- 197
تسنیم 580
آیات 26 تا آخر سوره انسان و 1 تا 19 مرسلات با صدای محمد جبریل و ترجمه استاد بهاءالدین خرمشاهی.
وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا ﴿26﴾
و در بخشى از شب براى او [به نماز] سجده کن و در بخشى بلند از شب او را نیایش کن (26)
إِنَّ هَؤُلَاءِ یُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَیَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ یَوْمًا ثَقِیلًا ﴿27﴾
بى گمان اینان بهره [زودیاب] دنیوى را دوست دارند و روزى سنگین را که در پیش دارند، رها مى کنند (27)
نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا ﴿28﴾
ما آنان را آفریده ایم و پیوندشان را استوار داشته ایم، و چون خواهیم آنان را به همانندانشان جانشین مى سازیم (28)
إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا ﴿29﴾
این پندآموزى است، پس هر کس که خواهد راهى به سوى پروردگارش در پیش گیرد (29)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا ﴿30﴾
و [چنین چیزى] نخواهید مگر آنکه خدا خواهد، بى گمان خداوند داناى فرزانه است (30)
یُدْخِلُ مَنْ یَشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿31﴾
هر کس را که خواهد به جوار رحمت خویش در آورد، و براى ستمکاران [مشرک] عذابى دردناک آماده ساخته است (31)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ﴿1﴾
سوگند به فرستادگان پیاپى (1)
فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿2﴾
و تندبادهاى سخت (2)
وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿3﴾
و سوگند به بادهاى پراکنده ساز [ابرها] (3)
فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿4﴾
و جداسازان [حق و باطل] (4)
فَالْمُلْقِیَاتِ ذِکْرًا ﴿5﴾
و سوگند به فرشتگان وحى آور (5)
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿6﴾
براى اتمام حجت و هشدار (6)
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿7﴾
که آنچه به شما وعده داده شده است، رخ دادنى است (7)
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿8﴾
پس چون ستارگان تیره شوند (8)
وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿9﴾
و چون آسمان شکافته شود (9)
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿10﴾
و چون کوهها بر باد رود (10)
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿11﴾
و چون پیامبران را میقات معین کنند (11)
لِأَیِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿12﴾
براى کدامین روز زمان داده شود؟ (12)
لِیَوْمِ الْفَصْلِ ﴿13﴾
براى روز داورى (13)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ ﴿14﴾
و تو چه دانى روز داورى چیست؟ (14)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿15﴾
در چنین روز واى بر منکران (15)
أَلَمْ نُهْلِکِ الْأَوَّلِینَ ﴿16﴾
آیا پیشینیان را نابود نکردیم؟ (16)
ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ ﴿17﴾
سپس به دنبال آنان واپسینان را روان نساختیم؟ (17)
کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ ﴿18﴾
با گناهکاران چنین رفتار کنیم (18)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿19﴾
در چنین روز واى بر منکران (19)
وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا ﴿26﴾
و در بخشى از شب براى او [به نماز] سجده کن و در بخشى بلند از شب او را نیایش کن (26)
إِنَّ هَؤُلَاءِ یُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَیَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ یَوْمًا ثَقِیلًا ﴿27﴾
بى گمان اینان بهره [زودیاب] دنیوى را دوست دارند و روزى سنگین را که در پیش دارند، رها مى کنند (27)
نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا ﴿28﴾
ما آنان را آفریده ایم و پیوندشان را استوار داشته ایم، و چون خواهیم آنان را به همانندانشان جانشین مى سازیم (28)
إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا ﴿29﴾
این پندآموزى است، پس هر کس که خواهد راهى به سوى پروردگارش در پیش گیرد (29)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا ﴿30﴾
و [چنین چیزى] نخواهید مگر آنکه خدا خواهد، بى گمان خداوند داناى فرزانه است (30)
یُدْخِلُ مَنْ یَشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿31﴾
هر کس را که خواهد به جوار رحمت خویش در آورد، و براى ستمکاران [مشرک] عذابى دردناک آماده ساخته است (31)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ﴿1﴾
سوگند به فرستادگان پیاپى (1)
فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿2﴾
و تندبادهاى سخت (2)
وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿3﴾
و سوگند به بادهاى پراکنده ساز [ابرها] (3)
فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿4﴾
و جداسازان [حق و باطل] (4)
فَالْمُلْقِیَاتِ ذِکْرًا ﴿5﴾
و سوگند به فرشتگان وحى آور (5)
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿6﴾
براى اتمام حجت و هشدار (6)
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿7﴾
که آنچه به شما وعده داده شده است، رخ دادنى است (7)
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿8﴾
پس چون ستارگان تیره شوند (8)
وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿9﴾
و چون آسمان شکافته شود (9)
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿10﴾
و چون کوهها بر باد رود (10)
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿11﴾
و چون پیامبران را میقات معین کنند (11)
لِأَیِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿12﴾
براى کدامین روز زمان داده شود؟ (12)
لِیَوْمِ الْفَصْلِ ﴿13﴾
براى روز داورى (13)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ ﴿14﴾
و تو چه دانى روز داورى چیست؟ (14)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿15﴾
در چنین روز واى بر منکران (15)
أَلَمْ نُهْلِکِ الْأَوَّلِینَ ﴿16﴾
آیا پیشینیان را نابود نکردیم؟ (16)
ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ ﴿17﴾
سپس به دنبال آنان واپسینان را روان نساختیم؟ (17)
کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ ﴿18﴾
با گناهکاران چنین رفتار کنیم (18)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿19﴾
در چنین روز واى بر منکران (19)