قرآن ترجمه، سوره آل عمران آیات 133 تا 140
وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ ﴿133﴾
سرعت بگیرید برای رسیدن به آمرزش خدا و بهشتی که بهپهنای آسمانها و زمین است و برای کسانی که مراقب رفتارشان باشند آماده شده است؛ (133)
الَّذِینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿134﴾
همانهایی که بهوقت راحتی و سختی، در راه خدا هزینه میکنند و در عصبانیت،خودشان را کنترل میکنند و خطاهای مردم را ندیده میگیرند. خدا چنین درستکارانی را دوست دارد.{«کمک به نیازمندان» آنقدر مهم و راهگشاست که حتی در حال «سختی» هم به آن سفارش شدهایم. در ضمن، کمک به نیازمندان حتماً که نباید «مالی» باشد! حمایتهای «عاطفی»، «فکری»، «آبرویی» و... هم از مصادیق آن است و حتی گاهی مهمتر از حمایت مالی!} (134)
وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ یُصِرُّوا عَلَى مَا فَعَلُوا وَهُمْ یَعْلَمُونَ ﴿135﴾
همینطور، بهشت آماده شده است برای کسانی که اگر از روی غفلت کار زشتی انجام دهند یا به خودشان بد کنند، فوری بهیاد خدا میافتند و از گناهانشان آمرزش میخواهند. مگر جز خدا چه کسی گناهان را میآمرزد؟! در ضمن، چون به زشتی گناه واقفاند، بر انجام دوبارۀ آن پافشاری نمیکنند. (135)
أُولَئِکَ جَزَاؤُهُمْ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ ﴿136﴾
پاداش چنین کسانی آمرزش خداست و باغهایی پردرخت که در آنها جویها روان است و همیشه آنجا ماندنیاند. خوب پاداشی است پاداش اهل عمل (136)
قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِکُمْ سُنَنٌ فَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُکَذِّبِینَ ﴿137﴾
البته قبل از شما حوادث عبرتآموزی پیش آمده است. به گوشهوکنار دنیا سفر کنید و ببینید آخرعاقبتِ کسانی که آیههای خدا را دروغ دانستند، چه شد!(137)
هَذَا بَیَانٌ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِینَ ﴿138﴾
این قرآن برای عموم مردم آن حوادث را توضیح میدهد. همچنین، دستِ کسانی را میگیرد که مراقب رفتارشاناند و نیز مایۀ عبرتشان است. (138)
وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿139﴾
از شکستخوردن در اُحد، ضعف به خودتان راه ندهید و روحیهتان را نبازید؛ چون شما واقعاً برترید، بهشرطی که واقعاً ایمان داشته باشید!{از اینجا (آیه 139)ماجرای جنگ اُحد ادامه مییابد.} (139)
إِنْ یَمْسَسْکُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ وَتِلْکَ الْأَیَّامُ نُدَاوِلُهَا بَیْنَ النَّاسِ وَلِیَعْلَمَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَیَتَّخِذَ مِنْکُمْ شُهَدَاءَ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ ﴿140﴾
اگر در جنگ اُحد شما ضربهای خوردید، در جنگ بَدر هم دشمن ضربهای مشابه خورد.طبق مصلحت، روزهای پیروزی و شکست را بین مردم دستبهدست میکنیم تا خدا کسانی را که واقعاً ایمان آوردهاند، معلوم کند و از بینتان گواهانی بر کارهایتان بگیرد... خدا بدکارها را دوست ندارد. (140)
وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ ﴿133﴾
سرعت بگیرید برای رسیدن به آمرزش خدا و بهشتی که بهپهنای آسمانها و زمین است و برای کسانی که مراقب رفتارشان باشند آماده شده است؛ (133)
الَّذِینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿134﴾
همانهایی که بهوقت راحتی و سختی، در راه خدا هزینه میکنند و در عصبانیت،خودشان را کنترل میکنند و خطاهای مردم را ندیده میگیرند. خدا چنین درستکارانی را دوست دارد.{«کمک به نیازمندان» آنقدر مهم و راهگشاست که حتی در حال «سختی» هم به آن سفارش شدهایم. در ضمن، کمک به نیازمندان حتماً که نباید «مالی» باشد! حمایتهای «عاطفی»، «فکری»، «آبرویی» و... هم از مصادیق آن است و حتی گاهی مهمتر از حمایت مالی!} (134)
وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ یُصِرُّوا عَلَى مَا فَعَلُوا وَهُمْ یَعْلَمُونَ ﴿135﴾
همینطور، بهشت آماده شده است برای کسانی که اگر از روی غفلت کار زشتی انجام دهند یا به خودشان بد کنند، فوری بهیاد خدا میافتند و از گناهانشان آمرزش میخواهند. مگر جز خدا چه کسی گناهان را میآمرزد؟! در ضمن، چون به زشتی گناه واقفاند، بر انجام دوبارۀ آن پافشاری نمیکنند. (135)
أُولَئِکَ جَزَاؤُهُمْ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ ﴿136﴾
پاداش چنین کسانی آمرزش خداست و باغهایی پردرخت که در آنها جویها روان است و همیشه آنجا ماندنیاند. خوب پاداشی است پاداش اهل عمل (136)
قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِکُمْ سُنَنٌ فَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُکَذِّبِینَ ﴿137﴾
البته قبل از شما حوادث عبرتآموزی پیش آمده است. به گوشهوکنار دنیا سفر کنید و ببینید آخرعاقبتِ کسانی که آیههای خدا را دروغ دانستند، چه شد!(137)
هَذَا بَیَانٌ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِینَ ﴿138﴾
این قرآن برای عموم مردم آن حوادث را توضیح میدهد. همچنین، دستِ کسانی را میگیرد که مراقب رفتارشاناند و نیز مایۀ عبرتشان است. (138)
وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿139﴾
از شکستخوردن در اُحد، ضعف به خودتان راه ندهید و روحیهتان را نبازید؛ چون شما واقعاً برترید، بهشرطی که واقعاً ایمان داشته باشید!{از اینجا (آیه 139)ماجرای جنگ اُحد ادامه مییابد.} (139)
إِنْ یَمْسَسْکُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ وَتِلْکَ الْأَیَّامُ نُدَاوِلُهَا بَیْنَ النَّاسِ وَلِیَعْلَمَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَیَتَّخِذَ مِنْکُمْ شُهَدَاءَ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ ﴿140﴾
اگر در جنگ اُحد شما ضربهای خوردید، در جنگ بَدر هم دشمن ضربهای مشابه خورد.طبق مصلحت، روزهای پیروزی و شکست را بین مردم دستبهدست میکنیم تا خدا کسانی را که واقعاً ایمان آوردهاند، معلوم کند و از بینتان گواهانی بر کارهایتان بگیرد... خدا بدکارها را دوست ندارد. (140)