- 313
صفحه ﴿68﴾
قرآن ترجمه، سوره آل عمران آیات 141 تا 148
وَلِیُمَحِّصَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَیَمْحَقَ الْکَافِرِینَ ﴿141﴾
و تا مؤمنان را خالص کند و بی‌دین‌ها را کم‌کم معدوم سازد و... (141)
أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا یَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِینَ جَاهَدُوا مِنْکُمْ وَیَعْلَمَ الصَّابِرِینَ ﴿142﴾
نکند خیال کرده‌اید همین‌طور آزمایش‌نشده داخل بهشت می‌شوید و خدا از بینتان کسانی را که در عرصۀ جهاد و مقاومت فعال هستند، شناسایی نخواهد کرد؟! (142)
وَلَقَدْ کُنْتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَأَیْتُمُوهُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ ﴿143﴾
قبل از آنکه با شهادت رو‌به‌رو شوید، مشتاقانه آرزویش می‌کردید. پس چطور شد، به‌محض آنکه در جنگ اُحد فرصت شهادت پیش آمد، فقط تماشاچی شدید! (143)
وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِکُمْ وَمَنْ یَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَیْهِ فَلَنْ یَضُرَّ اللَّهَ شَیْئًا وَسَیَجْزِی اللَّهُ الشَّاکِرِینَ ﴿144﴾
محمد(ص) پیامبری بیش نیست که قبل از او هم پیامبرانی آمدند و رفتند. اگر او بمیرد یا شهید شود، آیا عقب‌گرد می‌کنید و از اسلام دست می‌کشید؟! هرکه به عقب برگردد، هیچ ضرری به خدا نمی‌رساند. در ضمن، خدا به شکرگزارانِ ثابت‌قدم پاداش خواهد داد (144)
وَمَا کَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ کِتَابًا مُؤَجَّلًا وَمَنْ یُرِدْ ثَوَابَ الدُّنْیَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَنْ یُرِدْ ثَوَابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا وَسَنَجْزِی الشَّاکِرِینَ ﴿145﴾
تا خدا نخواهد، هیچ‌کس نمی‌میرد. این سرنوشتی معیّن است. هرکه خواهان بهره‌های دنیا باشد، از آن به او می‌دهیم. هرکه هم خواهان پاداش آخرت باشد، از آن به او می‌دهیم. بله، به شکرگزارانِ ثابت‌قدم پاداش خواهیم داد.{مدت معیّنی که هر شخص از حق زندگی در این دنیا نصیبش می‌شود، «کتاب مُؤجَّل» نام دارد.}(145)
وَکَأَیِّنْ مِنْ نَبِیٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثِیرٌ فَمَا وَهَنُوا لِمَا أَصَابَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَمَا ضَعُفُوا وَمَا اسْتَکَانُوا وَاللَّهُ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ ﴿146﴾
چه پیامبران زیادی که مردانِ خداجوی فراوانی در کنارشان جنگیدند؛ پس در مقابل سختی‌هایی که در راه خدا کشیدند، خم به ابرو نیاوردند و ضعفی از خود نشان ندادند و سرِ تسلیم در برابر دشمن فرود نیاوردند! خدا چنین رزمندگانِ مقاومی را دوست دارد (146)
وَمَا کَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِی أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ ﴿147﴾
تنها حرفشان این بود: «خدایا، گناهان ما و زیاده‌رویِ ما در کارهایمان را ببخش. قدم‌هایمان را محکم کن و بر جماعت بی‌دین پیروزمان فرما.»(147)
فَآتَاهُمُ اللَّهُ ثَوَابَ الدُّنْیَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الْآخِرَةِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿148﴾
خدا هم، پیروزی و پایداری در این دنیا و پاداشِ پسندیدۀ آخرت را به آنان داد. آخر، خدا درستکاران را دوست دارد. (148)
وَلِیُمَحِّصَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَیَمْحَقَ الْکَافِرِینَ ﴿141﴾
و تا مؤمنان را خالص کند و بی‌دین‌ها را کم‌کم معدوم سازد و... (141)
أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا یَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِینَ جَاهَدُوا مِنْکُمْ وَیَعْلَمَ الصَّابِرِینَ ﴿142﴾
نکند خیال کرده‌اید همین‌طور آزمایش‌نشده داخل بهشت می‌شوید و خدا از بینتان کسانی را که در عرصۀ جهاد و مقاومت فعال هستند، شناسایی نخواهد کرد؟! (142)
وَلَقَدْ کُنْتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَأَیْتُمُوهُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ ﴿143﴾
قبل از آنکه با شهادت رو‌به‌رو شوید، مشتاقانه آرزویش می‌کردید. پس چطور شد، به‌محض آنکه در جنگ اُحد فرصت شهادت پیش آمد، فقط تماشاچی شدید! (143)
وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِکُمْ وَمَنْ یَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَیْهِ فَلَنْ یَضُرَّ اللَّهَ شَیْئًا وَسَیَجْزِی اللَّهُ الشَّاکِرِینَ ﴿144﴾
محمد(ص) پیامبری بیش نیست که قبل از او هم پیامبرانی آمدند و رفتند. اگر او بمیرد یا شهید شود، آیا عقب‌گرد می‌کنید و از اسلام دست می‌کشید؟! هرکه به عقب برگردد، هیچ ضرری به خدا نمی‌رساند. در ضمن، خدا به شکرگزارانِ ثابت‌قدم پاداش خواهد داد (144)
وَمَا کَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ کِتَابًا مُؤَجَّلًا وَمَنْ یُرِدْ ثَوَابَ الدُّنْیَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَنْ یُرِدْ ثَوَابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا وَسَنَجْزِی الشَّاکِرِینَ ﴿145﴾
تا خدا نخواهد، هیچ‌کس نمی‌میرد. این سرنوشتی معیّن است. هرکه خواهان بهره‌های دنیا باشد، از آن به او می‌دهیم. هرکه هم خواهان پاداش آخرت باشد، از آن به او می‌دهیم. بله، به شکرگزارانِ ثابت‌قدم پاداش خواهیم داد.{مدت معیّنی که هر شخص از حق زندگی در این دنیا نصیبش می‌شود، «کتاب مُؤجَّل» نام دارد.}(145)
وَکَأَیِّنْ مِنْ نَبِیٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثِیرٌ فَمَا وَهَنُوا لِمَا أَصَابَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَمَا ضَعُفُوا وَمَا اسْتَکَانُوا وَاللَّهُ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ ﴿146﴾
چه پیامبران زیادی که مردانِ خداجوی فراوانی در کنارشان جنگیدند؛ پس در مقابل سختی‌هایی که در راه خدا کشیدند، خم به ابرو نیاوردند و ضعفی از خود نشان ندادند و سرِ تسلیم در برابر دشمن فرود نیاوردند! خدا چنین رزمندگانِ مقاومی را دوست دارد (146)
وَمَا کَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِی أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ ﴿147﴾
تنها حرفشان این بود: «خدایا، گناهان ما و زیاده‌رویِ ما در کارهایمان را ببخش. قدم‌هایمان را محکم کن و بر جماعت بی‌دین پیروزمان فرما.»(147)
فَآتَاهُمُ اللَّهُ ثَوَابَ الدُّنْیَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الْآخِرَةِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿148﴾
خدا هم، پیروزی و پایداری در این دنیا و پاداشِ پسندیدۀ آخرت را به آنان داد. آخر، خدا درستکاران را دوست دارد. (148)