- 517
سوره مبارکه فجر
ترجمه خواندنی قرآن با نگاه تفسیری و پیام رسان برای نوجوانان و جوانان اثر حجت الاسلام علی ملکی، با صدای علی همت مومیوند
89. فجر
به نام خدای بزرگوار مهربان
به سپیدۀ صبح قسم! 1 به شب‌های ده‌گانه قسم! 2 به زوج و فرد قسم! 3 و به پایان شب قسم! 4 در این‌همه قسم، قسمِ قانع‌کننده برای آدم عاقل که هست؟! 5
مگر ندیدی خدا چه کرد با قوم عاد؟! 6 و با شهرشان، اِرم، با آن بناهای بلندش؟! 7 بناهایی که مثلش در شهرهای دیگر ساخته نشده بود! 8 و چه کرد با قوم ثمود؟! همان‌ها که در کوه‌پایه‌ها برای ساختن خانه، تخته‌سنگ‌ها را می‌بریدند! 9 و چه کرد با فرعون؟! هم‌او که حکومتی مقتدر داشت! 10 آن‌ها کسانی بودند که در شهرها و در آن‌ها خرابی‌ها به‌بار آوردند؛ 12 تا آنکه خدا شلاق عذاب را بر گُردۀ آن‌ها گرفت! 13 بله، خدا همیشه در کمین بد‌کارهاست. 14
وقتی خدا برای امتحان‌کردن انسان به او عزت و نعمت می‌دهد، مغرورانه میگوید: «خدا عزیزم کرده!» 15 اما وقتی باز برای امتحان‌کردنش روزی‌اش را کم می‌کند، ناامیدانه میگوید: «خدا خوارم ساخته!» 16 چه خیالات خامی!
بدتر اینکه به یتیمان محبت نمی‌کنید 17 و همدیگر را به دادنِ سهم غذای فقیران تشویق نمی‌کنید. 18 تازه، ارث خودتان و یتیمان را یکجا بالا می‌کشید! 19 و به مال دنیا علاقۀ شدیدی دارید! 20 بله، فقر یا ثروت نشانۀ خواربودن یا عزیزبودن پیش خدا نیست!
در برپاییِ قیامت، وقتی زمین را با شدتِ تمام بکوبند 21 و خدا و فرشتگان صف‌به‌صف بیایند 22
و جهنم را کشان‌کشان بیاورند، آن روز است که انسان به‌خودش می‌آید؛ ولی این به‌خودآمدن دیگر چه سودی برایش دارد؟! 23 میگوید: «ای کاش از قبل، برای زندگی آخرتم چیزی فرستاده بودم!» 24
آن روز، کسی مثل خدا عذاب نمی‌کند؛ 25 کسی هم مثل او به زنجیر نمی‌کشد! 26 همین خدا به انسان مؤمن میگوید: «ای جانِ به‌آرامش‌رسیده، 27 پیش صاحب‌اختیارت برگرد: تو از او راضی هستی و او هم از تو راضی است. 28 واردِ جمع بندگان مخصوصم شو 29 و به بهشتم قدم بگذار.» 30
89. فجر
به نام خدای بزرگوار مهربان
به سپیدۀ صبح قسم! 1 به شب‌های ده‌گانه قسم! 2 به زوج و فرد قسم! 3 و به پایان شب قسم! 4 در این‌همه قسم، قسمِ قانع‌کننده برای آدم عاقل که هست؟! 5
مگر ندیدی خدا چه کرد با قوم عاد؟! 6 و با شهرشان، اِرم، با آن بناهای بلندش؟! 7 بناهایی که مثلش در شهرهای دیگر ساخته نشده بود! 8 و چه کرد با قوم ثمود؟! همان‌ها که در کوه‌پایه‌ها برای ساختن خانه، تخته‌سنگ‌ها را می‌بریدند! 9 و چه کرد با فرعون؟! هم‌او که حکومتی مقتدر داشت! 10 آن‌ها کسانی بودند که در شهرها و در آن‌ها خرابی‌ها به‌بار آوردند؛ 12 تا آنکه خدا شلاق عذاب را بر گُردۀ آن‌ها گرفت! 13 بله، خدا همیشه در کمین بد‌کارهاست. 14
وقتی خدا برای امتحان‌کردن انسان به او عزت و نعمت می‌دهد، مغرورانه میگوید: «خدا عزیزم کرده!» 15 اما وقتی باز برای امتحان‌کردنش روزی‌اش را کم می‌کند، ناامیدانه میگوید: «خدا خوارم ساخته!» 16 چه خیالات خامی!
بدتر اینکه به یتیمان محبت نمی‌کنید 17 و همدیگر را به دادنِ سهم غذای فقیران تشویق نمی‌کنید. 18 تازه، ارث خودتان و یتیمان را یکجا بالا می‌کشید! 19 و به مال دنیا علاقۀ شدیدی دارید! 20 بله، فقر یا ثروت نشانۀ خواربودن یا عزیزبودن پیش خدا نیست!
در برپاییِ قیامت، وقتی زمین را با شدتِ تمام بکوبند 21 و خدا و فرشتگان صف‌به‌صف بیایند 22
و جهنم را کشان‌کشان بیاورند، آن روز است که انسان به‌خودش می‌آید؛ ولی این به‌خودآمدن دیگر چه سودی برایش دارد؟! 23 میگوید: «ای کاش از قبل، برای زندگی آخرتم چیزی فرستاده بودم!» 24
آن روز، کسی مثل خدا عذاب نمی‌کند؛ 25 کسی هم مثل او به زنجیر نمی‌کشد! 26 همین خدا به انسان مؤمن میگوید: «ای جانِ به‌آرامش‌رسیده، 27 پیش صاحب‌اختیارت برگرد: تو از او راضی هستی و او هم از تو راضی است. 28 واردِ جمع بندگان مخصوصم شو 29 و به بهشتم قدم بگذار.» 30