سوره قمر 49تا آخر، رحمن 1تا34، بلد1 تا5

تلاوت تحقیق فتحی ملیجی، این تلاوت در کشور مصر اجرا گردیده است.
سوره 54: القمر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

إِنَّا کُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ ﴿49﴾

ما هر چیزی را به اندازه آفریدیم. (49)

وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ کَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ ﴿50﴾

و فرمان ما یک امر بیش نیست، همچون یک چشم بر هم زدن! (50)

وَلَقَدْ أَهْلَکْنَا أَشْیَاعَکُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ ﴿51﴾

ما کسانی را که در گذشته شبیه شما بودند هلاک کردیم آیا کسی هست که متذکر شود. (51)

وَکُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ ﴿52﴾

و هر کاری را انجام دادند در نامه‏ های اعمالشان ثبت است. (52)

وَکُلُّ صَغِیرٍ وَکَبِیرٍ مُسْتَطَرٌ ﴿53﴾

و هر کار کوچک و بزرگی نوشته می‏شود. (53)

إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ ﴿54﴾

پرهیزگاران در باغها و نهرهای بهشتی جای دارند. (54)

فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ ﴿55﴾

در جایگاه صدق نزد خداوند مالک مقتدر. (55)

سوره 55: الرحمن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

الرَّحْمَنُ ﴿1﴾

خداوند رحمن. (1)

عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿2﴾

قرآن را تعلیم فرمود. (2)

خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿3﴾

انسان را آفرید. (3)

عَلَّمَهُ الْبَیَانَ ﴿4﴾

و به او بیان را تعلیم کرد. (4)

الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿5﴾

خورشید و ماه بر طبق حساب منظمی می‏گردند. (5)

وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یَسْجُدَانِ ﴿6﴾

و گیاه و درخت برای او سجده می‏کن (6)

وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ ﴿7﴾

و آسمان را برافراشت و میزان و قانون (در آن) گذاشت. (7)

أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ ﴿8﴾

تا در میزان طغیان نکنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید). (8)

وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ ﴿9﴾

وزن را بر اساس عدل برپا دارید و در میزان کم نگذارید. (9)

وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿10﴾

و زمین را برای خلایق آفرید. (10)

فِیهَا فَاکِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَکْمَامِ ﴿11﴾

که در آن میوه‏ ها و نخلهای پرشکوفه است. (11)

وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ ﴿12﴾

و دانه‏ هائی که همراه با ساقه و برگی است که به صورت کاه درمی آید، و گیاهان خوشبو. (12)

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿13﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را تکذیب می‏کنید شما ای گروه انس و جن ؟ (13)

خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ کَالْفَخَّارِ ﴿14﴾

انسان را از گل خشکیده‏ ای همچون سفال آفرید. (14)

وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ ﴿15﴾

و جن را از شعله‏ های مختلط و متحرک آتش! (15)

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿16﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (16)

رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ ﴿17﴾

او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است. (17)

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿18﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (18)

مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿19﴾

دو دریای مختلف را در کنار هم قرار داد، در حالی که با هم تماس ‍ دارند. (19)

بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا یَبْغِیَانِ ﴿20﴾

اما در میان آن دو برزخی است که یکی بر دیگری غلبه نمی‏کند! (20)

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿21﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (21)

یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿22﴾

از آن دو لؤ لؤ و مرجان خارج می‏شود. (22)

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿23﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (23)

وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِی الْبَحْرِ کَالْأَعْلَامِ ﴿24﴾

و برای او است کشتیهای ساخته شده‏ ای که در دریا به حرکت درمی آیند که همچون کوهی هستند! (24)

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿25﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (25)

کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿26﴾

تمام کسانی که روی آن (زمین) هستند فانی می‏شوند. (26)

وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ ﴿27﴾

و تنها ذات ذو الجلال و گرامی پروردگارت باقی می‏ماند. (27)

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿28﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (28)

یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ ﴿29﴾

تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند از او تقاضا می‏کنند، و او هر روز در شان و کاری است. (29)

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿30﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (30)

سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیُّهَ الثَّقَلَانِ ﴿31﴾

به زودی به حساب شما می‏پردازیم ای دو گروه انس و جن. (31)

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿32﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (32)

یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ﴿33﴾

ای گروه جن و انس! اگر می‏توانید از مرزهای آسمانها و زمین بگذرید، ولی هرگز قادر نیستید مگر با نیروئی (الهی). (33)

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿34﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (34)

سوره 90: البلد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿1﴾

قسم به این شهر مقدس (مکه). (1)

وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿2﴾

شهری که تو ساکن (2)

وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿3﴾

و قسم به پدر و فرزندش (ابراهیم خلیل و اسماعیل ذبیح). (3)

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی کَبَدٍ ﴿4﴾

که ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی او مملو از رنجها است). (4)

أَیَحْسَبُ أَنْ لَنْ یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ ﴿5﴾

آیا او گمان می‏کند که هیچ کس قادر نیست بر او دست یابد؟! (5)