- 450
صفحه ﴿38﴾
قرآن ترجمه، سوره بقره آیات 234 تا 237
وَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنْکُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجًا یَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا فَعَلْنَ فِی أَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ ﴿234﴾
زنانی که شوهرانشان می‌میرند، باید چهار ماه و ده روز عدّه نگه دارند و وقتی عدّۀ خود را به‌پایان رساندند و خواستند با شوهر مناسبی ازدواج کنند، شما حق ندارید دخالت کنید. خدا از کارهایتان آگاه است.{در بیشتر انواع طلاق، زنِ طلاق‌گرفته واجب است عدّه نگه دارد؛ یعنی مدتی صبر کند و بعد اگر خواست، با مرد دیگری ازدواج کند.}(234)
وَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا عَرَّضْتُمْ بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّسَاءِ أَوْ أَکْنَنْتُمْ فِی أَنْفُسِکُمْ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّکُمْ سَتَذْکُرُونَهُنَّ وَلَکِنْ لَا تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلَّا أَنْ تَقُولُوا قَوْلًا مَعْرُوفًا وَلَا تَعْزِمُوا عُقْدَةَ النِّکَاحِ حَتَّى یَبْلُغَ الْکِتَابُ أَجَلَهُ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا فِی أَنْفُسِکُمْ فَاحْذَرُوهُ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَلِیمٌ ﴿235﴾
برایتان اشکالی ندارد که از زنانِ در عدّه، با گوشه‌وکنایه خواستگاری کنید یا فکر ازدواج با آن‌ها را در دل‌هایتان بپرورانید! خدا می‌داند که شما حتماً به‌یادشان می‌افتید. ولی با آن‌ها قول‌وقرار پنهانی نگذارید؛ مگر اینکه حرف‌های کلی بزنید. به‌هرحال، تا عدّۀ آنان به‌پایان نرسیده است، صیغۀ عقد نخوانید و بدانید خدا می‌داند آنچه در سرهایتان می‌گذرد؛ پس بترسید از مخالفت با او و بدانید خدا آمرزندۀ بردبار است.{البته زنی که در عدّۀ طلاق «رِجعی» است، در حکم زنِ شوهردار است و هر لحظه امکان دارد شوهرش برگردد و زندگی را با وی از سر بگیرد؛ بنابراین خواستگاری از این زن مطلقاً حرام است، حتی خواستگاریِ سربسته! } (235)
لَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِیضَةً وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَعَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ مَتَاعًا بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنِینَ ﴿236﴾
طلاق‌دادن زنانی که با آنان تماس جنسی نداشته‌اید یا برایشان مهریه‌ای مشخص نکرده‌اید، اشکالی ندارد؛ ولی زنانِ بی‌مهریه را قبل از طلاق‌دادن، با هدیۀ مناسبی راضی کنید: توانگر به‌اندازۀ توان خودش و تنگ‌دست هم به‌اندازۀ توان خودش. این کار وظیفه‌ای است بر عهدۀ درستکاران.{این هدیه برای زنانِ بی‌مهریه‌ای که بعد از تماس جنسی طلاق داده می‌شوند، به‌اندازۀ مهرالمِثل است؛ یعنی مهریه‌ای معادل مهریۀ زنان شبیه به آن‌ها.} (236)
وَإِنْ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِیضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إِلَّا أَنْ یَعْفُونَ أَوْ یَعْفُوَ الَّذِی بِیَدِهِ عُقْدَةُ النِّکَاحِ وَأَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَلَا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَیْنَکُمْ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ﴿237﴾
اگر هم قبل از تماس جنسی، زنانتان را طلاق دهید، درصورتی‌که برایشان مهریه‌ای مشخص کرده‌اید، واجب است نصفش را به آن‌ها بدهید؛ مگر آنکه خودشان از آن بگذرند یا کسی که اختیارِ عقد دست اوست، بگذرد. اینکه گذشت کنید، البته با تقوا سازگارتر است. بزرگواری‌کردن را در بین خودتان فراموش نکنید که خدا کارهایتان را می‌بیند.{منظور ولیّ دختر است که ممکن است پدر یا وصی یا وکیل یا حاکمِ اسلامی باشد.} (237)
وَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنْکُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجًا یَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا فَعَلْنَ فِی أَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ ﴿234﴾
زنانی که شوهرانشان می‌میرند، باید چهار ماه و ده روز عدّه نگه دارند و وقتی عدّۀ خود را به‌پایان رساندند و خواستند با شوهر مناسبی ازدواج کنند، شما حق ندارید دخالت کنید. خدا از کارهایتان آگاه است.{در بیشتر انواع طلاق، زنِ طلاق‌گرفته واجب است عدّه نگه دارد؛ یعنی مدتی صبر کند و بعد اگر خواست، با مرد دیگری ازدواج کند.}(234)
وَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا عَرَّضْتُمْ بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّسَاءِ أَوْ أَکْنَنْتُمْ فِی أَنْفُسِکُمْ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّکُمْ سَتَذْکُرُونَهُنَّ وَلَکِنْ لَا تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلَّا أَنْ تَقُولُوا قَوْلًا مَعْرُوفًا وَلَا تَعْزِمُوا عُقْدَةَ النِّکَاحِ حَتَّى یَبْلُغَ الْکِتَابُ أَجَلَهُ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا فِی أَنْفُسِکُمْ فَاحْذَرُوهُ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَلِیمٌ ﴿235﴾
برایتان اشکالی ندارد که از زنانِ در عدّه، با گوشه‌وکنایه خواستگاری کنید یا فکر ازدواج با آن‌ها را در دل‌هایتان بپرورانید! خدا می‌داند که شما حتماً به‌یادشان می‌افتید. ولی با آن‌ها قول‌وقرار پنهانی نگذارید؛ مگر اینکه حرف‌های کلی بزنید. به‌هرحال، تا عدّۀ آنان به‌پایان نرسیده است، صیغۀ عقد نخوانید و بدانید خدا می‌داند آنچه در سرهایتان می‌گذرد؛ پس بترسید از مخالفت با او و بدانید خدا آمرزندۀ بردبار است.{البته زنی که در عدّۀ طلاق «رِجعی» است، در حکم زنِ شوهردار است و هر لحظه امکان دارد شوهرش برگردد و زندگی را با وی از سر بگیرد؛ بنابراین خواستگاری از این زن مطلقاً حرام است، حتی خواستگاریِ سربسته! } (235)
لَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِیضَةً وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَعَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ مَتَاعًا بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنِینَ ﴿236﴾
طلاق‌دادن زنانی که با آنان تماس جنسی نداشته‌اید یا برایشان مهریه‌ای مشخص نکرده‌اید، اشکالی ندارد؛ ولی زنانِ بی‌مهریه را قبل از طلاق‌دادن، با هدیۀ مناسبی راضی کنید: توانگر به‌اندازۀ توان خودش و تنگ‌دست هم به‌اندازۀ توان خودش. این کار وظیفه‌ای است بر عهدۀ درستکاران.{این هدیه برای زنانِ بی‌مهریه‌ای که بعد از تماس جنسی طلاق داده می‌شوند، به‌اندازۀ مهرالمِثل است؛ یعنی مهریه‌ای معادل مهریۀ زنان شبیه به آن‌ها.} (236)
وَإِنْ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِیضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إِلَّا أَنْ یَعْفُونَ أَوْ یَعْفُوَ الَّذِی بِیَدِهِ عُقْدَةُ النِّکَاحِ وَأَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَلَا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَیْنَکُمْ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ﴿237﴾
اگر هم قبل از تماس جنسی، زنانتان را طلاق دهید، درصورتی‌که برایشان مهریه‌ای مشخص کرده‌اید، واجب است نصفش را به آن‌ها بدهید؛ مگر آنکه خودشان از آن بگذرند یا کسی که اختیارِ عقد دست اوست، بگذرد. اینکه گذشت کنید، البته با تقوا سازگارتر است. بزرگواری‌کردن را در بین خودتان فراموش نکنید که خدا کارهایتان را می‌بیند.{منظور ولیّ دختر است که ممکن است پدر یا وصی یا وکیل یا حاکمِ اسلامی باشد.} (237)