- 265
تسنیم 573
آیات 14 تا آخر سوره جن باصدای محمدجبریل و ترجمه قلم استاد بهاءالدین خرمشاهی
سوره 72: الجن
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
پناه می برم به خدا از شر شیطان رانده شده
وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولَئِکَ تَحَرَّوْا رَشَدًا ﴿14﴾
و جمعى از میان ما مسلمان است، و جمعى کژراه، پس کسانى که اسلام آورند، آنانند که هدایت جسته اند (14)
وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَکَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا ﴿15﴾
و اما کژراهان همانا هیزم جهنمند (15)
وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَیْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا ﴿16﴾
و اگر در شیوه[ى ناصواب] پایدارى ورزند [از روى استدراج] آنان را آب [و امکانات] فراوان ارزانى مى داریم (16)
لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَمَنْ یُعْرِضْ عَنْ ذِکْرِ رَبِّهِ یَسْلُکْهُ عَذَابًا صَعَدًا ﴿17﴾
تا سرانجام در آن بیازماییمشان، و هر کس از یاد پروردگارش دل بگرداند، او را به عذابى سهمگین بکشاند (17)
وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا ﴿18﴾
و همه مسجدها خاص خداوند است، پس در جنب خداوند هیچ کس را [به پرستش] مخوان (18)
وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ یَدْعُوهُ کَادُوا یَکُونُونَ عَلَیْهِ لِبَدًا ﴿19﴾
و چنین بود که چون بنده خدا [محمد -ص-] او را به نیایش مى خواند، نزدیکشان بود که بر سر او بریزند (19)
قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّی وَلَا أُشْرِکُ بِهِ أَحَدًا ﴿20﴾
بگو فقط پروردگارم را به نیایش مى خوانم و هیچ کس را شریک او نمى شمارم (20)
قُلْ إِنِّی لَا أَمْلِکُ لَکُمْ ضَرًّا وَلَا رَشَدًا ﴿21﴾
بگو من نه صاحب اختیار زیانى براى شما هستم، نه سامانى (21)
قُلْ إِنِّی لَنْ یُجِیرَنِی مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَدًا ﴿22﴾
بگو هیچ کس نیست که هرگز مرا در برابر خداوند پناه دهد، و هرگز بجز او پناهى نمى یابم (22)
إِلَّا بَلَاغًا مِنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ وَمَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ﴿23﴾
[در اختیار ندارم] مگر پیامى از جانب خداوند و رسالت او، و هر کس از خداوند و پیامبر او سرپیچى کند، او راست آتش دوزخ که جاودانه در آن ماند (23)
حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا یُوعَدُونَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرًا وَأَقَلُّ عَدَدًا ﴿24﴾
تا هنگامى رسد که آنچه به آنان وعده داده شده است، ببینند، و زودا بدانند که چه کسى سست یاورتر و اندک سپاهتر است (24)
قُلْ إِنْ أَدْرِی أَقَرِیبٌ مَا تُوعَدُونَ أَمْ یَجْعَلُ لَهُ رَبِّی أَمَدًا ﴿25﴾
بگو نمى دانم آنچه به شما وعده داده اند نزدیک است، یا پروردگار من براى آن فاصلهاى [دراز] قرار داده است (25)
عَالِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلَى غَیْبِهِ أَحَدًا ﴿26﴾
اوست داناى [راز] پنهان، که هیچ کس را از غیب خویش آگاه نمى سازد (26)
إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ یَسْلُکُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا ﴿27﴾
مگر پیامبرى که او بپسندد، که پیشاپیش و پشت سر او نگهبانانى راه دهد (27)
لِیَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَیْهِمْ وَأَحْصَى کُلَّ شَیْءٍ عَدَدًا ﴿28﴾
تا معلوم بدارد که رسالت پروردگارشان را گزارده اند و به آنچه نزد آنان است احاطه دارد، و هر چیز را به شماره مى شمارد (28)
سوره 72: الجن
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
پناه می برم به خدا از شر شیطان رانده شده
وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولَئِکَ تَحَرَّوْا رَشَدًا ﴿14﴾
و جمعى از میان ما مسلمان است، و جمعى کژراه، پس کسانى که اسلام آورند، آنانند که هدایت جسته اند (14)
وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَکَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا ﴿15﴾
و اما کژراهان همانا هیزم جهنمند (15)
وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَیْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا ﴿16﴾
و اگر در شیوه[ى ناصواب] پایدارى ورزند [از روى استدراج] آنان را آب [و امکانات] فراوان ارزانى مى داریم (16)
لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَمَنْ یُعْرِضْ عَنْ ذِکْرِ رَبِّهِ یَسْلُکْهُ عَذَابًا صَعَدًا ﴿17﴾
تا سرانجام در آن بیازماییمشان، و هر کس از یاد پروردگارش دل بگرداند، او را به عذابى سهمگین بکشاند (17)
وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا ﴿18﴾
و همه مسجدها خاص خداوند است، پس در جنب خداوند هیچ کس را [به پرستش] مخوان (18)
وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ یَدْعُوهُ کَادُوا یَکُونُونَ عَلَیْهِ لِبَدًا ﴿19﴾
و چنین بود که چون بنده خدا [محمد -ص-] او را به نیایش مى خواند، نزدیکشان بود که بر سر او بریزند (19)
قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّی وَلَا أُشْرِکُ بِهِ أَحَدًا ﴿20﴾
بگو فقط پروردگارم را به نیایش مى خوانم و هیچ کس را شریک او نمى شمارم (20)
قُلْ إِنِّی لَا أَمْلِکُ لَکُمْ ضَرًّا وَلَا رَشَدًا ﴿21﴾
بگو من نه صاحب اختیار زیانى براى شما هستم، نه سامانى (21)
قُلْ إِنِّی لَنْ یُجِیرَنِی مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَدًا ﴿22﴾
بگو هیچ کس نیست که هرگز مرا در برابر خداوند پناه دهد، و هرگز بجز او پناهى نمى یابم (22)
إِلَّا بَلَاغًا مِنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ وَمَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ﴿23﴾
[در اختیار ندارم] مگر پیامى از جانب خداوند و رسالت او، و هر کس از خداوند و پیامبر او سرپیچى کند، او راست آتش دوزخ که جاودانه در آن ماند (23)
حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا یُوعَدُونَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرًا وَأَقَلُّ عَدَدًا ﴿24﴾
تا هنگامى رسد که آنچه به آنان وعده داده شده است، ببینند، و زودا بدانند که چه کسى سست یاورتر و اندک سپاهتر است (24)
قُلْ إِنْ أَدْرِی أَقَرِیبٌ مَا تُوعَدُونَ أَمْ یَجْعَلُ لَهُ رَبِّی أَمَدًا ﴿25﴾
بگو نمى دانم آنچه به شما وعده داده اند نزدیک است، یا پروردگار من براى آن فاصلهاى [دراز] قرار داده است (25)
عَالِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلَى غَیْبِهِ أَحَدًا ﴿26﴾
اوست داناى [راز] پنهان، که هیچ کس را از غیب خویش آگاه نمى سازد (26)
إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ یَسْلُکُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا ﴿27﴾
مگر پیامبرى که او بپسندد، که پیشاپیش و پشت سر او نگهبانانى راه دهد (27)
لِیَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَیْهِمْ وَأَحْصَى کُلَّ شَیْءٍ عَدَدًا ﴿28﴾
تا معلوم بدارد که رسالت پروردگارشان را گزارده اند و به آنچه نزد آنان است احاطه دارد، و هر چیز را به شماره مى شمارد (28)