- 1629
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت تحقیق محمد اللیثی سوره شعراء آیات 69 تا 90، نازعات 26 تا آخر، تکویر، انفطار 1 تا 8
تلاوت تحقیق محمد اللیثی
سوره 26: الشعراء
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
و بر آنان گزارش ابراهیم را بخوان (69)
وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِیمَ ﴿69﴾
آنگاه که به پدر خود و قومش گفت چه مىپرستید (70)
إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ ﴿70﴾
گفتند بتانى را مىپرستیم و همواره ملازم آنهاییم (71)
قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاکِفِینَ ﴿71﴾
گفت آیا وقتى دعا مىکنید از شما مىشنوند (72)
قَالَ هَلْ یَسْمَعُونَکُمْ إِذْ تَدْعُونَ ﴿72﴾
یا به شما سود یا زیان مىرسانند (73)
أَوْ یَنفَعُونَکُمْ أَوْ یَضُرُّونَ ﴿73﴾
گفتند نه بلکه پدران خود را یافتیم که چنین مىکردند (74)
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءنَا کَذَلِکَ یَفْعَلُونَ ﴿74﴾
گفت آیا در آنچه مىپرستیدهاید تامل کردهاید (75)
قَالَ أَفَرَأَیْتُم مَّا کُنتُمْ تَعْبُدُونَ ﴿75﴾
شما و پدران پیشین شما (76)
أَنتُمْ وَآبَاؤُکُمُ الْأَقْدَمُونَ ﴿76﴾
قطعا همه آنها جز پروردگار جهانیان دشمن منند (77)
فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّی إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِینَ ﴿77﴾
آن کس که مرا آفریده و همو راهنماییم مىکند (78)
الَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ یَهْدِینِ ﴿78﴾
و آن کس که او به من خوراک مىدهد و سیرابم مىگرداند (79)
وَالَّذِی هُوَ یُطْعِمُنِی وَیَسْقِینِ ﴿79﴾
و چون بیمار شوم او مرا درمان مىبخشد (80)
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِینِ ﴿80﴾
و آن کس که مرا مىمیراند و سپس زندهام مىگرداند (81)
وَالَّذِی یُمِیتُنِی ثُمَّ یُحْیِینِ ﴿81﴾
و آن کس که امید دارم روز پاداش گناهم را بر من ببخشاید (82)
وَالَّذِی أَطْمَعُ أَن یَغْفِرَ لِی خَطِیئَتِی یَوْمَ الدِّینِ ﴿82﴾
پروردگارا به من دانش عطا کن و مرا به صالحان ملحق فرماى (83)
رَبِّ هَبْ لِی حُکْمًا وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ ﴿83﴾
و براى من در [میان] آیندگان آوازه نیکو گذار (84)
وَاجْعَل لِّی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ ﴿84﴾
و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان (85)
وَاجْعَلْنِی مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِیمِ ﴿85﴾
و بر پدرم ببخشاى که او از گمراهان بود (86)
وَاغْفِرْ لِأَبِی إِنَّهُ کَانَ مِنَ الضَّالِّینَ ﴿86﴾
و روزى که [مردم] برانگیخته مىشوند رسوایم مکن (87)
وَلَا تُخْزِنِی یَوْمَ یُبْعَثُونَ ﴿87﴾
روزى که هیچ مال و فرزندى سود نمىدهد (88)
یَوْمَ لَا یَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ ﴿88﴾
مگر کسى که دلى پاک به سوى خدا بیاورد (89)
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ ﴿89﴾
و [آن روز] بهشت براى پرهیزگاران نزدیک مىگردد (90)
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ ﴿90﴾
سوره 79: النازعات
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
در حقیقت براى هر کس که [از خدا] بترسد در این [ماجرا] عبرتى است (26)
إِنَّ فِی ذَلِکَ لَعِبْرَةً لِّمَن یَخْشَى ﴿26﴾
آیا آفرینش شما دشوارتر استیا آسمانى که [او] آن را برپا کرده است (27)
أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا ﴿27﴾
سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معین] درست کرد (28)
رَفَعَ سَمْکَهَا فَسَوَّاهَا ﴿28﴾
و شبش را تیره و روزش را آشکار گردانید (29)
وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿29﴾
و پس از آن زمین را با غلتانیدن گسترد (30)
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا ﴿30﴾
آبش و چراگاهش را از آن بیرون آورد (31)
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا ﴿31﴾
و کوهها را لنگر آن گردانید (32)
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿32﴾
[تا وسیله] استفاده براى شما و دامهایتان باشد (33)
مَتَاعًا لَّکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ ﴿33﴾
پس آنگاه که آن هنگامه بزرگ دررسد (34)
فَإِذَا جَاءتِ الطَّامَّةُ الْکُبْرَى ﴿34﴾
[آن] روز است که انسان آنچه را که در پى آن کوشیده است به یاد آورد (35)
یَوْمَ یَتَذَکَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَى ﴿35﴾
و جهنم براى هر که بیند آشکار گردد (36)
وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِمَن یَرَى ﴿36﴾
اما هر که طغیان کرد (37)
فَأَمَّا مَن طَغَى ﴿37﴾
و زندگى پست دنیا را برگزید (38)
وَآثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿38﴾
پس جایگاه او همان آتش است (39)
فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿39﴾
و اما کسى که از ایستادن در برابر پروردگارش هراسید و نفس خود را از هوس باز داشت (40)
