- 150
صفحه ﴿254﴾
قرآن ترجمه، سوره رعد آیات 35 تا 42
۞ مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ ۖ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ أُکُلُهَا دَائِمٌ وَظِلُّهَا ۚ تِلْکَ عُقْبَى الَّذِینَ اتَّقَوا ۖ وَّعُقْبَى الْکَافِرِینَ النَّارُ ﴿٣٥﴾
بهشتی که قولش را به خودمراقبان داده‌اند، این است: در آن جوی‌ها روان است، میوه‌هایش همیشگی است و سایه‌هایش دائمی. این سرنوشت مؤمنانی است که مراقب رفتار خود بوده‌اند و آخرعاقبتِ بی‌دین‌ها آتش است. 35
وَالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَفْرَحُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْکَ ۖ وَمِنَ الْأَحْزَابِ مَن یُنکِرُ بَعْضَهُ ۚ قُلْ إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ وَلَا أُشْرِکَ بِهِ ۚ إِلَیْهِ أَدْعُو وَإِلَیْهِ مَآبِ ﴿٣٦﴾
ابتدای ظهور اسلام، اهل‌کتاب از آیه‌هایی که بر تو فرستاده می‌شد، خوشحال می‌شدند؛ ولی عده‌ای از آن‌ها آیه‌هایی را انکار می‌کردند که با باورهای غلطشان جور درنمی‌آمد. بگو: «به من فرمان رسیده است که خدا را عبادت کنم و کسی را به‌جای او نپرستم و مردم را فقط به‌سوی او دعوت کنم و در همه‌حال فقط به درگاه او رو کنم.» 36
وَکَذَٰلِکَ أَنزَلْنَاهُ حُکْمًا عَرَبِیًّا ۚ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُم بَعْدَ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَکَ مِنَ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا وَاقٍ ﴿٣٧﴾
قرآن را برای رهبری و رفع اختلافات مردم بر تو فرستادیم، البته به زبان عربی. بعد از اینکه این حقایق به دستت رسید، اگر تابع میل اهل‌کتاب شوی، در برابر خدا یاور و حمایت‌کننده‌ای نداری! 37
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِکَ وَجَعَلْنَا لَهُمْ أَزْوَاجًا وَذُرِّیَّةً ۚ وَمَا کَانَ لِرَسُولٍ أَن یَأْتِیَ بِآیَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۗ لِکُلِّ أَجَلٍ کِتَابٌ ﴿٣٨﴾
قبل از تو نیز پیامبران فراوانی فرستادیم و آنان را همچون مردم عادی، صاحب زن و بچه کردیم. بنای هیچ پیامبری این نبود که بی‌اجازۀ خدا معجزه‌ای بیاورد؛ زیرا هر وقتی برنامۀ خاص خودش را می‌طلبد. 38
یَمْحُو اللَّهُ مَا یَشَاءُ وَیُثْبِتُ ۖ وَعِندَهُ أُمُّ الْکِتَابِ ﴿٣٩﴾
خدا هرچه مصلحت بداند، محو می‌کند یا برقرار می‌سازد؛ چون کتاب اصلی فقط پیش اوست. {این کتاب مانند کتاب‌های رایج بین ما نیست؛ بلکه همان کتابِ علم خداست که شرق و غرب عالم را فراگرفته و تغییر و تحریف در آن، راه ندارد و همۀ موجودات و حرکت‌های آفرینش در آن ثبت و ضبط است. شاید این همان «لوح محفوظ»، «اُمّ‌الکتاب»، «امام مبین»، «کتاب» و «کتاب مکنون» است که در آیه‌های دیگر آمده‌اند.}39
وَإِن مَّا نُرِیَنَّکَ بَعْضَ الَّذِی نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّیَنَّکَ فَإِنَّمَا عَلَیْکَ الْبَلَاغُ وَعَلَیْنَا الْحِسَابُ ﴿٤٠﴾
چه بعضى عذاب‌هایى را که به آن‌ها وعده داده‌ایم، اینجا نشانت بدهیم چه جانت را بگیریم و در قیامت نشانت بدهیم، به‌هرحال، وظیفۀ تو فقط پیام‌رسانى است و وظیفۀ ما حسابرسى. 40
أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّا نَأْتِی الْأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا ۚ وَاللَّهُ یَحْکُمُ لَا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ ۚ وَهُوَ سَرِیعُ الْحِسَابِ ﴿٤١﴾
مگر نمی‌بینند ما سراغ مردم کرۀ زمین می‌آییم و نسل‌ها را یکی پس از دیگری منقرض می‌کنیم؟! خداست که بر هستی حکومت می‌کند و کسی جلودارِ حکمرانی‌اش نیست و اوست که به‌سرعت حسابرسی می‌کند. 41
وَقَدْ مَکَرَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلِلَّهِ الْمَکْرُ جَمِیعًا ۖ یَعْلَمُ مَا تَکْسِبُ کُلُّ نَفْسٍ ۗ وَسَیَعْلَمُ الْکُفَّارُ لِمَنْ عُقْبَى الدَّارِ ﴿٤٢﴾
قبلی‌هایشان هم نقشه‌ها کشیدند؛ غافل از آنکه خدا تمام نقشه‌ها را تا آخرش می‌داند. آخر، خدا از رفتار هرکسی آگاه است. بله، بی‌دین‌ها به‌زودی می‌فهمند که چه کسی عاقبت‌به‌خیر می‌شود. 42
