فهرست
سوره بروج، طارق، اعلی، غاشیه، فجر

تلاوت تحقیق محمد طنطاوی سوره بروج، طارق، اعلی، غاشیه، فجر

  • 28 دقیقه مدت
  • 142 دریافت شده
تلاوت: غیر ایرانی متقدم
تلاوت: تقطیع
تلاوت: مجلسی
ملیت قاری: مصری
تلاوت تحقیق محمد طنطاوی، این تلاوت در دوران جوانی در کشور مصر اجرا گردیده است.
سوره 85: البروج

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ ﴿1﴾

سوگند به آسمان که دارای برجهای بسیار است. (1)

وَالْیَوْمِ الْمَوْعُودِ ﴿2﴾

و سوگند به آن روز موعود. (2)

وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ ﴿3﴾

و «شاهد» «و مشهود» (شاهد پیامبر و گواهان اعمال و مشهود اعمال امت است). (3)

قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ ﴿4﴾

مرگ و عذاب بر شکنجه گران صاحب گودال (آتش) باد. (4)

النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿5﴾

گودالهایی پر از آتش شعله ور. (5)

إِذْ هُمْ عَلَیْهَا قُعُودٌ ﴿6﴾

هنگامی که در کنار آن نشسته بودند. (6)

وَهُمْ عَلَى مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ ﴿7﴾

و آنچه را نسبت به مؤ منان انجام می‏دادند (با خونسردی) تماشا می‏کردند! (7)

وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ ﴿8﴾

هیچ ایرادی بر آنها (مؤ منان) نداشتند جز اینکه به خداوند عزیز و حمید ایمان آورده بودند. (8)

الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ ﴿9﴾

همان خدایی که حکومت آسمانها و زمین از آن او است و بر همه چیز گواه است. (9)

إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ ﴿10﴾

کسانی که مردان و زنان با ایمان را مورد شکنجه قرار دادند عذاب دوزخ برای آنها است، و عذاب آتش سوزان. (10)

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِکَ الْفَوْزُ الْکَبِیرُ ﴿11﴾

کسانی که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند برای آنها باغهایی از بهشت است که نهرها زیر درختانش جاری است، و این پیروزی بزرگی است. (11)

إِنَّ بَطْشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ ﴿12﴾

گرفتن قهرآمیز و مجازات پروردگارت بسیار شدید است، (12)

إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَیُعِیدُ ﴿13﴾

او است که آفرینش را آغاز می‏کند، و او است که بازمی گرداند. (13)

وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿14﴾

و او آمرزنده و دوستدار (مؤ منان) است. (14)

ذُو الْعَرْشِ الْمَجِیدُ ﴿15﴾

صاحب عرش مجید است. (15)

فَعَّالٌ لِمَا یُرِیدُ ﴿16﴾

و آنچه را می‏خواهد انجام می‏دهد. (16)

هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْجُنُودِ ﴿17﴾

آیا داستان لشکرها به تو رسیده است؟! (17)

فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿18﴾

لشکریان فرعون و ثمود. (18)

بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی تَکْذِیبٍ ﴿19﴾

بلکه کافران پیوسته مشغول تکذیب حقند. (19)

وَاللَّهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِیطٌ ﴿20﴾

و خداوند به همه آنها احاطه دارد. (20)

بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِیدٌ ﴿21﴾

(این سخن سحر و دروغ نیست) بلکه قرآن با عظمت است. (21)

فِی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ ﴿22﴾

که در لوح محفوظ جای دارد. (22)

سوره 86: الطارق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿1﴾

سوگند به آسمان و کوبنده شب. (1)

وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ ﴿2﴾

و تو نمی‏دانی کوبنده شب چیست؟! (2)

النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿3﴾

همان ستاره درخشان و شکافنده تاریکیها. (3)

إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ ﴿4﴾

(به این آیت بزرگ الهی سوگند) که هر کس مراقب و حافظی دارد. (4)

فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿5﴾

انسان باید نگاه کند که از چه چیز آفریده شده؟! (5)

خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ ﴿6﴾

از یک آب جهنده آفریده شده است. (6)

یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿7﴾

آبی که خارج می‏شود از میان «پشت» و «سینه‏ ها». (7)

إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿8﴾

(کسی که او را از چنین موجود ناچیزی آفرید) می‏تواند او را بازگرداند. (8)

یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿9﴾

در آن روز که اسرار پنهان آشکار می‏شود. (9)

فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿10﴾

و برای او هیچ نیرو و یاوری نیست. (10)

وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿11﴾

سوگند به آسمان پرباران! (11)

وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿12﴾

و سوگند به زمین پرشکاف (که گیاهان از آن سر برمی آورند). (12)

إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿13﴾

که این یک سخن حق است. (13)

وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿14﴾

و شوخی نیست. (14)

إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْدًا ﴿15﴾

آنها پیوسته حیله می‏کنند. (15)

وَأَکِیدُ کَیْدًا ﴿16﴾

و من در مقابل آنها چاره می‏کنم. (16)

فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا ﴿17﴾

حال که چنین است کافران را اندکی مهلت ده (تا سزای اعمالشان را ببینند). (17)

سوره 87: الأعلى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَى ﴿1﴾

نام پروردگار بلند مرتبهات را منزه دار. (1)

الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّى ﴿2﴾

همان خداوندی که آفرید و منظم کرد. (2)

وَالَّذِی قَدَّرَ فَهَدَى ﴿3﴾

و همان کس که تقدیر کرد و هدایت فرمود. (3)

وَالَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعَى ﴿4﴾

و آنکس که چراگاه را به وجود آورد. (4)

فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى ﴿5﴾

سپس آن را خشک و سیاه قرار داد. (5)

سَنُقْرِئُکَ فَلَا تَنْسَى ﴿6﴾

ما به زودی (قرآن را) بر تو قرائت می‏کنیم و هرگز فراموش نخواهی کرد. (6)

إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا یَخْفَى ﴿7﴾

مگر آنچه را خدا بخواهد، که او آشکار و پنهان را می‏داند. (7)

وَنُیَسِّرُکَ لِلْیُسْرَى ﴿8﴾

و ما تو را برای انجام هر کار خیر آماده می‏کنیم. (8)

فَذَکِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّکْرَى ﴿9﴾

پس تذکر ده اگر تذکر مفید باشد. (9)

سَیَذَّکَّرُ مَنْ یَخْشَى ﴿10﴾

و به زودی آنها که از خدا می‏ترسند متذکر می‏شوند. (10)

وَیَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ﴿11﴾

اما بدبخت ترین افراد از آن دوری می‏گزیند. (11)

الَّذِی یَصْلَى النَّارَ الْکُبْرَى ﴿12﴾

همان کسی که در آتش بزرگ وارد می‏شود. (12)

ثُمَّ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیَى ﴿13﴾

سپس در آن آتش نه می‏میرد و نه زنده می‏شود. (13)

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّى ﴿14﴾

مسلما رستگار می‏شود کسی که خود را تزکیه کند. (14)

وَذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى ﴿15﴾

و نام پروردگارش را بیاد آورد و نماز بخواند. (15)

بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿16﴾

بلکه شما حیات دنیا را مقدم می‏دارید. (16)

وَالْآخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَى ﴿17﴾

در حالی که آخرت بهتر و پایدارتر است. (17)

إِنَّ هَذَا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولَى ﴿18﴾

این دستورات در کتب آسمانی پیشین آمده است. (18)

صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى ﴿19﴾

کتب ابراهیم و موسی. (19)

سوره 88: الغاشیة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ ﴿1﴾

آیا داستان «غاشیه» (روز قیامت که حوادث وحشتناکش همه را می‏پوشاند) به تو رسیده است؟! (1)

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿2﴾

چهره‏ هائی در آن روز خاشع و ذلت بار است. (2)

عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ﴿3﴾

آنها که پیوسته عمل کرده و خسته شده‏ اند (و نتیجه‏ ای عائدشان نشده). (3)

تَصْلَى نَارًا حَامِیَةً ﴿4﴾

و در آتش سوزان وارد می‏گردند. (4)

تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ ﴿5﴾

از چشمهای فوق العاده داغ به آنها می‏نوشانند. (5)

لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِیعٍ ﴿6﴾

طعامی جز از ضریع (خار خشک تلخ و بد بو) ندارند. (6)

لَا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِی مِنْ جُوعٍ ﴿7﴾

غذایی که نه آنها را فربه می‏کند و نه گرسنگی را فرو می‏نشاند! (7)

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ﴿8﴾

چهره‏ هایی در آن روز شاداب با طراوت است. (8)

لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿9﴾

چرا که از سعی و تلاش خود خشنود است. (9)

فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿10﴾

در بهشتی است عالی! (10)

لَا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً ﴿11﴾

که در آن هیچ سخن لغو و بیهوده‏ ای نمی‏شنوی. (11)

فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿12﴾

در آن چشمه‏ های جاری است. (12)

فِیهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ﴿13﴾

در آن تختهای زیبای بلند است. (13)

وَأَکْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ﴿14﴾

و قدحهائی که در کنار این چشمه‏ ها نهاده. (14)

وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿15﴾

و بالشها و پشتیهای صف داده شده. (15)

وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿16﴾

و فرشهای فاخر گسترده! (16)

أَفَلَا یَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ ﴿17﴾

آیا آنها به شتر نمی‏نگرند چگونه آفریده شده ؟ (17)

وَإِلَى السَّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ ﴿18﴾

و به آسمان نگاه نمی‏کنند که چگونه بر پا شده ؟ (18)

وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ ﴿19﴾

و به کوهها که چگونه در جای خود نصب گردیده ؟ (19)

وَإِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ ﴿20﴾

و به زمین که چگونه مسطح گشته ؟ (20)

فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکِّرٌ ﴿21﴾

پس تذکر ده تو فقط تذکر دهنده‏ ای. (21)

لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ ﴿22﴾

تو مسلط بر آنها نیستی که مجبورشان (بر ایمان) کنی. (22)

إِلَّا مَنْ تَوَلَّى وَکَفَرَ ﴿23﴾

مگر کسی که پشت کند و کافر شود. (23)

فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَکْبَرَ ﴿24﴾

که خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات می‏کند. (24)

إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ ﴿25﴾

مسلما بازگشت آنها به سوی ما است. (25)

ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ﴿26﴾

و مسلما حساب آنها با ما است. (26)

سوره 89: الفجر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالْفَجْرِ ﴿1﴾

به سپیده دم سوگند. (1)

وَلَیَالٍ عَشْرٍ ﴿2﴾

و به شبهای دهگانه. (2)

وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿3﴾

و به زوج و فرد. (3)

وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ ﴿4﴾

و به شب هنگامی که (به سوی روشنایی روز) حرکت می‏کند سوگند (که پروردگارت در کمین ظالمان است). (4)

هَلْ فِی ذَلِکَ قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ ﴿5﴾

آیا در آنچه گفته شد سوگند مهمی برای صاحبان خرد نیست؟! (5)

أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ ﴿6﴾

آیا ندیدی پروردگارت به قوم عاد چه کرد؟ (6)

إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿7﴾

و با آن شهر «ارم» با عظمت. (7)

الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلَادِ ﴿8﴾

همان شهری که نظیرش در بلاد آفریده نشده بود. (8)

وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿9﴾

و قوم ثمود که صخره‏ های عظیم را از دره می‏بریدند (و از آن خانه و کاخ می‏ساختند). (9)

وَفِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتَادِ ﴿10﴾

و فرعونی که قدرتمند و شکنجه گر بود. (10)

الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلَادِ ﴿11﴾

همان اقوامی که در شهرها طغیان کردند. (11)

فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ ﴿12﴾

و فساد فراوان در آنها ببار آوردند. (12)

فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿13﴾

لذا خداوند تازیانه عذاب را بر آنها فرو ریخت. (13)

إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿14﴾

مسلما پروردگار تو در کمینگاه است. (14)

فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ ﴿15﴾

اما انسان هنگامی که خداوند او را برای آزمایش اکرام می‏کند و نعمت می‏بخشد (مغرور می‏شود و) می‏گوید: پروردگارم مرا گرامی داشته! (15)

وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ﴿16﴾

و اما هنگامی که برای امتحان روزی را بر او تنگ بگیرد ماءیوس ‍ می‏شود و می‏گوید پروردگارم مرا خوار کرده! (16)

کَلَّا بَلْ لَا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ ﴿17﴾

چنان نیست که شما خیال می‏کنید، بلکه شما یتیمان را گرامی نمی‏دارید. (17)

وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿18﴾

و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‏کند. (18)

وَتَأْکُلُونَ التُّرَاثَ أَکْلًا لَمًّا ﴿19﴾

و میراث را (از طریق مشروع و نامشروع) جمع کرده می‏خورید. (19)

وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿20﴾

و مال و ثروت را بسیار دوست می‏دارید. (20)

کَلَّا إِذَا دُکَّتِ الْأَرْضُ دَکًّا دَکًّا ﴿21﴾

چنان نیست که آنها خیال می‏کنند، در آن هنگام که زمین سخت درهم کوبیده شود. (21)

وَجَاءَ رَبُّکَ وَالْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا ﴿22﴾

و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند. (22)

وَجِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّکْرَى ﴿23﴾

و در آن روز جهنم را حاضر کنند (آری) در آن روز انسان متذکر می‏شود، اما چه فایده که این تذکر برای او سودی ندارد. (23)

یَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی ﴿24﴾

می گوید: ایکاش برای این زندگی چیزی فرستاده بودم. (24)

فَیَوْمَئِذٍ لَا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿25﴾

در آن روز هیچکس عذابی همانند عذاب او نمی‏کند. (25)

وَلَا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿26﴾

و هیچکس همچون او کسی را به بند نمی‏کشد. (26)

یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿27﴾

تو ای روح آرام یافته! (27)

ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً ﴿28﴾

به سوی پروردگارت بازگرد در حالی هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است. (28)

فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ﴿29﴾

و در سلک بندگانم داخل شو. (29)

وَادْخُلِی جَنَّتِی ﴿30﴾

و در بهشتم ورود کن. (30)

قطعات صوتی

مشخصات

سایر مشخصات

تصاویر

تلاوت‌هایی از این قاری

پایگاه قرآن