- 336
سوره انشقاق
قرآن ترجمه سوره ای حجت الاسلام علی ملکی با صدای محمد حسین سعیدیان و گویندگی علی همت مومیوند
سوره انشقاق
به نام خدای خوب مهربان
وقتی آسمان به‌هم بریزد 1
و معلوم است که گوش‌به‌فرمان صاحبش چنین کند 2
و وقتی زمین صافِ صاف شود 3
و هرچه در خودش دارد، بیرون بریزد و کلاً خالی شود 4
و معلوم است که گوش‌به‌فرمان صاحبش چنین کند، 5
آن موقع است که وقت حساب‌وکتاب فرابرسد! ای انسان، تو با همۀ تلاش و تقلّایت در زندگی، آخرش به‌سوی صاحب‌اختیارت می‌روی و با او روبه‌رو می‌شوی! 6
آن‌وقت، هرکه کارنامه‌اش را از روبه‌رو تقدیمش کنند، 7
خیلی راحت به حساب‌وکتابش رسیدگی کنند 8
و خوشحال پیش خانواده‌اش برگردد. 9
اما هرکه کارنامه‌اش را از پشتِ سر، زیر بغلش بزنند، 10
با ناله و فریاد آرزوی مرگ کند! 11
و با آتش جهنم سرخ‌وسوخته شود! 12
آخر، او در دنیا پیش خانواده‌اش از بی‌دینیِ خود خوشحال بود؛ 13
چون خیال می‌کرد اصلاً پیش خدا برنمی‌گردد! 14
چرا، باید باور می‌کرد که برمی‌گردد! همان وقت هم خدا حال و روزش را می‌دید. 15
نمی‌خواهم قسم بخورم به سرخیِ بعد از غروب آفتاب! 16
و به شب که موجودات را دور هم جمع می‌کند! 17
و به ماه وقتی کامل می‌شود! 18
که مرحله‌به‌مرحله به دیدار خدا نزدیک می‌شوید. 19
پس چرا بی‌دین‌ها باور نمی‌کنند؟! 20
و وقتی برایشان قرآن خوانده می‌شود، متواضع نمی‌شوند؟! 21
از این بدتر اینکه سران لج‌بازشان انکارش می‌کنند! 22
خدا بهتر می‌داند آنچه را در دل پنهان می‌کنند. 23
پس آن‌ها را به عذابی زجرآور مژده بده! 24
البته کسانی که اسلام بیاورند و کارهای خوب بکنند، پاداشی بی‌پایان نصیبشان می‌کنند. 25
سوره انشقاق
به نام خدای خوب مهربان
وقتی آسمان به‌هم بریزد 1
و معلوم است که گوش‌به‌فرمان صاحبش چنین کند 2
و وقتی زمین صافِ صاف شود 3
و هرچه در خودش دارد، بیرون بریزد و کلاً خالی شود 4
و معلوم است که گوش‌به‌فرمان صاحبش چنین کند، 5
آن موقع است که وقت حساب‌وکتاب فرابرسد! ای انسان، تو با همۀ تلاش و تقلّایت در زندگی، آخرش به‌سوی صاحب‌اختیارت می‌روی و با او روبه‌رو می‌شوی! 6
آن‌وقت، هرکه کارنامه‌اش را از روبه‌رو تقدیمش کنند، 7
خیلی راحت به حساب‌وکتابش رسیدگی کنند 8
و خوشحال پیش خانواده‌اش برگردد. 9
اما هرکه کارنامه‌اش را از پشتِ سر، زیر بغلش بزنند، 10
با ناله و فریاد آرزوی مرگ کند! 11
و با آتش جهنم سرخ‌وسوخته شود! 12
آخر، او در دنیا پیش خانواده‌اش از بی‌دینیِ خود خوشحال بود؛ 13
چون خیال می‌کرد اصلاً پیش خدا برنمی‌گردد! 14
چرا، باید باور می‌کرد که برمی‌گردد! همان وقت هم خدا حال و روزش را می‌دید. 15
نمی‌خواهم قسم بخورم به سرخیِ بعد از غروب آفتاب! 16
و به شب که موجودات را دور هم جمع می‌کند! 17
و به ماه وقتی کامل می‌شود! 18
که مرحله‌به‌مرحله به دیدار خدا نزدیک می‌شوید. 19
پس چرا بی‌دین‌ها باور نمی‌کنند؟! 20
و وقتی برایشان قرآن خوانده می‌شود، متواضع نمی‌شوند؟! 21
از این بدتر اینکه سران لج‌بازشان انکارش می‌کنند! 22
خدا بهتر می‌داند آنچه را در دل پنهان می‌کنند. 23
پس آن‌ها را به عذابی زجرآور مژده بده! 24
البته کسانی که اسلام بیاورند و کارهای خوب بکنند، پاداشی بی‌پایان نصیبشان می‌کنند. 25