- 294
صفحه ﴿109﴾
قرآن ترجمه، سوره مائده آیات 10 تا 13
وَالَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُولَئِکَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ ﴿10﴾
اما بی‌دین‌هایی که نشانه‌های ما را دروغ بدانند، جهنمی‌اند! (10)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَنْ یَبْسُطُوا إِلَیْکُمْ أَیْدِیَهُمْ فَکَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنْکُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿11﴾
مسلمانان! نعمت خدا به خودتان را فراموش نکنید: همان وقت‌هایی که دشمنانتان، برای نابودی اسلام، قصد دست‌درازی به شما داشتند؛ ولی خدا شرّشان را از سرتان کم کرد. در حضور خدا، مراقب باشید عهد‌شکنی نکنید. مؤمنان باید فقط به خدا توکل کنند(11)
وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَیْ عَشَرَ نَقِیبًا وَقَالَ اللَّهُ إِنِّی مَعَکُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلَاةَ وَآتَیْتُمُ الزَّکَاةَ وَآمَنْتُمْ بِرُسُلِی وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضْتُمُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا لَأُکَفِّرَنَّ عَنْکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَلَأُدْخِلَنَّکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ فَمَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذَلِکَ مِنْکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِیلِ ﴿12﴾
خدا از یهودی‌های بنی‌اسرائیل تعهد محکم گرفت؛ این‌طور که برای گروه‌های دوازده‌گانه‌شان، دوازده نفر از خودشان را سرپرست کردیم. خدا شرط کرد: «حتماً هوایتان را دارم. اگر نماز را با آدابش بخوانید، صدقه بدهید، پیامبرانم را باور کنید، حامی‌شان باشید و کارهای خوب پیش خدا پس‌انداز کنید، در عوضِ این‌ها حتماً گناهان کوچکی را که از دستتان در رفته است، بدون توبه محو می‌کنم و حتماً در باغ‌هایی پردرخت جایتان می‌دهم که در آن‌ها جوی‌ها روان است. پس اتمام‌حجت می‌کنم: بعد از این، هر کدامتان بی‌دینی و عهد‌شکنی کند، قطعاً راه درست را گم کرده است.»1- {«قرض‌الحسنه» در فرهنگ قرآنی هر کار خیری را در بر می‌گیرد: قرض‌دادن به دیگران، عبادت‌کردن مانند نماز و روزه، کارهای خدماتی مثل ساختنِ مدرسه و مسجد و درمانگاه، دفاع از اسلام و کشورهای اسلامی و... .}2- {گاهی خدای مهربان شرط بخششِ بی‌توبۀ گناهان کوچک را انجام کارهای بزرگ می‌داند مثل همین آیه و گاهی شرطش را ترک گناهان بزرگ می‌داند مثل آیۀ 31 سورۀ نساء (ص83) و گاهی هر دو مثل آیۀ 65 همین سوره.} (12)
فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِیثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِیلًا مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿13﴾
برای عهد‌شکنی‌شان، لعنتشان کردیم و دل‌هایشان را سفت‌وسخت ساختیم. به‌همین‌خاطر، مطالب تورات را تغییر می‌دادند یا کم‌و زیاد می‌کردند. آن‌وقت، بخش مهمی از حرف‌هایی را فراموش کردند که آن‌ها را به‌خود می‌آورد.تازه، هر بار، متوجه خیانت جدیدی از آن‌ها می‌شوی! مگر عدۀ کمی‌شان که خیانت نمی‌کنند. بااین‌حال فعلاً از آن‌ها گذشت کن و به رویشان نیاورکه خدا درستکاران را دوست دارد (13)
وَالَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُولَئِکَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ ﴿10﴾
اما بی‌دین‌هایی که نشانه‌های ما را دروغ بدانند، جهنمی‌اند! (10)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَنْ یَبْسُطُوا إِلَیْکُمْ أَیْدِیَهُمْ فَکَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنْکُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿11﴾
مسلمانان! نعمت خدا به خودتان را فراموش نکنید: همان وقت‌هایی که دشمنانتان، برای نابودی اسلام، قصد دست‌درازی به شما داشتند؛ ولی خدا شرّشان را از سرتان کم کرد. در حضور خدا، مراقب باشید عهد‌شکنی نکنید. مؤمنان باید فقط به خدا توکل کنند(11)
وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَیْ عَشَرَ نَقِیبًا وَقَالَ اللَّهُ إِنِّی مَعَکُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلَاةَ وَآتَیْتُمُ الزَّکَاةَ وَآمَنْتُمْ بِرُسُلِی وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضْتُمُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا لَأُکَفِّرَنَّ عَنْکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَلَأُدْخِلَنَّکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ فَمَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذَلِکَ مِنْکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِیلِ ﴿12﴾
خدا از یهودی‌های بنی‌اسرائیل تعهد محکم گرفت؛ این‌طور که برای گروه‌های دوازده‌گانه‌شان، دوازده نفر از خودشان را سرپرست کردیم. خدا شرط کرد: «حتماً هوایتان را دارم. اگر نماز را با آدابش بخوانید، صدقه بدهید، پیامبرانم را باور کنید، حامی‌شان باشید و کارهای خوب پیش خدا پس‌انداز کنید، در عوضِ این‌ها حتماً گناهان کوچکی را که از دستتان در رفته است، بدون توبه محو می‌کنم و حتماً در باغ‌هایی پردرخت جایتان می‌دهم که در آن‌ها جوی‌ها روان است. پس اتمام‌حجت می‌کنم: بعد از این، هر کدامتان بی‌دینی و عهد‌شکنی کند، قطعاً راه درست را گم کرده است.»1- {«قرض‌الحسنه» در فرهنگ قرآنی هر کار خیری را در بر می‌گیرد: قرض‌دادن به دیگران، عبادت‌کردن مانند نماز و روزه، کارهای خدماتی مثل ساختنِ مدرسه و مسجد و درمانگاه، دفاع از اسلام و کشورهای اسلامی و... .}2- {گاهی خدای مهربان شرط بخششِ بی‌توبۀ گناهان کوچک را انجام کارهای بزرگ می‌داند مثل همین آیه و گاهی شرطش را ترک گناهان بزرگ می‌داند مثل آیۀ 31 سورۀ نساء (ص83) و گاهی هر دو مثل آیۀ 65 همین سوره.} (12)
فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِیثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِیلًا مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿13﴾
برای عهد‌شکنی‌شان، لعنتشان کردیم و دل‌هایشان را سفت‌وسخت ساختیم. به‌همین‌خاطر، مطالب تورات را تغییر می‌دادند یا کم‌و زیاد می‌کردند. آن‌وقت، بخش مهمی از حرف‌هایی را فراموش کردند که آن‌ها را به‌خود می‌آورد.تازه، هر بار، متوجه خیانت جدیدی از آن‌ها می‌شوی! مگر عدۀ کمی‌شان که خیانت نمی‌کنند. بااین‌حال فعلاً از آن‌ها گذشت کن و به رویشان نیاورکه خدا درستکاران را دوست دارد (13)