- 119
صفحه ﴿363﴾
قرآن ترجمه، سوره فرقان آیات 33 تا 43
وَلَا یَأْتُونَکَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاکَ بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِیرًا ﴿٣٣﴾
بی‌دین‌ها اعتراض دیگری کردند: «چرا قرآن یکجا بر او فرستاده نشده؟!» غافل از آنکه قرآن را به‌تدریج و با ترتیب خاصی می‌فرستیم تا دلت را با آن قرص کنیم و تا اینکه هر وقت در برابرِ تو و حرف‌هایت بهانه‌جویی و اشکال‌تراشی کردند، پاسخ به‌موقع و توضیح مناسب بدهیم! 32و33
الَّذِینَ یُحْشَرُونَ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ إِلَىٰ جَهَنَّمَ أُولَٰئِکَ شَرٌّ مَّکَانًا وَأَضَلُّ سَبِیلًا ﴿٣٤﴾
چنین کسانی را که به‌رواُفتاده و کشان‌کشان به‌طرف جهنم می‌‌برند، از همه بدتر است جایشان و از همه گمراه‌ترند. 34
وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ وَجَعَلْنَا مَعَهُ أَخَاهُ هَارُونَ وَزِیرًا ﴿٣٥﴾
به موسی هم، تورات را دادیم و برادرش هارون را همراه و دستیارش کردیم. 35
فَقُلْنَا اذْهَبَا إِلَى الْقَوْمِ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا فَدَمَّرْنَاهُمْ تَدْمِیرًا ﴿٣٦﴾
به آنان مأموریت دادیم: «به‌سوی مردمی بروید که آیه‌ها و نشانه‌های ما را دروغ دانسته‌اند.» اما کار به جایی رسید که حسابی دمار از روزگارشان درآوردیم! 36
وَقَوْمَ نُوحٍ لَّمَّا کَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْنَاهُمْ وَجَعَلْنَاهُمْ لِلنَّاسِ آیَةً ۖ وَأَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِینَ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿٣٧﴾
قوم نوح را هم، وقتی پیامبران را دروغگو دانستند، غرق کردیم و مایۀ عبرتی برای دیگران قرار دادیم. برای چنین بدکارهایی عذابی زجرآور آماده کرده‌ایم. 37
وَعَادًا وَثَمُودَ وَأَصْحَابَ الرَّسِّ وَقُرُونًا بَیْنَ ذَٰلِکَ کَثِیرًا ﴿٣٨﴾
قوم عاد و ثمود و اصحاب رَس و خیلی از نسل‌هایی را که در خلال این سال‌ها زندگی می‌کردند، به خاک سیاه نشاندیم! 38
وَکُلًّا ضَرَبْنَا لَهُ الْأَمْثَالَ ۖ وَکُلًّا تَبَّرْنَا تَتْبِیرًا ﴿٣٩﴾
برای تک‌تکشان نکته‌های فراوانی آورده بودیم؛ اما فایده نکرد و دست‌آخر همگی‌شان را خرد‌وخمیر کردیم. 39
وَلَقَدْ أَتَوْا عَلَى الْقَرْیَةِ الَّتِی أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ ۚ أَفَلَمْ یَکُونُوا یَرَوْنَهَا ۚ بَلْ کَانُوا لَا یَرْجُونَ نُشُورًا ﴿٤٠﴾
بت‌پرست‌های مکه از شهر قوم لوط که باران بلا بر آن باریده است، عبور کرده‌اند! مگر آنجا را نمی‌دیده‌اند؟! چرا، می‌دیده‌اند؛ ولی امید و اعتقادی به قیامت نداشته و ندارند! 40
وَإِذَا رَأَوْکَ إِن یَتَّخِذُونَکَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا الَّذِی بَعَثَ اللَّهُ رَسُولًا ﴿٤١﴾
وقتی تو را ببینند، فقط به‌مسخره‌ات می‌گیرند: «این است آن کسی که خدا به‌پیامبری فرستاده؟! 41
إِن کَادَ لَیُضِلُّنَا عَنْ آلِهَتِنَا لَوْلَا أَن صَبَرْنَا عَلَیْهَا ۚ وَسَوْفَ یَعْلَمُونَ حِینَ یَرَوْنَ الْعَذَابَ مَنْ أَضَلُّ سَبِیلًا ﴿٤٢﴾
اگر پای اعتقادمان به بت‌ها نایستاده بودیم، چیزی نمانده بود که از راهِ این معبودها به‌درِمان کند!» وقتی عذاب الهی را ببینند، خواهند فهمید چه کسی گمراه‌تر است! 42
أَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ تَکُونُ عَلَیْهِ وَکِیلًا ﴿٤٣﴾
ای پیامبر، نظرت چیست دربارۀ کسی که هواپرست است؟! تو می‌توانی مراقبش باشی که گمراه نشود؟! 43
