فهرست
سوره ملک آیات 12 تا آخر، قلم 1 تا 4، حاقه 1 تا 24، نازعات 26 تا 33

تلاوت تحقیق محمد طنطاوی سوره ملک آیات 12 تا آخر، قلم 1 تا 4، حاقه 1 تا 24، نازعات 26 تا 33

  • 47 دقیقه مدت
  • 122 دریافت شده
تلاوت: غیر ایرانی متقدم
تلاوت: کامل
تلاوت: مجلسی
ملیت قاری: مصری
تلاوت تحقیق محمد طنطاوی، این تلاوت در سال 1979 میلادی در کشور مصر، استان دقهلیه، شهر شربین، روستای الاحمدیه اجرا گردیده است.
سوره 67: الملک

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

إِنَّ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ کَبِیرٌ ﴿12﴾

کسانی که از پروردگارشان در نهان می‏ترسند آمرزش و اجر بزرگی دارند. (12)

وَأَسِرُّوا قَوْلَکُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿13﴾

گفتار خود را پنهان کنید یا آشکار (تفاوتی نمی‏کند) او به آنچه در دلها است آگاه است. (13)

أَلَا یَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ ﴿14﴾

آیا آن کسی که موجودات را آفریده از حال آنها آگاه نیست ؟ در حالی که او از اسرار دقیق با خبر، و نسبت به همه چیز عالم است. (14)

هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِی مَنَاکِبِهَا وَکُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَإِلَیْهِ النُّشُورُ ﴿15﴾

او کسی است که زمین را برای شما رام کرد، بر شانه‏ های آن راه بروید، و از روزیهای خداوند بخورید، و بازگشت همه به سوی او است. (15)

أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِی السَّمَاءِ أَنْ یَخْسِفَ بِکُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِیَ تَمُورُ ﴿16﴾

آیا خود را از عذاب کسی که حاکم بر آسمان است در امان می‏دانید که دستور دهد زمین بشکافد و شما را فرو برد و دائما به لرزش خود ادامه دهد؟ (16)

أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِی السَّمَاءِ أَنْ یُرْسِلَ عَلَیْکُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ کَیْفَ نَذِیرِ﴿17﴾

یا خود را از عذاب خداوند آسمان در امان می‏دانید که تندبادی مملو از سنگریزه بر شما فرستد، و به زودی خواهید دانست تهدیدهای من چگونه است ؟ (17)

وَلَقَدْ کَذَّبَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَکَیْفَ کَانَ نَکِیرِ ﴿18﴾

کسانی که پیش از آنها بودند (آیات الهی را) تکذیب کردند اما (ببین) مجازات من چگونه بود؟ (18)

أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الطَّیْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَیَقْبِضْنَ مَا یُمْسِکُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ بَصِیرٌ ﴿19﴾

آیا پرندگانی را که بالای سرشان گاه بالهای خود را گسترده و گاه جمع می‏کنند نگاه نکردند؟ جز خداوند رحمان کسی آنها را بر فراز آسمان نگه نمی‏دارد چرا که او به هر چیز بینا است. (19)

أَمَّنْ هَذَا الَّذِی هُوَ جُنْدٌ لَکُمْ یَنْصُرُکُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْکَافِرُونَ إِلَّا فِی غُرُورٍ ﴿20﴾

آیا کسی که لشکر شما است می‏تواند شما را در برابر خداوند یاری دهد، ولی کافران تنها گرفتار غرورند. (20)

أَمَّنْ هَذَا الَّذِی یَرْزُقُکُمْ إِنْ أَمْسَکَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فِی عُتُوٍّ وَنُفُورٍ ﴿21﴾

یا آن کسی که شما را روزی می‏دهد اگر روزیش را باز دارد (چه کسی می‏تواند نیاز شما را تاءمین کند) ولی آنها در سرکشی و فرار از حقیقت لجاجت می‏ورزند. (21)

أَفَمَنْ یَمْشِی مُکِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّنْ یَمْشِی سَوِیًّا عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ ﴿22﴾

آیا کسی که به رو افتاده حرکت می‏کند به هدایت نزدیکتر است یا کسی که راست قامت در صراط مستقیم گام برمی دارد؟! (22)

