- 120
صفحه ﴿372﴾
قرآن ترجمه، سوره شعرا آیات 112 تا 136
قَالَ وَمَا عِلْمِی بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿١١٢﴾
گفت: «لازم نیست بدانم که پیروانم چه موقعیتی در اجتماع دارند. 112
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّی ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ ﴿١١٣﴾
تشخیص جایگاه واقعی‌شان با خداست و بس. کاش درک می‌کردید! 113
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِینَ ﴿١١٤﴾
در‌هرحال، من این مؤمنان را از خودم دور نمی‌کنم. 114
إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِیرٌ مُّبِینٌ ﴿١١٥﴾
من فقط هشداردهنده‌ای باصراحتم.» 115
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ یَا نُوحُ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِینَ ﴿١١٦﴾
تهدید کردند: «اگر دست از این حرف‌هایت برنداری، به حسابت می‌رسیم!» 116
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِی کَذَّبُونِ ﴿١١٧﴾
گفت: «خدایا، قوم من واقعاً مرا دروغگو می‌دانند. 117
فَافْتَحْ بَیْنِی وَبَیْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِی وَمَن مَّعِیَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿١١٨﴾
درگیریِ ما و این‌ها را به‌طور کامل، حل‌وفصل کن و من و مؤمنانِ همراهم را نجات بده.» 118
فَأَنجَیْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِی الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ ﴿١١٩﴾
سرانجام، او و آنانی را نجات دادیم که در کشتیِ مجهز همراهش بودند 119
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِینَ ﴿١٢٠﴾
و بعدش، بقیه را غرق کردیم. 120
إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً ۖ وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ ﴿١٢١﴾
در داستان نوح عبرتی بود؛ ولی بیشترِ مردمِ آن زمان ایمان نیاوردند. 121
وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ﴿١٢٢﴾
البته فقط صاحب‌اختیار توست شکست‌ناپذیرِ مهربان. 122
کَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِینَ ﴿١٢٣﴾
مردم عاد هم، پیامبران را دروغگو دانستند. 123
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ ﴿١٢٤﴾
همشهری‌شان، هود، به آن‌ها گفت: «چرا حواستان نیست چه می‌گویید؟! 124
إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ ﴿١٢٥﴾
من برایتان پیامبری قابل‌اعتمادم. 125
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ ﴿١٢٦﴾
در حضور خدا، مراقب رفتارتان باشید و از من الگو بگیرید. 126
وَمَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿١٢٧﴾
من که برای تبلیغ دین مزدی از شما نمی‌خواهم! مزدم تنها به‌عهدۀ صاحبِ جهانیان است. 127
أَتَبْنُونَ بِکُلِّ رِیعٍ آیَةً تَعْبَثُونَ ﴿١٢٨﴾
آیا از سرِ هواوهوس، بر هر مکان بلندی، ویلایی بنا می‌کنید؟! 128
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّکُمْ تَخْلُدُونَ ﴿١٢٩﴾
و به خیالِ عمری جاویدان، برج‌هایی مستحکم می‌سازید؟! 129
وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِینَ ﴿١٣٠﴾
و هنگام تنبیهِ زیردستان، با بی‌رحمیِ تمام رفتار می‌کنید؟! 130
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ ﴿١٣١﴾
از مخالفت با خدا بپرهیزید و پیرو من باشید. 131
وَاتَّقُوا الَّذِی أَمَدَّکُم بِمَا تَعْلَمُونَ ﴿١٣٢﴾
از مخالفت با کسی بترسید که کمکتان کرده با آنچه می‌دانید: 132
أَمَدَّکُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِینَ ﴿١٣٣﴾
کمکتان کرده است با چهارپایان و بچه‌هایتان و باغ‌هایی خوش‌سایبان و چشمه‌سارهایی روان. 133و134
وَجَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ﴿١٣٤﴾
إِنِّی أَخَافُ عَلَیْکُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ ﴿١٣٥﴾
من می‌ترسم گرفتار عذابِ روزی هولناک شوید!» 135
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَیْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَکُن مِّنَ الْوَاعِظِینَ ﴿١٣٦﴾
خواص بی‌دین در جواب هود گفتند: «چه پند و اندرزمان بدهی چه ندهی، فرقی به حالمان ندارد! 136
