- 629
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 20 ، آشنایی با قواعد پرکاربرد
در این برنامه استاد کریم دولتی درباره موضوع قواعد پرکاربرد وقف و ابتدا در آیات قرآن توضیح می دهند و به مرور موضوعات جلسات قبل می پردازند.
وقف و ابتدا از فنون مهم قرائت قرآن کریم است.
قاری باید بتواند جمله ها و عبارت ها را از هم باز شناسد تا بر جای مناسب وقف کند و از جای مناسب مجددا قرائت را آغاز کند. ندانستن جای وقف و ابتدا، سبب می شود که آیات قرآن به طور نادرست تقطیع شود و معانی نادرستی به شنونده القا شود.
چرا در پایان هر آیه که مى‌ایستیم، حرف حرکت‌دار را به صورت ساکن تلفظ مى‌کنیم؟
علت آن قاعده‌اى است به نام «وقف اسکان»، که در علم تجوید درباره آن صحبت مى‌کنند.
وقف اسکان به معناى ساکن نمودن است; یعنى غیر از دو جا (وقف بر «ة‌ـ‌ـة» که در وقف به هاء ساکن خوانده مى‌شود و وقف بر تنوین نصب که به «الف‌مدى» تبدیل مى‌شود.) در بقیه کلمات، حرکت حرف آخر ساکن مى‌شود. در آخر آیات هم، چون ما وقف مى‌کنیم، ناچار حرکت حرف آخر کلمه آخر به سکون تبدیل مى‌شود;مانند: «قُلْ هُوَ اللّهُ احدٌ» که هنگام وقف «اَحَدْ» خوانده مى‌شود.
وقف و ابتدا از فنون مهم قرائت قرآن کریم است.
قاری باید بتواند جمله ها و عبارت ها را از هم باز شناسد تا بر جای مناسب وقف کند و از جای مناسب مجددا قرائت را آغاز کند. ندانستن جای وقف و ابتدا، سبب می شود که آیات قرآن به طور نادرست تقطیع شود و معانی نادرستی به شنونده القا شود.
چرا در پایان هر آیه که مى‌ایستیم، حرف حرکت‌دار را به صورت ساکن تلفظ مى‌کنیم؟
علت آن قاعده‌اى است به نام «وقف اسکان»، که در علم تجوید درباره آن صحبت مى‌کنند.
وقف اسکان به معناى ساکن نمودن است; یعنى غیر از دو جا (وقف بر «ة‌ـ‌ـة» که در وقف به هاء ساکن خوانده مى‌شود و وقف بر تنوین نصب که به «الف‌مدى» تبدیل مى‌شود.) در بقیه کلمات، حرکت حرف آخر ساکن مى‌شود. در آخر آیات هم، چون ما وقف مى‌کنیم، ناچار حرکت حرف آخر کلمه آخر به سکون تبدیل مى‌شود;مانند: «قُلْ هُوَ اللّهُ احدٌ» که هنگام وقف «اَحَدْ» خوانده مى‌شود.