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى ﴿40﴾
پس جایگاه او همان بهشت است (41)
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿41﴾
در باره رستاخیز از تو مىپرسند که فرارسیدنش چه وقت است (42)
یَسْأَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا ﴿42﴾
تو را چه به گفتگو در آن (43)
فِیمَ أَنتَ مِن ذِکْرَاهَا ﴿43﴾
علم آن با پروردگار تو است (44)
إِلَى رَبِّکَ مُنتَهَاهَا ﴿44﴾
تو فقط کسى را که از آن مىترسد هشدار مىدهى (45)
إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن یَخْشَاهَا ﴿45﴾
روزى که آن را مىبینند گویى که آنان جز شبى یا روزى درنگ نکردهاند (46)
کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوا إِلَّا عَشِیَّةً أَوْ ضُحَاهَا ﴿46﴾
سوره 81: التکویر
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
آنگاه که خورشید به هم درپیچد (1)
إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿1﴾
و آنگه که ستارگان همىتیره شوند (2)
وَإِذَا النُّجُومُ انکَدَرَتْ ﴿2﴾
و آنگاه که کوهها به رفتار آیند (3)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿3﴾
وقتى شتران ماده وانهاده شوند (4)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾
و آنگه که وحوش را همىگرد آرند (5)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾
دریاها آنگه که جوشان گردند (6)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾
و آنگاه که جانها به هم درپیوندند (7)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾
پرسند چو زان دخترک زنده بهگور (8)
وَإِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾
به کدامین گناه کشته شده است (9)
بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ ﴿9﴾
و آنگاه که نامهها زهم بگشایند (10)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾
و آنگاه که آسمان زجا کنده شود (11)
وَإِذَا السَّمَاء کُشِطَتْ ﴿11﴾
و آنگه که جحیم را برافروزانند (12)
وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿12﴾
و آنگه که بهشت را فرا پیش آرند (13)
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿13﴾
هر نفس بداند چه فراهم دیده (14)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ ﴿14﴾
نه نه سوگند به اختران گردان (15)
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿15﴾
[کز دیده] نهان شوند و از نو آیند (16)
الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿16﴾
سوگند به شب چون پشت گرداند (17)
وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿17﴾
سوگند به صبح چون دمیدن گیرد (18)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿18﴾
که [قرآن] سخن فرشته بزرگوارى است (19)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿19﴾
نیرومند [که] پیش خداوند عرش بلندپایگاه است (20)
ذِی قُوَّةٍ عِندَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿20﴾
در آنجا [هم] مطاع [و هم] امین است (21)
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿21﴾
و رفیق شما مجنون نیست (22)
وَمَا صَاحِبُکُم بِمَجْنُونٍ ﴿22﴾
و قطعا آن [فرشته وحى] را در افق رخشان دیده (23)
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ ﴿23﴾
و او در امر غیب بخیل نیست (24)
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿24﴾
و [قرآن] نیستسخن دیو رجیم (25)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿25﴾
پس به کجا مىروید (26)
فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿26﴾
این [سخن] بجز پندى براى عالمیان نیست (27)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِینَ ﴿27﴾
براى هر یک از شما که خواهد به راه راست رود (28)
لِمَن شَاء مِنکُمْ أَن یَسْتَقِیمَ ﴿28﴾
و تا خدا پروردگار جهانها نخواهد [شما نیز] نخواهید خواست (29)
وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿29﴾
سوره 82: الإنفطار
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
آنگاه که آسمان زهم بشکافد (1)
إِذَا السَّمَاء انفَطَرَتْ ﴿1﴾
و آنگاه که اختران پراکنده شوند (2)
وَإِذَا الْکَوَاکِبُ انتَثَرَتْ ﴿2﴾
و آنگاه که دریاها از جا برکنده گردند (3)
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿3﴾
و آنگاه که گورها زیر و زبر شوند (4)
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿4﴾
هر نفسى آنچه را پیش فرستاده و بازپس گذاشته بداند (5)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿5﴾
اى انسان چه چیز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته (6)
یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ ﴿6﴾
همان کس که تو را آفرید و [اندام] تو را درست کرد و [آنگاه] تو را سامان بخشید (7)
الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ ﴿7﴾
و به هر صورتى که خواست تو را ترکیب کرد (8)
