23﴾
[از] بهشتهاى عدن [برخوردارند] که هم خودشان و هم کسانى از پدران [و مادران] و همسران و زاد و رودشان که نیکوکارند، وارد آن مىشوند، و فرشتگان از هر درى بر آنان وارد مى شوند (23)
سَلَامٌ عَلَیْکُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ ﴿24﴾
[و مىگویند] سلام بر شما به خاطر صبرى که ورزیدید، چه نیکوست این نیک سرانجامى (24)
وَالَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَیُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولَئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ ﴿25﴾
و کسانى که عهد الهى را پس از بستنش مى شکنند، و هر چه خداوند به پیوند کردن آن فرمان داده است، مى گسلند، و در زمین فتنه و فساد مىکنند، اینانند که لعنت و بدفرجامى دارند (25)
اللَّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشَاءُ وَیَقْدِرُ وَفَرِحُوا بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا فِی الْآخِرَةِ إِلَّا مَتَاعٌ ﴿26﴾
خداوند روزى [خویش] را بر هرکس که بخواهد گشایش مى دهد یا تنگ و فروبسته مى دارد، و [بعضى] به زندگانى دنیا سرمست شده اند، و زندگانى دنیا در جنب آخرت، جز بهره اى ناچیز نیست (26)
وَیَقُولُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِنْ رَبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ یُضِلُّ مَنْ یَشَاءُ وَیَهْدِی إِلَیْهِ مَنْ أَنَابَ ﴿27﴾
و کافران گویند چرا از سوى پروردگارش معجزه اى بر او نازل نمى شود؟ بگو خداوند هر کس را که بخواهد بیراه وامى گذارد، و هر کس را که رو به او آورده باشد، به سوى خویش به راه مى برد (27)
الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ ﴿28﴾
[همان] کسانى که ایمان آورده اند و دلهایشان به یاد خدا آرام مى گیرد، بدانید که با یاد خداست که دلها آرام مى گیرد (28)
سوره 13: الرعد
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
پناه می برم به خدا از شر شیطان رانده شده
أَفَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّمَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ کَمَنْ هُوَ أَعْمَى إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿19﴾
آیا کسى که مى داند آنچه از سوى پروردگارت بر تو نازل شده است، حق است، همانند کسى است که کوردل است؟ فقط خردمندان پند مى گیرند (19)
الَّذِینَ یُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَلَا یَنْقُضُونَ الْمِیثَاقَ ﴿20﴾
[همان] کسانى که به عهد الهى وفا مى کنند و پیمان [او] را نمى شکنند (20)
وَالَّذِینَ یَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَیَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَیَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ ﴿21﴾
و کسانى که هر چه خداوند به پیوند کردن آن فرمان داده است، مى پیوندند و از پروردگارشان مى ترسند، و از حساب سخت و سنگین مى هراسند (21)
وَالَّذِینَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِیَةً وَیَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ أُولَئِکَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ ﴿22﴾
و کسانى که براى نیل به خشنودى پروردگارشان شکیبایى پیشه کرده اند و نماز را برپا داشته اند و از هر آنچه روزیشان کرده ایم، پنهان و آشکارا مى بخشند و بدى را با نیکى دفع مى کنند، اینانند که نیک سرانجامى دارند (22)
جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیَّاتِهِمْ وَالْمَلَائِکَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِمْ مِنْ کُلِّ بَابٍ ﴿23﴾
[از] بهشتهاى عدن [برخوردارند] که هم خودشان و هم کسانى از پدران [و مادران] و همسران و زاد و رودشان که نیکوکارند، وارد آن مىشوند، و فرشتگان از هر درى بر آنان وارد مى شوند (23)
سَلَامٌ عَلَیْکُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ ﴿24﴾
[و مىگویند] سلام بر شما به خاطر صبرى که ورزیدید، چه نیکوست این نیک سرانجامى (24)
وَالَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَیُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولَئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ ﴿25﴾
و کسانى که عهد الهى را پس از بستنش مى شکنند، و هر چه خداوند به پیوند کردن آن فرمان داده است، مى گسلند، و در زمین فتنه و فساد مىکنند، اینانند که لعنت و بدفرجامى دارند (25)
اللَّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشَاءُ وَیَقْدِرُ وَفَرِحُوا بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا فِی الْآخِرَةِ إِلَّا مَتَاعٌ ﴿26﴾
خداوند روزى [خویش] را بر هرکس که بخواهد گشایش مى دهد یا تنگ و فروبسته مى دارد، و [بعضى] به زندگانى دنیا سرمست شده اند، و زندگانى دنیا در جنب آخرت، جز بهره اى ناچیز نیست (26)
وَیَقُولُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِنْ رَبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ یُضِلُّ مَنْ یَشَاءُ وَیَهْدِی إِلَیْهِ مَنْ أَنَابَ ﴿27﴾
و کافران گویند چرا از سوى پروردگارش معجزه اى بر او نازل نمى شود؟ بگو خداوند هر کس را که بخواهد بیراه وامى گذارد، و هر کس را که رو به او آورده باشد، به سوى خویش به راه مى برد (27)
الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ ﴿28﴾
[همان] کسانى که ایمان آورده اند و دلهایشان به یاد خدا آرام مى گیرد، بدانید که با یاد خداست که دلها آرام مى گیرد (28)