- 137
تسنیم 563
تلاوت آیات 13 تا 26 سوره ملک با صدای محمد جبریل و ترجمه استاد بهاءالدین خرمشاهی
وَأَسِرُّوا قَوْلَکُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿13﴾
و سخنتان را چه پوشیده دارید چه آشکار، او به راز دلها داناست (13)
أَلَا یَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ ﴿14﴾
آیا کسى که آفریده است، علم ندارد؟ و اوست باریک بین آگاه (14)
هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِی مَنَاکِبِهَا وَکُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَإِلَیْهِ النُّشُورُ ﴿15﴾
اوست کسى که زمین را براى شما رام گردانید، پس در گوشه و کنار آن رهسپار شوید و از روزى او بخورید، و رستاخیز به امر [و در پیشگاه] اوست (15)
أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِی السَّمَاءِ أَنْ یَخْسِفَ بِکُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِیَ تَمُورُ ﴿16﴾
آیا از آن که در آسمان است ایمنید که شما را در زمین فرو برد، در حالتى که آن ناگاه مى جنبد؟ (16)
أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِی السَّمَاءِ أَنْ یُرْسِلَ عَلَیْکُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ کَیْفَ نَذِیرِ ﴿17﴾
یا از آن که در آسمان است ایمنید که بر شما شن بادى بفرستد، زودا که بدانید هشدار من چگونه است (17)
وَلَقَدْ کَذَّبَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَکَیْفَ کَانَ نَکِیرِ ﴿18﴾
و به راستى که پیشینیان آنان تکذیب پیشه کردند پس [بنگر که] عقوبت من چگونه بود (18)
أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الطَّیْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَیَقْبِضْنَ مَا یُمْسِکُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ بَصِیرٌ ﴿19﴾
آیا به پرندگان بر فراز سرشان ننگریسته اند، که بال گشاده اند و فرو بندند [آن را]، هیچ کس جز خداوند رحمان آنها را نگه نمى دارد، که او به هر چیزى بیناست (19)
أَمَّنْ هَذَا الَّذِی هُوَ جُنْدٌ لَکُمْ یَنْصُرُکُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْکَافِرُونَ إِلَّا فِی غُرُورٍ ﴿20﴾
یا کیست آنکه سپاه شماست که شما را در برابر خداى رحمان یارى دهد؟ کافران جز در [توهم و] فریب خوردگى نیستند (20)
أَمَّنْ هَذَا الَّذِی یَرْزُقُکُمْ إِنْ أَمْسَکَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فِی عُتُوٍّ وَنُفُورٍ ﴿21﴾
یا کیست آنکه اگر [خداوند] روزىاش را باز گیرد، شما را روزى دهد؟، حق این است که در گردن کشى و رمیدگى پاى مى فشرند (21)
أَفَمَنْ یَمْشِی مُکِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّنْ یَمْشِی سَوِیًّا عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ ﴿22﴾
آیا کسى که به رو در افتاده نگونسار مى رود، رهیافته تر است، یا کسى که استوار بر راه راست ره مى سپارد؟ (22)
قُلْ هُوَ الَّذِی أَنْشَأَکُمْ وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِیلًا مَا تَشْکُرُونَ ﴿23﴾
بگو او کسى است که شما را پدید آورده است و براى شما گوش [ها] و چشم [ها] و قلب [ها] آفریده است، چه اندک مایه سپاس مى گزارید (23)
قُلْ هُوَ الَّذِی ذَرَأَکُمْ فِی الْأَرْضِ وَإِلَیْهِ تُحْشَرُونَ ﴿24﴾
بگو او کسى است که شما را در زمین پدید آورد، و به نزد او محشور مى شوید (24)
وَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿25﴾
و مى گویند اگر راست مى گویید، پس کى این وعده فرا مى رسد؟ (25)
قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُبِینٌ ﴿26﴾
