قرآن ترجمه، سوره مریم آیات 25 تا 35
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِی إِلَیْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ ﴿٢٥﴾
قبل از تو هر پیامبرى فرستادیم، بدون استثنا به او وحى کردیم که:«معبودى جز من نیست. پس مرا بپرستید.» 25
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۚ بَلْ عِبَادٌ مُّکْرَمُونَ ﴿٢٦﴾
بتپرستها ادعا میکردند: «خدا برای خودش فرزندی گرفته است.» او بهدور از این حرفهاست؛ بلکه فرشتگان بندگانِ خوب خدایند 26
لَا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ ﴿٢٧﴾
که در سخنگفتن، بر خدا پیشدستی نمیکنند و طبق دستور او عمل میکنند. 27
یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَىٰ وَهُم مِّنْ خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ ﴿٢٨﴾
خدا از کارهایشان و منشأ پیدایش آنان باخبر است. فرشتگان فقط کسی را شفاعت میکنند که خدا دینش را پسندیده باشد. تازه، خودشان هم از ترس هیبت الهی هراساناند. 28
۞ وَمَن یَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّی إِلَٰهٌ مِّن دُونِهِ فَذَٰلِکَ نَجْزِیهِ جَهَنَّمَ ۚ کَذَٰلِکَ نَجْزِی الظَّالِمِینَ ﴿٢٩﴾
هرکدامشان بگوید: «من معبودی بهجاى خدا هستم و شایستۀ پرستش»، با عذاب جهنم مجازاتش مىکنیم. بله، بدکارها را اینطور مجازات میکنیم. 29
أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا ۖ وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ ۖ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ ﴿٣٠﴾
بتپرستها آیا نمیدانند که در آغاز آفرینش، آسمانها و زمین بههم چسبیده بودند و ما از هم جدایشان کردیم؟! هر موجود زندهای را هم به آب وابسته کردیم؟! پس چرا باور نمیکنند ادارۀ جهان به دست ماست؟! 30
وَجَعَلْنَا فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أَن تَمِیدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِیهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَّعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ ﴿٣١﴾
در زمین کوههایی ریشهدار گذاشتیم تا زمین با لرزههای دائمش زندگی مردم را بههم نریزد و در آن، راههایی پهناور گذاشتیم تا مردم راحت به مقصدهایشان برسند. 31
وَجَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفًا مَّحْفُوظًا ۖ وَهُمْ عَنْ آیَاتِهَا مُعْرِضُونَ ﴿٣٢﴾
آسمان را هم مثل سقفی قرار دادیم و از دسترس شیاطین حفظش کردیم. بتپرستها به نشانههای ما در آسمان بیاعتنایند. 32
وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ کُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ ﴿٣٣﴾
اوست کسی که شب و روز و خورشید و ماه را آفریده است که هریکشان در مداری حرکت میکند. 33
وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِّن قَبْلِکَ الْخُلْدَ ۖ أَفَإِن مِّتَّ فَهُمُ الْخَالِدُونَ ﴿٣٤﴾
تابهحال، به هیچ بشری عمر جاودان ندادیم. اگر از دنیا بروی، آیا بتپرستهایی که در آرزوی مرگت نشستهاند، جاودان میمانند؟! 34
کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَنَبْلُوکُم بِالشَّرِّ وَالْخَیْرِ فِتْنَةً ۖ وَإِلَیْنَا تُرْجَعُونَ ﴿٣٥﴾
هرکسی طعم مرگ را میچشد. با اتفاقهای بد و خوب امتحانتان میکنیم و آخرکار هم، فقط بهسوی ما برتان میگردانند. 35
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِی إِلَیْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ ﴿٢٥﴾
قبل از تو هر پیامبرى فرستادیم، بدون استثنا به او وحى کردیم که:«معبودى جز من نیست. پس مرا بپرستید.» 25
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۚ بَلْ عِبَادٌ مُّکْرَمُونَ ﴿٢٦﴾
بتپرستها ادعا میکردند: «خدا برای خودش فرزندی گرفته است.» او بهدور از این حرفهاست؛ بلکه فرشتگان بندگانِ خوب خدایند 26
لَا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ ﴿٢٧﴾
که در سخنگفتن، بر خدا پیشدستی نمیکنند و طبق دستور او عمل میکنند. 27
یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَىٰ وَهُم مِّنْ خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ ﴿٢٨﴾
خدا از کارهایشان و منشأ پیدایش آنان باخبر است. فرشتگان فقط کسی را شفاعت میکنند که خدا دینش را پسندیده باشد. تازه، خودشان هم از ترس هیبت الهی هراساناند. 28
۞ وَمَن یَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّی إِلَٰهٌ مِّن دُونِهِ فَذَٰلِکَ نَجْزِیهِ جَهَنَّمَ ۚ کَذَٰلِکَ نَجْزِی الظَّالِمِینَ ﴿٢٩﴾
هرکدامشان بگوید: «من معبودی بهجاى خدا هستم و شایستۀ پرستش»، با عذاب جهنم مجازاتش مىکنیم. بله، بدکارها را اینطور مجازات میکنیم. 29
أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا ۖ وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ ۖ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ ﴿٣٠﴾
بتپرستها آیا نمیدانند که در آغاز آفرینش، آسمانها و زمین بههم چسبیده بودند و ما از هم جدایشان کردیم؟! هر موجود زندهای را هم به آب وابسته کردیم؟! پس چرا باور نمیکنند ادارۀ جهان به دست ماست؟! 30
وَجَعَلْنَا فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أَن تَمِیدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِیهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَّعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ ﴿٣١﴾
در زمین کوههایی ریشهدار گذاشتیم تا زمین با لرزههای دائمش زندگی مردم را بههم نریزد و در آن، راههایی پهناور گذاشتیم تا مردم راحت به مقصدهایشان برسند. 31
وَجَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفًا مَّحْفُوظًا ۖ وَهُمْ عَنْ آیَاتِهَا مُعْرِضُونَ ﴿٣٢﴾
آسمان را هم مثل سقفی قرار دادیم و از دسترس شیاطین حفظش کردیم. بتپرستها به نشانههای ما در آسمان بیاعتنایند. 32
وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ کُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ ﴿٣٣﴾
اوست کسی که شب و روز و خورشید و ماه را آفریده است که هریکشان در مداری حرکت میکند. 33
وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِّن قَبْلِکَ الْخُلْدَ ۖ أَفَإِن مِّتَّ فَهُمُ الْخَالِدُونَ ﴿٣٤﴾
تابهحال، به هیچ بشری عمر جاودان ندادیم. اگر از دنیا بروی، آیا بتپرستهایی که در آرزوی مرگت نشستهاند، جاودان میمانند؟! 34
کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَنَبْلُوکُم بِالشَّرِّ وَالْخَیْرِ فِتْنَةً ۖ وَإِلَیْنَا تُرْجَعُونَ ﴿٣٥﴾
هرکسی طعم مرگ را میچشد. با اتفاقهای بد و خوب امتحانتان میکنیم و آخرکار هم، فقط بهسوی ما برتان میگردانند. 35