قرآن ترجمه، سوره احزاب آیات 63 تا 73
یَسْأَلُکَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ ۚ وَمَا یُدْرِیکَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَکُونُ قَرِیبًا ﴿٦٣﴾
از تو دربارۀ زمان رسیدن قیامت میپرسند. بگو: «علمش فقط پیش خداست» و تو چه میدانی! شاید قیامت نزدیک باشد. 63
إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْکَافِرِینَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِیرًا ﴿٦٤﴾
خدا بیدینها را لعنت کرده و برایشان آتشی سوزان آماده ساخته است 64
خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ۖ لَّا یَجِدُونَ وَلِیًّا وَلَا نَصِیرًا ﴿٦٥﴾
که همیشه در آنجا ماندنیاند و هیچ یار و یاوری ندارند. 65
یَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ یَقُولُونَ یَا لَیْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا ﴿٦٦﴾
روزى که چهرههایشان در آتش از اینرو به آنرو میشود، مىگویند: «اىکاش از خدا و پیامبر اطاعت مىکردیم!» 66
وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَکُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِیلَا ﴿٦٧﴾
و ادامه میدهند: «خدایا، ما از سران و بزرگانمان اطاعت کردیم؛ پس در واقع آنها بودند که گمراهمان کردند. 67
رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَیْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا کَبِیرًا ﴿٦٨﴾
خدایا، دوچندان عذابشان بده و کاملاً لعنتشان کن.» 68
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ آذَوْا مُوسَىٰ فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا ۚ وَکَانَ عِندَ اللَّهِ وَجِیهًا ﴿٦٩﴾
مسلمانان! در برخورد با پیامبرتان مانند کسانی نباشید که موسی را با انواع تهمتها اذیت کردند. البته خدا از تهمتها مبرّایش کرد. آخر، او پیش خدا آبرومند بود. 69
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِیدًا ﴿٧٠﴾
مسلمانان! در حضور خدا مراقب رفتارتان باشید و سنجیده سخن بگویید 70
یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمَالَکُمْ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ ۗ وَمَن یُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِیمًا ﴿٧١﴾
که خدا کارهایتان را سروسامان میدهد و گناهانتان را میآمرزد. هرکه از خدا و رسولش اطاعت کند، حسابی کامیاب شده است. 71
إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَیْنَ أَن یَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ ۖ إِنَّهُ کَانَ ظَلُومًا جَهُولًا ﴿٧٢﴾
ما میخواستیم در زمین نماینده داشته باشیم. توان آسمانها و زمین و کوهها را سنجیدیم: استعداد پذیرش و توان تحملش را نداشتند؛ اما انسان استعداد و توانش را داشت و آن را بهدوش کشید؛ گرچه او نوعاً ستمکار و ندانمکار هم هست! 72
لِّیُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِکِینَ وَالْمُشْرِکَاتِ وَیَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ۗ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا ﴿٧٣﴾
هدف از این کار آن بود که خدا مردها و زنهای منافق و مردها و زنهای بتپرست را عذاب کند و لطفش را شامل حال مردان و زنان مؤمن کند. آخر، خدا آمرزندۀ مهربان است. 73
یَسْأَلُکَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ ۚ وَمَا یُدْرِیکَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَکُونُ قَرِیبًا ﴿٦٣﴾
از تو دربارۀ زمان رسیدن قیامت میپرسند. بگو: «علمش فقط پیش خداست» و تو چه میدانی! شاید قیامت نزدیک باشد. 63
إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْکَافِرِینَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِیرًا ﴿٦٤﴾
خدا بیدینها را لعنت کرده و برایشان آتشی سوزان آماده ساخته است 64
خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ۖ لَّا یَجِدُونَ وَلِیًّا وَلَا نَصِیرًا ﴿٦٥﴾
که همیشه در آنجا ماندنیاند و هیچ یار و یاوری ندارند. 65
یَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ یَقُولُونَ یَا لَیْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا ﴿٦٦﴾
روزى که چهرههایشان در آتش از اینرو به آنرو میشود، مىگویند: «اىکاش از خدا و پیامبر اطاعت مىکردیم!» 66
وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَکُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِیلَا ﴿٦٧﴾
و ادامه میدهند: «خدایا، ما از سران و بزرگانمان اطاعت کردیم؛ پس در واقع آنها بودند که گمراهمان کردند. 67
رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَیْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا کَبِیرًا ﴿٦٨﴾
خدایا، دوچندان عذابشان بده و کاملاً لعنتشان کن.» 68
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ آذَوْا مُوسَىٰ فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا ۚ وَکَانَ عِندَ اللَّهِ وَجِیهًا ﴿٦٩﴾
مسلمانان! در برخورد با پیامبرتان مانند کسانی نباشید که موسی را با انواع تهمتها اذیت کردند. البته خدا از تهمتها مبرّایش کرد. آخر، او پیش خدا آبرومند بود. 69
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِیدًا ﴿٧٠﴾
مسلمانان! در حضور خدا مراقب رفتارتان باشید و سنجیده سخن بگویید 70
یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمَالَکُمْ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ ۗ وَمَن یُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِیمًا ﴿٧١﴾
که خدا کارهایتان را سروسامان میدهد و گناهانتان را میآمرزد. هرکه از خدا و رسولش اطاعت کند، حسابی کامیاب شده است. 71
إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَیْنَ أَن یَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ ۖ إِنَّهُ کَانَ ظَلُومًا جَهُولًا ﴿٧٢﴾
ما میخواستیم در زمین نماینده داشته باشیم. توان آسمانها و زمین و کوهها را سنجیدیم: استعداد پذیرش و توان تحملش را نداشتند؛ اما انسان استعداد و توانش را داشت و آن را بهدوش کشید؛ گرچه او نوعاً ستمکار و ندانمکار هم هست! 72
لِّیُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِکِینَ وَالْمُشْرِکَاتِ وَیَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ۗ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا ﴿٧٣﴾
هدف از این کار آن بود که خدا مردها و زنهای منافق و مردها و زنهای بتپرست را عذاب کند و لطفش را شامل حال مردان و زنان مؤمن کند. آخر، خدا آمرزندۀ مهربان است. 73