بگو آگاهى از آن فقط نزد خداوند است، و من فقط هشدار دهنده اى آشکارم (26)
وَأَسِرُّوا قَوْلَکُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿13﴾
و سخنتان را چه پوشیده دارید چه آشکار، او به راز دلها داناست (13)
أَلَا یَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ ﴿14﴾
آیا کسى که آفریده است، علم ندارد؟ و اوست باریک بین آگاه (14)
هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِی مَنَاکِبِهَا وَکُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَإِلَیْهِ النُّشُورُ ﴿15﴾
اوست کسى که زمین را براى شما رام گردانید، پس در گوشه و کنار آن رهسپار شوید و از روزى او بخورید، و رستاخیز به امر [و در پیشگاه] اوست (15)
أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِی السَّمَاءِ أَنْ یَخْسِفَ بِکُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِیَ تَمُورُ ﴿16﴾
آیا از آن که در آسمان است ایمنید که شما را در زمین فرو برد، در حالتى که آن ناگاه مى جنبد؟ (16)
أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِی السَّمَاءِ أَنْ یُرْسِلَ عَلَیْکُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ کَیْفَ نَذِیرِ ﴿17﴾
یا از آن که در آسمان است ایمنید که بر شما شن بادى بفرستد، زودا که بدانید هشدار من چگونه است (17)
وَلَقَدْ کَذَّبَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَکَیْفَ کَانَ نَکِیرِ ﴿18﴾
و به راستى که پیشینیان آنان تکذیب پیشه کردند پس [بنگر که] عقوبت من چگونه بود (18)
أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الطَّیْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَیَقْبِضْنَ مَا یُمْسِکُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ بَصِیرٌ ﴿19﴾
آیا به پرندگان بر فراز سرشان ننگریسته اند، که بال گشاده اند و فرو بندند [آن را]، هیچ کس جز خداوند رحمان آنها را نگه نمى دارد، که او به هر چیزى بیناست (19)
أَمَّنْ هَذَا الَّذِی هُوَ جُنْدٌ لَکُمْ یَنْصُرُکُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْکَافِرُونَ إِلَّا فِی غُرُورٍ ﴿20﴾
یا کیست آنکه سپاه شماست که شما را در برابر خداى رحمان یارى دهد؟ کافران جز در [توهم و] فریب خوردگى نیستند (20)
أَمَّنْ هَذَا الَّذِی یَرْزُقُکُمْ إِنْ أَمْسَکَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فِی عُتُوٍّ وَنُفُورٍ ﴿21﴾
یا کیست آنکه اگر [خداوند] روزىاش را باز گیرد، شما را روزى دهد؟، حق این است که در گردن کشى و رمیدگى پاى مى فشرند (21)
أَفَمَنْ یَمْشِی مُکِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّنْ یَمْشِی سَوِیًّا عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ ﴿22﴾
آیا کسى که به رو در افتاده نگونسار مى رود، رهیافته تر است، یا کسى که استوار بر راه راست ره مى سپارد؟ (22)
قُلْ هُوَ الَّذِی أَنْشَأَکُمْ وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِیلًا مَا تَشْکُرُونَ ﴿23﴾
بگو او کسى است که شما را پدید آورده است و براى شما گوش [ها] و چشم [ها] و قلب [ها] آفریده است، چه اندک مایه سپاس مى گزارید (23)
قُلْ هُوَ الَّذِی ذَرَأَکُمْ فِی الْأَرْضِ وَإِلَیْهِ تُحْشَرُونَ ﴿24﴾
بگو او کسى است که شما را در زمین پدید آورد، و به نزد او محشور مى شوید (24)
وَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿25﴾
و مى گویند اگر راست مى گویید، پس کى این وعده فرا مى رسد؟ (25)
قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُبِینٌ ﴿26﴾
بگو آگاهى از آن فقط نزد خداوند است، و من فقط هشدار دهنده اى آشکارم (26)