- 212
صفحه ﴿117﴾
قرآن ترجمه، سوره مائده آیات 51 تا 57
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِیَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ ﴿51﴾
مسلمانان! با یهودی‌ها و مسیحی‌ها طرح دوستی نریزید؛ چون وقتِ رودررویی با شما، آن‌ها هوای همدیگر را دارند! هر کدامتان دوست صمیمیِ آن‌ها شود، جزو همان‌ها محسوب می‌شود و خدا دست چنین مردم بدکاری را نمی‌گیرد.(51)
فَتَرَى الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ یُسَارِعُونَ فِیهِمْ یَقُولُونَ نَخْشَى أَنْ تُصِیبَنَا دَائِرَةٌ فَعَسَى اللَّهُ أَنْ یَأْتِیَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَیُصْبِحُوا عَلَى مَا أَسَرُّوا فِی أَنْفُسِهِمْ نَادِمِینَ ﴿52﴾
می‌بینی کسانی که بیماری سیاسی دارند، در دوستی با اهل‌کتاب سر از پا نمی‌شناسند و در توجیه این کارشان می‌گویند: «می‌ترسیم اتفاق ناگواری برایمان بیفتد و به کمکشان نیاز پیدا کنیم.» ولی شاید خدا از طرف خودش پیروزی یا گشایشی نصیب مسلمانان کند تا در نتیجه، آن بیماردل‌ها از توهّم‌هایی که در دل داشتند، پشیمان شوند.{این است گوشه‌ای از شرح حال مسئولان و سیاست‌مداران غربزدۀ دوتابعیتی در کشورهای اسلامی.} (52)
وَیَقُولُ الَّذِینَ آمَنُوا أَهَؤُلَاءِ الَّذِینَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ إِنَّهُمْ لَمَعَکُمْ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُوا خَاسِرِینَ ﴿53﴾
آن‌وقت است که مسلمانان به آن‌ها می‌گویند: «این اهل‌کتاب همان‌هایی‌اند که سفت‌وسخت به خدا قسم می‌خوردند که همیشه با شمایند؟!» با این کارشان، کارهای خوبی هم که احیاناً از آن‌ها سر زده است، هدر رفت و سرمایۀ عمرشان را باختند! (53)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ ﴿54﴾
مسلمانان! اگر عده‌ای از شما با تمایل به دشمن، در دین خودشان ثابت‌قدم نباشند، خدا مردمی را به صحنه خواهد آورد که: آنان را دوست دارد و آنان هم او را دوست دارند، در برخورد با مسلمانان نرم و فروتن‌اند و در برابر دشمنانِ بی‌دین سرسخت و قاطع‌اند، در راه خدا می‌جنگند و از سرکوفتِ هیچ سرزنش‌کننده‌ای نمی‌ترسند. این لطف خداست که به هر ملتی شایسته بداند، می‌دهد؛ زیرا خدا روزی‌گسترِ داناست. (54)
إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ ﴿55﴾
همه‌کاره‌تان فقط خداست و پیامبرش و مؤمنانی مانند علی‌بن‌ابی‌طالب که نماز را با آدابش می‌خوانند و در حال رکوع صدقه می‌دهند.{این آیه به آیۀ ولایت معروف است و روایت‌های بسیاری از شیعه و سنّی دراین‌باره هست.} (55)
وَمَنْ یَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ ﴿56﴾
هرکه خدا و پیامبرش و این‌طور مؤمنان را به سرپرستیِ خودش بپذیرد، از حزب خداست و حزب خداست که پیروز است. (56)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِینَ اتَّخَذُوا دِینَکُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَالْکُفَّارَ أَوْلِیَاءَ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿57﴾
مسلمانان! با کسانی از اهل‌کتاب که دینتان را مسخره می‌کنند و به آن متلک می‌پرانند و نیز با بی‌دین‌ها طرح دوستی نریزید. اگر واقعاً مسلمانید، در حضور خدا مراقب ارتباطاتتان با آن‌ها باشید. (57)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِیَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ ﴿51﴾