قُلْ هُوَ الَّذِی أَنْشَأَکُمْ وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِیلًا مَا تَشْکُرُونَ ﴿23﴾

بگو او کسی است که شما را آفرید، و برای شما چشم و گوش و قلب قرار دارد اما کمتر سپاسگزاری می‏کنید. (23)

قُلْ هُوَ الَّذِی ذَرَأَکُمْ فِی الْأَرْضِ وَإِلَیْهِ تُحْشَرُونَ ﴿24﴾

بگو: او کسی است که شما را در زمین خلق کرد، و به سوی او باز می‏گردید. (24)

وَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿25﴾

آنها می‏گویند: اگر راست می‏گوئید این وعده قیامت چه زمانی است ؟ (25)

قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُبِینٌ ﴿26﴾

بگو علم آن مخصوص خدا است و من فقط بیم دهنده آشکار هستم. (26)

فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیئَتْ وُجُوهُ الَّذِینَ کَفَرُوا وَقِیلَ هَذَا الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ ﴿27﴾

هنگامی که آن وعده الهی را از نزدیک می‏بینند صورت کافران زشت و سیاه می‏گردد و به آنها گفته می‏شود این همان چیزی است که تقاضای آن را داشتید. (27)

قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَهْلَکَنِیَ اللَّهُ وَمَنْ مَعِیَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَنْ یُجِیرُ الْکَافِرِینَ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿28﴾

بگو: اگر خداوند من و تمام کسانی را که با من هستند هلاک کند یا مورد ترحم قرار دهد، چه کسی کافران را از عذاب دردناک پناه می‏دهد؟ (28)

قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَیْهِ تَوَکَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ﴿29﴾

بگو: او خداوند رحمان است، ما به او ایمان آورده‏ ایم، و بر او توکل کرده‏ ایم و به زودی می‏دانید چه کسی در گمراهی آشکار است ؟ (29)

قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْرًا فَمَنْ یَأْتِیکُمْ بِمَاءٍ مَعِینٍ ﴿30﴾

بگو: به من خبر دهید اگر آبهای (سرزمین) شما در زمین فرو رود چه کسی می‏تواند آب جاری در دسترس شما قرار دهد؟ (30)

سوره 68: القلم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ ﴿1﴾

ن، سوگند به قلم، و آنچه را با قلم می‏نویسند (1)

مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّکَ بِمَجْنُونٍ ﴿2﴾

به برکت نعمت پروردگارت تو مجنون نیستی. (2)

وَإِنَّ لَکَ لَأَجْرًا غَیْرَ مَمْنُونٍ ﴿3﴾

و برای تو اجر و پاداشی عظیم و همیشگی است. (3)

وَإِنَّکَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِیمٍ ﴿4﴾

و تو اخلاق عظیم و برجسته‏ ای داری. (4)

سوره 69: الحاقة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

الْحَاقَّةُ ﴿1﴾

آن روزی که مسلما واقع می‏شود. (1)

مَا الْحَاقَّةُ ﴿2﴾

چه روز واقع شدنی است؟ (2)

وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿3﴾

و تو چه می‏دانی آن روز تحقق یابنده چیست؟ (3)

کَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿4﴾

قوم ثمود و عاد عذاب کوبنده الهی را انکار کردند. (4)

فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِکُوا بِالطَّاغِیَةِ ﴿5﴾

اما قوم «ثمود» با عذابی سرکش هلاک شدند. (5)

وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِکُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ ﴿6﴾

و اما قوم «عاد» به وسیله تندبادی طغیانگر و سرد و پرصدا به هلاکت رسیدند. (6)

سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَثَمَانِیَةَ أَیَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَى کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ ﴿7﴾

(خداوند) این تندباد را هفت شب و هشت روز پی در پی و بنیانکن بر آنها مسلط ساخت و (اگر آنجا بودی) می‏دیدی که آن قوم همچون تنه‏ های پوسیده و تو خالی درختان نخل در میان این تندباد روی زمین افتاده و هلاک شده‏ اند. (7)