وَلَا یَأْتُونَکَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاکَ بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِیرًا ﴿٣٣﴾
بی‌دین‌ها اعتراض دیگری کردند: «چرا قرآن یکجا بر او فرستاده نشده؟!» غافل از آنکه قرآن را به‌تدریج و با ترتیب خاصی می‌فرستیم تا دلت را با آن قرص کنیم و تا اینکه هر وقت در برابرِ تو و حرف‌هایت بهانه‌جویی و اشکال‌تراشی کردند، پاسخ به‌موقع و توضیح مناسب بدهیم! 32و33
الَّذِینَ یُحْشَرُونَ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ إِلَىٰ جَهَنَّمَ أُولَٰئِکَ شَرٌّ مَّکَانًا وَأَضَلُّ سَبِیلًا ﴿٣٤﴾
چنین کسانی را که به‌رواُفتاده و کشان‌کشان به‌طرف جهنم می‌‌برند، از همه بدتر است جایشان و از همه گمراه‌ترند. 34
وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ وَجَعَلْنَا مَعَهُ أَخَاهُ هَارُونَ وَزِیرًا ﴿٣٥﴾
به موسی هم، تورات را دادیم و برادرش هارون را همراه و دستیارش کردیم. 35
فَقُلْنَا اذْهَبَا إِلَى الْقَوْمِ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا فَدَمَّرْنَاهُمْ تَدْمِیرًا ﴿٣٦﴾
به آنان مأموریت دادیم: «به‌سوی مردمی بروید که آیه‌ها و نشانه‌های ما را دروغ دانسته‌اند.» اما کار به جایی رسید که حسابی دمار از روزگارشان درآوردیم! 36
وَقَوْمَ نُوحٍ لَّمَّا کَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْنَاهُمْ وَجَعَلْنَاهُمْ لِلنَّاسِ آیَةً ۖ وَأَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِینَ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿٣٧﴾
قوم نوح را هم، وقتی پیامبران را دروغگو دانستند، غرق کردیم و مایۀ عبرتی برای دیگران قرار دادیم. برای چنین بدکارهایی عذابی زجرآور آماده کرده‌ایم. 37
وَعَادًا وَثَمُودَ وَأَصْحَابَ الرَّسِّ وَقُرُونًا بَیْنَ ذَٰلِکَ کَثِیرًا ﴿٣٨﴾
قوم عاد و ثمود و اصحاب رَس و خیلی از نسل‌هایی را که در خلال این سال‌ها زندگی می‌کردند، به خاک سیاه نشاندیم! 38
وَکُلًّا ضَرَبْنَا لَهُ الْأَمْثَالَ ۖ وَکُلًّا تَبَّرْنَا تَتْبِیرًا ﴿٣٩﴾
برای تک‌تکشان نکته‌های فراوانی آورده بودیم؛ اما فایده نکرد و دست‌آخر همگی‌شان را خرد‌وخمیر کردیم. 39
وَلَقَدْ أَتَوْا عَلَى الْقَرْیَةِ الَّتِی أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ ۚ أَفَلَمْ یَکُونُوا یَرَوْنَهَا ۚ بَلْ کَانُوا لَا یَرْجُونَ نُشُورًا ﴿٤٠﴾
بت‌پرست‌های مکه از شهر قوم لوط که باران بلا بر آن باریده است، عبور کرده‌اند! مگر آنجا را نمی‌دیده‌اند؟! چرا، می‌دیده‌اند؛ ولی امید و اعتقادی به قیامت نداشته و ندارند! 40
وَإِذَا رَأَوْکَ إِن یَتَّخِذُونَکَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا الَّذِی بَعَثَ اللَّهُ رَسُولًا ﴿٤١﴾
وقتی تو را ببینند، فقط به‌مسخره‌ات می‌گیرند: «این است آن کسی که خدا به‌پیامبری فرستاده؟! 41
إِن کَادَ لَیُضِلُّنَا عَنْ آلِهَتِنَا لَوْلَا أَن صَبَرْنَا عَلَیْهَا ۚ وَسَوْفَ یَعْلَمُونَ حِینَ یَرَوْنَ الْعَذَابَ مَنْ أَضَلُّ سَبِیلًا ﴿٤٢﴾
اگر پای اعتقادمان به بت‌ها نایستاده بودیم، چیزی نمانده بود که از راهِ این معبودها به‌درِمان کند!» وقتی عذاب الهی را ببینند، خواهند فهمید چه کسی گمراه‌تر است! 42
أَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ تَکُونُ عَلَیْهِ وَکِیلًا ﴿٤٣﴾
ای پیامبر، نظرت چیست دربارۀ کسی که هواپرست است؟! تو می‌توانی مراقبش باشی که گمراه نشود؟! 43