مسلمانان! با یهودی‌ها و مسیحی‌ها طرح دوستی نریزید؛ چون وقتِ رودررویی با شما، آن‌ها هوای همدیگر را دارند! هر کدامتان دوست صمیمیِ آن‌ها شود، جزو همان‌ها محسوب می‌شود و خدا دست چنین مردم بدکاری را نمی‌گیرد.(51)
فَتَرَى الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ یُسَارِعُونَ فِیهِمْ یَقُولُونَ نَخْشَى أَنْ تُصِیبَنَا دَائِرَةٌ فَعَسَى اللَّهُ أَنْ یَأْتِیَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَیُصْبِحُوا عَلَى مَا أَسَرُّوا فِی أَنْفُسِهِمْ نَادِمِینَ ﴿52﴾
می‌بینی کسانی که بیماری سیاسی دارند، در دوستی با اهل‌کتاب سر از پا نمی‌شناسند و در توجیه این کارشان می‌گویند: «می‌ترسیم اتفاق ناگواری برایمان بیفتد و به کمکشان نیاز پیدا کنیم.» ولی شاید خدا از طرف خودش پیروزی یا گشایشی نصیب مسلمانان کند تا در نتیجه، آن بیماردل‌ها از توهّم‌هایی که در دل داشتند، پشیمان شوند.{این است گوشه‌ای از شرح حال مسئولان و سیاست‌مداران غربزدۀ دوتابعیتی در کشورهای اسلامی.} (52)
وَیَقُولُ الَّذِینَ آمَنُوا أَهَؤُلَاءِ الَّذِینَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ إِنَّهُمْ لَمَعَکُمْ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُوا خَاسِرِینَ ﴿53﴾
آن‌وقت است که مسلمانان به آن‌ها می‌گویند: «این اهل‌کتاب همان‌هایی‌اند که سفت‌وسخت به خدا قسم می‌خوردند که همیشه با شمایند؟!» با این کارشان، کارهای خوبی هم که احیاناً از آن‌ها سر زده است، هدر رفت و سرمایۀ عمرشان را باختند! (53)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ ﴿54﴾
مسلمانان! اگر عده‌ای از شما با تمایل به دشمن، در دین خودشان ثابت‌قدم نباشند، خدا مردمی را به صحنه خواهد آورد که: آنان را دوست دارد و آنان هم او را دوست دارند، در برخورد با مسلمانان نرم و فروتن‌اند و در برابر دشمنانِ بی‌دین سرسخت و قاطع‌اند، در راه خدا می‌جنگند و از سرکوفتِ هیچ سرزنش‌کننده‌ای نمی‌ترسند. این لطف خداست که به هر ملتی شایسته بداند، می‌دهد؛ زیرا خدا روزی‌گسترِ داناست. (54)
إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ ﴿55﴾
همه‌کاره‌تان فقط خداست و پیامبرش و مؤمنانی مانند علی‌بن‌ابی‌طالب که نماز را با آدابش می‌خوانند و در حال رکوع صدقه می‌دهند.{این آیه به آیۀ ولایت معروف است و روایت‌های بسیاری از شیعه و سنّی دراین‌باره هست.} (55)
وَمَنْ یَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ ﴿56﴾
هرکه خدا و پیامبرش و این‌طور مؤمنان را به سرپرستیِ خودش بپذیرد، از حزب خداست و حزب خداست که پیروز است. (56)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِینَ اتَّخَذُوا دِینَکُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَالْکُفَّارَ أَوْلِیَاءَ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿57﴾
مسلمانان! با کسانی از اهل‌کتاب که دینتان را مسخره می‌کنند و به آن متلک می‌پرانند و نیز با بی‌دین‌ها طرح دوستی نریزید. اگر واقعاً مسلمانید، در حضور خدا مراقب ارتباطاتتان با آن‌ها باشید. (57)