فَهَلْ تَرَى لَهُمْ مِنْ بَاقِیَةٍ ﴿8﴾

آیا کسی از آنها را باقی می‏بینی ؟ (8)

وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِکَاتُ بِالْخَاطِئَةِ ﴿9﴾

و فرعون و کسانی که قبل از او بودند، و همچنین اهل شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) مرتکب گناهان بزرگ شدند. (9)

فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَابِیَةً ﴿10﴾

با فرستاده رسول پروردگارشان مخالفت کردند، و خداوند نیز آنها را به عذاب شدیدی گرفتار ساخت. (10)

إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاکُمْ فِی الْجَارِیَةِ ﴿11﴾

ما هنگامی که آب طغیان کرد شما را سوار بر کشتی کردیم. (11)

لِنَجْعَلَهَا لَکُمْ تَذْکِرَةً وَتَعِیَهَا أُذُنٌ وَاعِیَةٌ ﴿12﴾

تا آن را وسیله تذکری برای شما قرار دهیم، و گوشهای شنوا آن را نگهداری می‏کنند. (12)

فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿13﴾

به محض اینکه یکبار در صور دمیده شود، (13)

وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُکَّتَا دَکَّةً وَاحِدَةً ﴿14﴾

و زمین و کوهها از جا برداشته شوند و یکباره درهم کوبیده و متلاشی گردند، (14)

فَیَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿15﴾

در آن روز «واقعه عظیم» روی می‏دهد! (15)

وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِیَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَةٌ ﴿16﴾

آسمانها از هم می‏شکافند و سست می‏گردند و فرو می‏ریزند. (16)

وَالْمَلَکُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَیَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّکَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَةٌ ﴿17﴾

فرشتگان در جوانب و کناره‏ های آسمان قرار می‏گیرند. (و برای انجام ماموریتها آماده می‏شوند) و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل می‏کنند. (17)

یَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنْکُمْ خَافِیَةٌ ﴿18﴾

در آن روز همگی به پیشگاه خدا عرضه می‏شوید، و چیزی از کارهای شما مخفی نمی‏ماند. (18)

فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا کِتَابِیَهْ ﴿19﴾

اما کسی که نامه اعمالش به دست راست او است (از فرط خوشحالی و مباهات) فریاد می‏زند که (ای اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید. (19)

إِنِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلَاقٍ حِسَابِیَهْ ﴿20﴾

من یقین داشتم که (قیامتی در کار است و) من به حساب اعمالم می‏رسم. (20)

فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیَةٍ ﴿21﴾

او در یک زندگی کاملا رضایتبخش قرار خواهد داشت. (21)

فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿22﴾

در بهشتی عالی، (22)

قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ ﴿23﴾

که میوه‏ هایش در دسترس است. (23)

کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیَّامِ الْخَالِیَةِ ﴿24﴾

(و به آنها گفته می‏شود) بخورید و بیاشامید گوارا در برابر اعمالی که در ایام گذشته انجام دادید. (24)


سوره 79: النازعات

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

إِنَّ فِی ذَلِکَ لَعِبْرَةً لِمَنْ یَخْشَى ﴿26﴾

در این عبرتی است برای کسانی که خدا ترسند. (26)

أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا ﴿27﴾

آیا آفرینش شما (بعد از مرگ) مشکل تر است یا آفرینش آسمانی که خداوند بنا نهاد؟! (27)

رَفَعَ سَمْکَهَا فَسَوَّاهَا ﴿28﴾

سقف آن را برافراشته و آن را منظم ساخت. (28)

وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿29﴾

و شبش را تاریک و روزش را آشکار نمود. (29)

وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا ﴿30﴾

و زمین را بعد از آن گسترش داد. (30)

أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا ﴿31﴾

آبش خارج کرد و چراگاهش را آماده ساخت (31)

وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿32﴾

و کوهها را ثابت و محکم نمود. (32)

مَتَاعًا لَکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ ﴿33﴾

همه اینها برای بهره گیری شما و چهارپایان شما است. (33)

قطعات صوتی

مشخصات

سایر مشخصات

تصاویر

تلاوت‌هایی از این قاری

پایگاه قرآن