در این برنامه تلاوت ترتیل محمد جبریل و ترجمه شنیداری صفحه 542 قرآن کریم شامل آیات 1 تا 6 سوره مجادله را به قلم استاد بهاء الدین خرمشاهی می شنوید .
سوره 58: المجادلة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِی تُجَادِلُکَ فِی زَوْجِهَا وَتَشْتَکِی إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ یَسْمَعُ تَحَاوُرَکُمَا إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ ﴿1﴾
به راستى که خداوند سخن زنى را که با تو درباره همسرش مجادله مىکرد و به خداوند شکایت حال خود مىگفت، شنید، و خداوند گفت و گوى شما دو تن را مىشنود، چرا که خداوند شنواى بیناست (1)
الَّذِینَ یُظَاهِرُونَ مِنْکُمْ مِنْ نِسَائِهِمْ مَا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِی وَلَدْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَیَقُولُونَ مُنْکَرًا مِنَ الْقَوْلِ وَزُورًا وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ ﴿2﴾
کسانى که از میان شما با زنانشان ظهار مىکنند، [بدانند که] آن زنان [با این ماجرا در حکم] مادران آنان نیستند، مادران آنان جز کسانى که آنان را زاده اند، نیستند، و ایشان [با این عمل] سخنى ناپسند و ناحق مىگویند، و بىگمان خداوند بخشاینده آمرزگار است (2)
وَالَّذِینَ یُظَاهِرُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ ثُمَّ یَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَتَمَاسَّا ذَلِکُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ ﴿3﴾
و کسانى که با زنانشان ظهار مىکنند، سپس از آنچه گفته اند برمىگردند [و مىخواهند به همسر خود بازگردند] باید پیش از آنکه با همدیگر تماس گیرند، برده اى آزاد کنند، این اندرزى است که به شما داده مىشود، و خداوند به آنچه مىکنید آگاه است (3)
فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیَامُ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَتَمَاسَّا فَمَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّینَ مِسْکِینًا ذَلِکَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ وَلِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿4﴾
و هر کس که [امکان آن را] نیافت، باید که پیش از آنکه با همدیگر تماس گیرند، دو ماه پى در پى روزه بگیرد، سپس [بازهم] اگر نتوانست [روزه بگیرد]، در آن صورت باید به اطعام شصت فقیر بپردازد، این [کفاره] براى آن است که به [امر] خداوند و پیامبر او ایمان آورید، و این احکام الهى است، و براى کافران عذابى دردناک [مقرر] است (4)
إِنَّ الَّذِینَ یُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ کُبِتُوا کَمَا کُبِتَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَقَدْ أَنْزَلْنَا آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ وَلِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ مُهِینٌ ﴿5﴾
بىگمان کسانى که با [امر] خداوند و پیامبر او مخالفت مىکنند، سرنگون شوند، چنانکه پیشینیانشان هم سرنگون شدند، و به راستى آیاتى روشنگر فرو فرستاده ایم، و براى کافران عذابى خفت بار [درپیش] است (5)
یَوْمَ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا أَحْصَاهُ اللَّهُ وَنَسُوهُ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ ﴿6﴾
روزى که خداوند همگى آنان را [از گور] برانگیزد، سپس آنان را به [حقیقت و نتیجه] آنچه کرده اند آگاه سازد، خداوند آن را در شمار آورده است اما [خود] آنان فراموشش کرده اند، و خداوند بر هر چیز گواه است (6)
سوره 58: المجادلة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِی تُجَادِلُکَ فِی زَوْجِهَا وَتَشْتَکِی إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ یَسْمَعُ تَحَاوُرَکُمَا إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ ﴿1﴾
به راستى که خداوند سخن زنى را که با تو درباره همسرش مجادله مىکرد و به خداوند شکایت حال خود مىگفت، شنید، و خداوند گفت و گوى شما دو تن را مىشنود، چرا که خداوند شنواى بیناست (1)
الَّذِینَ یُظَاهِرُونَ مِنْکُمْ مِنْ نِسَائِهِمْ مَا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِی وَلَدْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَیَقُولُونَ مُنْکَرًا مِنَ الْقَوْلِ وَزُورًا وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ ﴿2﴾
کسانى که از میان شما با زنانشان ظهار مىکنند، [بدانند که] آن زنان [با این ماجرا در حکم] مادران آنان نیستند، مادران آنان جز کسانى که آنان را زاده اند، نیستند، و ایشان [با این عمل] سخنى ناپسند و ناحق مىگویند، و بىگمان خداوند بخشاینده آمرزگار است (2)
وَالَّذِینَ یُظَاهِرُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ ثُمَّ یَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَتَمَاسَّا ذَلِکُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ ﴿3﴾
و کسانى که با زنانشان ظهار مىکنند، سپس از آنچه گفته اند برمىگردند [و مىخواهند به همسر خود بازگردند] باید پیش از آنکه با همدیگر تماس گیرند، برده اى آزاد کنند، این اندرزى است که به شما داده مىشود، و خداوند به آنچه مىکنید آگاه است (3)
فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیَامُ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَتَمَاسَّا فَمَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّینَ مِسْکِینًا ذَلِکَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ وَلِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿4﴾
و هر کس که [امکان آن را] نیافت، باید که پیش از آنکه با همدیگر تماس گیرند، دو ماه پى در پى روزه بگیرد، سپس [بازهم] اگر نتوانست [روزه بگیرد]، در آن صورت باید به اطعام شصت فقیر بپردازد، این [کفاره] براى آن است که به [امر] خداوند و پیامبر او ایمان آورید، و این احکام الهى است، و براى کافران عذابى دردناک [مقرر] است (4)
إِنَّ الَّذِینَ یُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ کُبِتُوا کَمَا کُبِتَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَقَدْ أَنْزَلْنَا آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ وَلِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ مُهِینٌ ﴿5﴾
بىگمان کسانى که با [امر] خداوند و پیامبر او مخالفت مىکنند، سرنگون شوند، چنانکه پیشینیانشان هم سرنگون شدند، و به راستى آیاتى روشنگر فرو فرستاده ایم، و براى کافران عذابى خفت بار [درپیش] است (5)
یَوْمَ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا أَحْصَاهُ اللَّهُ وَنَسُوهُ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ ﴿6﴾
روزى که خداوند همگى آنان را [از گور] برانگیزد، سپس آنان را به [حقیقت و نتیجه] آنچه کرده اند آگاه سازد، خداوند آن را در شمار آورده است اما [خود] آنان فراموشش کرده اند، و خداوند بر هر چیز گواه است (6)