قَالَ وَمَا عِلْمِی بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿١١٢﴾
گفت: «لازم نیست بدانم که پیروانم چه موقعیتی در اجتماع دارند. 112
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّی ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ ﴿١١٣﴾
تشخیص جایگاه واقعی‌شان با خداست و بس. کاش درک می‌کردید! 113
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِینَ ﴿١١٤﴾
در‌هرحال، من این مؤمنان را از خودم دور نمی‌کنم. 114
إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِیرٌ مُّبِینٌ ﴿١١٥﴾
من فقط هشداردهنده‌ای باصراحتم.» 115
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ یَا نُوحُ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِینَ ﴿١١٦﴾
تهدید کردند: «اگر دست از این حرف‌هایت برنداری، به حسابت می‌رسیم!» 116
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِی کَذَّبُونِ ﴿١١٧﴾
گفت: «خدایا، قوم من واقعاً مرا دروغگو می‌دانند. 117
فَافْتَحْ بَیْنِی وَبَیْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِی وَمَن مَّعِیَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿١١٨﴾
درگیریِ ما و این‌ها را به‌طور کامل، حل‌وفصل کن و من و مؤمنانِ همراهم را نجات بده.» 118
فَأَنجَیْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِی الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ ﴿١١٩﴾
سرانجام، او و آنانی را نجات دادیم که در کشتیِ مجهز همراهش بودند 119
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِینَ ﴿١٢٠﴾
و بعدش، بقیه را غرق کردیم. 120
إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً ۖ وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ ﴿١٢١﴾
در داستان نوح عبرتی بود؛ ولی بیشترِ مردمِ آن زمان ایمان نیاوردند. 121
وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ﴿١٢٢﴾
البته فقط صاحب‌اختیار توست شکست‌ناپذیرِ مهربان. 122
کَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِینَ ﴿١٢٣﴾
مردم عاد هم، پیامبران را دروغگو دانستند. 123
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ ﴿١٢٤﴾
همشهری‌شان، هود، به آن‌ها گفت: «چرا حواستان نیست چه می‌گویید؟! 124
إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ ﴿١٢٥﴾
من برایتان پیامبری قابل‌اعتمادم. 125
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ ﴿١٢٦﴾
در حضور خدا، مراقب رفتارتان باشید و از من الگو بگیرید. 126
وَمَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿١٢٧﴾
من که برای تبلیغ دین مزدی از شما نمی‌خواهم! مزدم تنها به‌عهدۀ صاحبِ جهانیان است. 127
أَتَبْنُونَ بِکُلِّ رِیعٍ آیَةً تَعْبَثُونَ ﴿١٢٨﴾
آیا از سرِ هواوهوس، بر هر مکان بلندی، ویلایی بنا می‌کنید؟! 128
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّکُمْ تَخْلُدُونَ ﴿١٢٩﴾
و به خیالِ عمری جاویدان، برج‌هایی مستحکم می‌سازید؟! 129
وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِینَ ﴿١٣٠﴾
و هنگام تنبیهِ زیردستان، با بی‌رحمیِ تمام رفتار می‌کنید؟! 130
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ ﴿١٣١﴾
از مخالفت با خدا بپرهیزید و پیرو من باشید. 131
وَاتَّقُوا الَّذِی أَمَدَّکُم بِمَا تَعْلَمُونَ ﴿١٣٢﴾
از مخالفت با کسی بترسید که کمکتان کرده با آنچه می‌دانید: 132
أَمَدَّکُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِینَ ﴿١٣٣﴾
کمکتان کرده است با چهارپایان و بچه‌هایتان و باغ‌هایی خوش‌سایبان و چشمه‌سارهایی روان. 133و134
وَجَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ﴿١٣٤﴾
إِنِّی أَخَافُ عَلَیْکُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ ﴿١٣٥﴾
من می‌ترسم گرفتار عذابِ روزی هولناک شوید!» 135
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَیْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَکُن مِّنَ الْوَاعِظِینَ ﴿١٣٦﴾
خواص بی‌دین در جواب هود گفتند: «چه پند و اندرزمان بدهی چه ندهی، فرقی به حالمان ندارد! 136