۞ مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ ۖ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ أُکُلُهَا دَائِمٌ وَظِلُّهَا ۚ تِلْکَ عُقْبَى الَّذِینَ اتَّقَوا ۖ وَّعُقْبَى الْکَافِرِینَ النَّارُ ﴿٣٥﴾
بهشتی که قولش را به خودمراقبان داده‌اند، این است: در آن جوی‌ها روان است، میوه‌هایش همیشگی است و سایه‌هایش دائمی. این سرنوشت مؤمنانی است که مراقب رفتار خود بوده‌اند و آخرعاقبتِ بی‌دین‌ها آتش است. 35
وَالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَفْرَحُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْکَ ۖ وَمِنَ الْأَحْزَابِ مَن یُنکِرُ بَعْضَهُ ۚ قُلْ إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ وَلَا أُشْرِکَ بِهِ ۚ إِلَیْهِ أَدْعُو وَإِلَیْهِ مَآبِ ﴿٣٦﴾
ابتدای ظهور اسلام، اهل‌کتاب از آیه‌هایی که بر تو فرستاده می‌شد، خوشحال می‌شدند؛ ولی عده‌ای از آن‌ها آیه‌هایی را انکار می‌کردند که با باورهای غلطشان جور درنمی‌آمد. بگو: «به من فرمان رسیده است که خدا را عبادت کنم و کسی را به‌جای او نپرستم و مردم را فقط به‌سوی او دعوت کنم و در همه‌حال فقط به درگاه او رو کنم.» 36
وَکَذَٰلِکَ أَنزَلْنَاهُ حُکْمًا عَرَبِیًّا ۚ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُم بَعْدَ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَکَ مِنَ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا وَاقٍ ﴿٣٧﴾
قرآن را برای رهبری و رفع اختلافات مردم بر تو فرستادیم، البته به زبان عربی. بعد از اینکه این حقایق به دستت رسید، اگر تابع میل اهل‌کتاب شوی، در برابر خدا یاور و حمایت‌کننده‌ای نداری! 37
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِکَ وَجَعَلْنَا لَهُمْ أَزْوَاجًا وَذُرِّیَّةً ۚ وَمَا کَانَ لِرَسُولٍ أَن یَأْتِیَ بِآیَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۗ لِکُلِّ أَجَلٍ کِتَابٌ ﴿٣٨﴾
قبل از تو نیز پیامبران فراوانی فرستادیم و آنان را همچون مردم عادی، صاحب زن و بچه کردیم. بنای هیچ پیامبری این نبود که بی‌اجازۀ خدا معجزه‌ای بیاورد؛ زیرا هر وقتی برنامۀ خاص خودش را می‌طلبد. 38
یَمْحُو اللَّهُ مَا یَشَاءُ وَیُثْبِتُ ۖ وَعِندَهُ أُمُّ الْکِتَابِ ﴿٣٩﴾
خدا هرچه مصلحت بداند، محو می‌کند یا برقرار می‌سازد؛ چون کتاب اصلی فقط پیش اوست. {این کتاب مانند کتاب‌های رایج بین ما نیست؛ بلکه همان کتابِ علم خداست که شرق و غرب عالم را فراگرفته و تغییر و تحریف در آن، راه ندارد و همۀ موجودات و حرکت‌های آفرینش در آن ثبت و ضبط است. شاید این همان «لوح محفوظ»، «اُمّ‌الکتاب»، «امام مبین»، «کتاب» و «کتاب مکنون» است که در آیه‌های دیگر آمده‌اند.}39
وَإِن مَّا نُرِیَنَّکَ بَعْضَ الَّذِی نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّیَنَّکَ فَإِنَّمَا عَلَیْکَ الْبَلَاغُ وَعَلَیْنَا الْحِسَابُ ﴿٤٠﴾
چه بعضى عذاب‌هایى را که به آن‌ها وعده داده‌ایم، اینجا نشانت بدهیم چه جانت را بگیریم و در قیامت نشانت بدهیم، به‌هرحال، وظیفۀ تو فقط پیام‌رسانى است و وظیفۀ ما حسابرسى. 40
أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّا نَأْتِی الْأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا ۚ وَاللَّهُ یَحْکُمُ لَا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ ۚ وَهُوَ سَرِیعُ الْحِسَابِ ﴿٤١﴾
مگر نمی‌بینند ما سراغ مردم کرۀ زمین می‌آییم و نسل‌ها را یکی پس از دیگری منقرض می‌کنیم؟! خداست که بر هستی حکومت می‌کند و کسی جلودارِ حکمرانی‌اش نیست و اوست که به‌سرعت حسابرسی می‌کند. 41
وَقَدْ مَکَرَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلِلَّهِ الْمَکْرُ جَمِیعًا ۖ یَعْلَمُ مَا تَکْسِبُ کُلُّ نَفْسٍ ۗ وَسَیَعْلَمُ الْکُفَّارُ لِمَنْ عُقْبَى الدَّارِ ﴿٤٢﴾
قبلی‌هایشان هم نقشه‌ها کشیدند؛ غافل از آنکه خدا تمام نقشه‌ها را تا آخرش می‌داند. آخر، خدا از رفتار هرکسی آگاه است. بله، بی‌دین‌ها به‌زودی می‌فهمند که چه کسی عاقبت‌به‌خیر می‌شود. 42