فِی أَیِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَکَّبَکَ ﴿8﴾
سوره 26: الشعراء
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
و بر آنان گزارش ابراهیم را بخوان (69)
وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِیمَ ﴿69﴾
آنگاه که به پدر خود و قومش گفت چه مىپرستید (70)
إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ ﴿70﴾
گفتند بتانى را مىپرستیم و همواره ملازم آنهاییم (71)
قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاکِفِینَ ﴿71﴾
گفت آیا وقتى دعا مىکنید از شما مىشنوند (72)
قَالَ هَلْ یَسْمَعُونَکُمْ إِذْ تَدْعُونَ ﴿72﴾
یا به شما سود یا زیان مىرسانند (73)
أَوْ یَنفَعُونَکُمْ أَوْ یَضُرُّونَ ﴿73﴾
گفتند نه بلکه پدران خود را یافتیم که چنین مىکردند (74)
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءنَا کَذَلِکَ یَفْعَلُونَ ﴿74﴾
گفت آیا در آنچه مىپرستیدهاید تامل کردهاید (75)
قَالَ أَفَرَأَیْتُم مَّا کُنتُمْ تَعْبُدُونَ ﴿75﴾
شما و پدران پیشین شما (76)
أَنتُمْ وَآبَاؤُکُمُ الْأَقْدَمُونَ ﴿76﴾
قطعا همه آنها جز پروردگار جهانیان دشمن منند (77)
فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّی إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِینَ ﴿77﴾
آن کس که مرا آفریده و همو راهنماییم مىکند (78)
الَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ یَهْدِینِ ﴿78﴾
و آن کس که او به من خوراک مىدهد و سیرابم مىگرداند (79)
وَالَّذِی هُوَ یُطْعِمُنِی وَیَسْقِینِ ﴿79﴾
و چون بیمار شوم او مرا درمان مىبخشد (80)
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِینِ ﴿80﴾
و آن کس که مرا مىمیراند و سپس زندهام مىگرداند (81)
وَالَّذِی یُمِیتُنِی ثُمَّ یُحْیِینِ ﴿81﴾
و آن کس که امید دارم روز پاداش گناهم را بر من ببخشاید (82)
وَالَّذِی أَطْمَعُ أَن یَغْفِرَ لِی خَطِیئَتِی یَوْمَ الدِّینِ ﴿82﴾
پروردگارا به من دانش عطا کن و مرا به صالحان ملحق فرماى (83)
رَبِّ هَبْ لِی حُکْمًا وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ ﴿83﴾
و براى من در [میان] آیندگان آوازه نیکو گذار (84)
وَاجْعَل لِّی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ ﴿84﴾
و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان (85)
وَاجْعَلْنِی مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِیمِ ﴿85﴾
و بر پدرم ببخشاى که او از گمراهان بود (86)
وَاغْفِرْ لِأَبِی إِنَّهُ کَانَ مِنَ الضَّالِّینَ ﴿86﴾
و روزى که [مردم] برانگیخته مىشوند رسوایم مکن (87)
وَلَا تُخْزِنِی یَوْمَ یُبْعَثُونَ ﴿87﴾
روزى که هیچ مال و فرزندى سود نمىدهد (88)
یَوْمَ لَا یَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ ﴿88﴾
مگر کسى که دلى پاک به سوى خدا بیاورد (89)
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ ﴿89﴾
و [آن روز] بهشت براى پرهیزگاران نزدیک مىگردد (90)
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ ﴿90﴾
سوره 79: النازعات
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
در حقیقت براى هر کس که [از خدا] بترسد در این [ماجرا] عبرتى است (26)
إِنَّ فِی ذَلِکَ لَعِبْرَةً لِّمَن یَخْشَى ﴿26﴾
آیا آفرینش شما دشوارتر استیا آسمانى که [او] آن را برپا کرده است (27)
أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا ﴿27﴾
سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معین] درست کرد (28)
رَفَعَ سَمْکَهَا فَسَوَّاهَا ﴿28﴾
و شبش را تیره و روزش را آشکار گردانید (29)
وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿29﴾
و پس از آن زمین را با غلتانیدن گسترد (30)
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا ﴿30﴾
آبش و چراگاهش را از آن بیرون آورد (31)
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا ﴿31﴾
و کوهها را لنگر آن گردانید (32)
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿32﴾
[تا وسیله] استفاده براى شما و دامهایتان باشد (33)
مَتَاعًا لَّکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ ﴿33﴾
پس آنگاه که آن هنگامه بزرگ دررسد (34)
فَإِذَا جَاءتِ الطَّامَّةُ الْکُبْرَى ﴿34﴾
[آن] روز است که انسان آنچه را که در پى آن کوشیده است به یاد آورد (35)
یَوْمَ یَتَذَکَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَى ﴿35﴾
و جهنم براى هر که بیند آشکار گردد (36)
وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِمَن یَرَى ﴿36﴾
اما هر که طغیان کرد (37)
فَأَمَّا مَن طَغَى ﴿37﴾
و زندگى پست دنیا را برگزید (38)
وَآثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿38﴾
پس جایگاه او همان آتش است (39)
فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿39﴾
و اما کسى که از ایستادن در برابر پروردگارش هراسید و نفس خود را از هوس باز داشت (40)
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى ﴿40﴾
