- 1010
صفحه 269 - آیات 15 تا 26 سوره نحل
در این برنامه تلاوت ترتیل محمد جبریل و ترجمه شنیداری صفحه 269 قرآن کریم شامل آیات 15 تا 26 سوره نحل را به قلم استاد بهاء الدین خرمشاهی می شنوید .
وَأَلْقَى فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أَنْ تَمِیدَ بِکُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ ﴿15﴾
و کوههای استوار را در زمین بیفکند تا شما را نجنباند و نیز رودها و راههایى [پدید آورد] باشد که راه یابید (15)
وَعَلَامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ ﴿16﴾
و نیز نشانه هایى [دیگر]، و آنان با نظر به ستارگان [در دریا] راه مى یابند (16)
أَفَمَنْ یَخْلُقُ کَمَنْ لَا یَخْلُقُ أَفَلَا تَذَکَّرُونَ ﴿17﴾
پس آیا کسى که مىآفریند همانند کسى است که نمى آفریند؟ آیا پند نمى گیرید؟ (17)
وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿18﴾
و اگر نعمت الهى را بشمارید، نمى توانید آن را [چنانکه هست] شمارش کنید، بى گمان خداوند آمرزگار مهربان است (18)
وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ﴿19﴾
و خداوند آنچه پنهان و آنچه آشکار مى دارید، مى داند (19)
وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا یَخْلُقُونَ شَیْئًا وَهُمْ یُخْلَقُونَ ﴿20﴾
و کسانى که [مشرکان به ناحق] به جاى خداوند مى پرستند، چیزى نمی افرینند و خودشان آفریده شده اند (20)
أَمْوَاتٌ غَیْرُ أَحْیَاءٍ وَمَا یَشْعُرُونَ أَیَّانَ یُبْعَثُونَ ﴿21﴾
[اینان] مردگانى بى جانند، و خود نمى دانند که چه هنگام برانگیخته خواهند شد (21)
إِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَالَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ مُنْکِرَةٌ وَهُمْ مُسْتَکْبِرُونَ ﴿22﴾
خداى شما خدایى یگانه است، و کسانى که به آخرت ایمان ندارند، دلهایشان انکارگر است و خود مستکبرند (22)
لَا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُسْتَکْبِرِینَ ﴿23﴾
حقا که خداوند آنچه پوشیده و آنچه آشکار مى دارند، مى داند، [و] او مستکبران را دوست ندارد (23)
وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّکُمْ قَالُوا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ ﴿24﴾
و چون به ایشان گویند پروردگارتان چه نازل کرده است؟ گویند این افسانه هاى پیشینیان است (24)
لِیَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ کَامِلَةً یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِینَ یُضِلُّونَهُمْ بِغَیْرِ عِلْمٍ أَلَا سَاءَ مَا یَزِرُونَ ﴿25﴾
تا سرانجام هم بار گناهان خودشان را به تمامى در روز قیامت بر دوش کشند و هم بخشى از بارگناهان کسانى را که از روى نادانى گمراهشان کرده اند،آری بد است آنچه بر دوش مى کشند (25)
قَدْ مَکَرَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّهُ بُنْیَانَهُمْ مِنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَیْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لَا یَشْعُرُونَ ﴿26﴾
کسانى هم که [بر همین شیوه و] پیش از آنان بودند، مکر ورزیدند، آنگاه فرمان خداوند در رسید که بنیادشان را از پایه برانداخت و سقف از فرازشان بر آنان فرود آمد، و عذاب از جایى که اندیشه اش را نمى کردند، بر سرشان نازل شد (26)
وَأَلْقَى فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أَنْ تَمِیدَ بِکُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ ﴿15﴾
و کوههای استوار را در زمین بیفکند تا شما را نجنباند و نیز رودها و راههایى [پدید آورد] باشد که راه یابید (15)
وَعَلَامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ ﴿16﴾
و نیز نشانه هایى [دیگر]، و آنان با نظر به ستارگان [در دریا] راه مى یابند (16)
أَفَمَنْ یَخْلُقُ کَمَنْ لَا یَخْلُقُ أَفَلَا تَذَکَّرُونَ ﴿17﴾
پس آیا کسى که مىآفریند همانند کسى است که نمى آفریند؟ آیا پند نمى گیرید؟ (17)
وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿18﴾
و اگر نعمت الهى را بشمارید، نمى توانید آن را [چنانکه هست] شمارش کنید، بى گمان خداوند آمرزگار مهربان است (18)
وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ﴿19﴾
و خداوند آنچه پنهان و آنچه آشکار مى دارید، مى داند (19)
وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا یَخْلُقُونَ شَیْئًا وَهُمْ یُخْلَقُونَ ﴿20﴾
و کسانى که [مشرکان به ناحق] به جاى خداوند مى پرستند، چیزى نمی افرینند و خودشان آفریده شده اند (20)
أَمْوَاتٌ غَیْرُ أَحْیَاءٍ وَمَا یَشْعُرُونَ أَیَّانَ یُبْعَثُونَ ﴿21﴾
[اینان] مردگانى بى جانند، و خود نمى دانند که چه هنگام برانگیخته خواهند شد (21)
إِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَالَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ مُنْکِرَةٌ وَهُمْ مُسْتَکْبِرُونَ ﴿22﴾
خداى شما خدایى یگانه است، و کسانى که به آخرت ایمان ندارند، دلهایشان انکارگر است و خود مستکبرند (22)
لَا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُسْتَکْبِرِینَ ﴿23﴾
حقا که خداوند آنچه پوشیده و آنچه آشکار مى دارند، مى داند، [و] او مستکبران را دوست ندارد (23)
وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّکُمْ قَالُوا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ ﴿24﴾
و چون به ایشان گویند پروردگارتان چه نازل کرده است؟ گویند این افسانه هاى پیشینیان است (24)
لِیَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ کَامِلَةً یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِینَ یُضِلُّونَهُمْ بِغَیْرِ عِلْمٍ أَلَا سَاءَ مَا یَزِرُونَ ﴿25﴾
تا سرانجام هم بار گناهان خودشان را به تمامى در روز قیامت بر دوش کشند و هم بخشى از بارگناهان کسانى را که از روى نادانى گمراهشان کرده اند،آری بد است آنچه بر دوش مى کشند (25)
قَدْ مَکَرَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّهُ بُنْیَانَهُمْ مِنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَیْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لَا یَشْعُرُونَ ﴿26﴾
کسانى هم که [بر همین شیوه و] پیش از آنان بودند، مکر ورزیدند، آنگاه فرمان خداوند در رسید که بنیادشان را از پایه برانداخت و سقف از فرازشان بر آنان فرود آمد، و عذاب از جایى که اندیشه اش را نمى کردند، بر سرشان نازل شد (26)