پس جایگاه او همان بهشت است (41)
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿41﴾
در باره رستاخیز از تو مىپرسند که فرارسیدنش چه وقت است (42)
یَسْأَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا ﴿42﴾
تو را چه به گفتگو در آن (43)
فِیمَ أَنتَ مِن ذِکْرَاهَا ﴿43﴾
علم آن با پروردگار تو است (44)
إِلَى رَبِّکَ مُنتَهَاهَا ﴿44﴾
تو فقط کسى را که از آن مىترسد هشدار مىدهى (45)
إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن یَخْشَاهَا ﴿45﴾
روزى که آن را مىبینند گویى که آنان جز شبى یا روزى درنگ نکردهاند (46)
کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوا إِلَّا عَشِیَّةً أَوْ ضُحَاهَا ﴿46﴾
سوره 81: التکویر
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
آنگاه که خورشید به هم درپیچد (1)
إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿1﴾
و آنگه که ستارگان همىتیره شوند (2)
وَإِذَا النُّجُومُ انکَدَرَتْ ﴿2﴾
و آنگاه که کوهها به رفتار آیند (3)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿3﴾
وقتى شتران ماده وانهاده شوند (4)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾
و آنگه که وحوش را همىگرد آرند (5)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾
دریاها آنگه که جوشان گردند (6)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾
و آنگاه که جانها به هم درپیوندند (7)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾
پرسند چو زان دخترک زنده بهگور (8)
وَإِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾
به کدامین گناه کشته شده است (9)
بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ ﴿9﴾
و آنگاه که نامهها زهم بگشایند (10)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾
و آنگاه که آسمان زجا کنده شود (11)
وَإِذَا السَّمَاء کُشِطَتْ ﴿11﴾
و آنگه که جحیم را برافروزانند (12)
وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿12﴾
و آنگه که بهشت را فرا پیش آرند (13)
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿13﴾
هر نفس بداند چه فراهم دیده (14)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ ﴿14﴾
نه نه سوگند به اختران گردان (15)
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿15﴾
[کز دیده] نهان شوند و از نو آیند (16)
الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿16﴾
سوگند به شب چون پشت گرداند (17)
وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿17﴾
سوگند به صبح چون دمیدن گیرد (18)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿18﴾
که [قرآن] سخن فرشته بزرگوارى است (19)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿19﴾
نیرومند [که] پیش خداوند عرش بلندپایگاه است (20)
ذِی قُوَّةٍ عِندَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿20﴾
در آنجا [هم] مطاع [و هم] امین است (21)
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿21﴾
و رفیق شما مجنون نیست (22)
وَمَا صَاحِبُکُم بِمَجْنُونٍ ﴿22﴾
و قطعا آن [فرشته وحى] را در افق رخشان دیده (23)
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ ﴿23﴾
و او در امر غیب بخیل نیست (24)
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿24﴾
و [قرآن] نیستسخن دیو رجیم (25)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿25﴾
پس به کجا مىروید (26)
فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿26﴾
این [سخن] بجز پندى براى عالمیان نیست (27)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِینَ ﴿27﴾
براى هر یک از شما که خواهد به راه راست رود (28)
لِمَن شَاء مِنکُمْ أَن یَسْتَقِیمَ ﴿28﴾
و تا خدا پروردگار جهانها نخواهد [شما نیز] نخواهید خواست (29)
وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿29﴾
سوره 82: الإنفطار
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
آنگاه که آسمان زهم بشکافد (1)
إِذَا السَّمَاء انفَطَرَتْ ﴿1﴾
و آنگاه که اختران پراکنده شوند (2)
وَإِذَا الْکَوَاکِبُ انتَثَرَتْ ﴿2﴾
و آنگاه که دریاها از جا برکنده گردند (3)
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿3﴾
و آنگاه که گورها زیر و زبر شوند (4)
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿4﴾
هر نفسى آنچه را پیش فرستاده و بازپس گذاشته بداند (5)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿5﴾
اى انسان چه چیز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته (6)
یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ ﴿6﴾
همان کس که تو را آفرید و [اندام] تو را درست کرد و [آنگاه] تو را سامان بخشید (7)
الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ ﴿7﴾
و به هر صورتى که خواست تو را ترکیب کرد (8)
فِی أَیِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَکَّبَکَ ﴿8﴾
