- 173
صفحه ﴿444﴾
قرآن ترجمه، سوره یس آیات 55 تا 70
إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْیَوْمَ فِی شُغُلٍ فَاکِهُونَ ﴿٥٥﴾
بهشتیان، در آن روز، به خوش‌گذرانی مشغول‌اند. 55
هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِی ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَائِکِ مُتَّکِئُونَ ﴿٥٦﴾
آن‌ها و همسرانشان زیر سایه‌هایی آرام‌بخش بر تخت‌ها لَم داده‌اند. 56
لَهُمْ فِیهَا فَاکِهَةٌ وَلَهُم مَّا یَدَّعُونَ ﴿٥٧﴾
آنجا از میوه‌های رنگارنگ برخوردارند و کلاً هرچه دلشان بخواهد، مهیاست. 57
سَلَامٌ قَوْلًا مِّن رَّبٍّ رَّحِیمٍ ﴿٥٨﴾
«سلام بر شما.» این صدایی است دلنشین از طرف خدای مهربان. 58
وَامْتَازُوا الْیَوْمَ أَیُّهَا الْمُجْرِمُونَ ﴿٥٩﴾
در مقابل، به گناهکارها می‌گویند: «از صف خوبان جدا شوید!» 59
۞ أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ ۖ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ ﴿٦٠﴾
فرزندان آدم! مگر سفارشتان نکردم از شیطان اطاعت نکنید که او دشمن علنیِ شماست؟! 60
وَأَنِ اعْبُدُونِی ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ ﴿٦١﴾
و اینکه فقط از من اطاعت کنید که راه درست همین است؟! 61
وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنکُمْ جِبِلًّا کَثِیرًا ۖ أَفَلَمْ تَکُونُوا تَعْقِلُونَ ﴿٦٢﴾
قطعاً شیطان جمعیت زیادی از شما را گمراه کرد. پس چرا عقلتان را به‌کار نمی‌انداختید؟! 62
هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ ﴿٦٣﴾
این همان جهنمی است که به شما وعده داده می‌شد. 63
اصْلَوْهَا الْیَوْمَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ ﴿٦٤﴾
حالا، به‌سزای بی‌دینی‌تان، در آن سرخ‌وسوخته شوید! 64
الْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلَىٰ أَفْوَاهِهِمْ وَتُکَلِّمُنَا أَیْدِیهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُم بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ ﴿٦٥﴾
امروز بر دهان‌هایشان مُهر سکوت می‌زنیم! دست‌هایشان با ما حرف می‌زنند و پاهایشان شهادت می‌دهند که صاحبانشان چه کرده‌اند! 65
وَلَوْ نَشَاءُ لَطَمَسْنَا عَلَىٰ أَعْیُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّىٰ یُبْصِرُونَ ﴿٦٦﴾
اگر می‌خواستیم، در همین دنیا چشم‌هایشان را کور می‌کردیم؛ آن‌وقت، راهشان را هم گم می‌کردند. اصلاً، چطور جلوی پایشان را می‌دیدند؟! 66
وَلَوْ نَشَاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَىٰ مَکَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِیًّا وَلَا یَرْجِعُونَ ﴿٦٧﴾
اگر می‌خواستیم، درجا خشکشان می‌کردیم که دیگر نه راهِ پس داشته باشند و نه راهِ پیش! 67
وَمَن نُّعَمِّرْهُ نُنَکِّسْهُ فِی الْخَلْقِ ۖ أَفَلَا یَعْقِلُونَ ﴿٦٨﴾
هرکه عمرش را طولانی کنیم، به‌عکس، توان ذهنی و جسمی‌اش را تحلیل می‌بریم. پس چرا عقلشان را به‌کار نمی‌اندازند که عذابشان برایمان کاری ندارد؟! 68
وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا یَنبَغِی لَهُ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِینٌ ﴿٦٩﴾
به پیامبر شعر یاد نداده‌ایم. اصلاً شعروشاعری در شأن او نیست. این کتاب فقط مایۀ یادآوری و قرآنی روشنگر است 69
لِّیُنذِرَ مَن کَانَ حَیًّا وَیَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْکَافِرِینَ ﴿٧٠﴾
تا مؤمنان زنده‌دل را هشدار بدهد و وعدۀ عذاب برای کافران مرده‌دل حتمی بشود. 70
إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْیَوْمَ فِی شُغُلٍ فَاکِهُونَ ﴿٥٥﴾
بهشتیان، در آن روز، به خوش‌گذرانی مشغول‌اند. 55
هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِی ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَائِکِ مُتَّکِئُونَ ﴿٥٦﴾
آن‌ها و همسرانشان زیر سایه‌هایی آرام‌بخش بر تخت‌ها لَم داده‌اند. 56
لَهُمْ فِیهَا فَاکِهَةٌ وَلَهُم مَّا یَدَّعُونَ ﴿٥٧﴾
آنجا از میوه‌های رنگارنگ برخوردارند و کلاً هرچه دلشان بخواهد، مهیاست. 57
سَلَامٌ قَوْلًا مِّن رَّبٍّ رَّحِیمٍ ﴿٥٨﴾
«سلام بر شما.» این صدایی است دلنشین از طرف خدای مهربان. 58
وَامْتَازُوا الْیَوْمَ أَیُّهَا الْمُجْرِمُونَ ﴿٥٩﴾
در مقابل، به گناهکارها می‌گویند: «از صف خوبان جدا شوید!» 59
۞ أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ ۖ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ ﴿٦٠﴾
فرزندان آدم! مگر سفارشتان نکردم از شیطان اطاعت نکنید که او دشمن علنیِ شماست؟! 60
وَأَنِ اعْبُدُونِی ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ ﴿٦١﴾
و اینکه فقط از من اطاعت کنید که راه درست همین است؟! 61
وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنکُمْ جِبِلًّا کَثِیرًا ۖ أَفَلَمْ تَکُونُوا تَعْقِلُونَ ﴿٦٢﴾
قطعاً شیطان جمعیت زیادی از شما را گمراه کرد. پس چرا عقلتان را به‌کار نمی‌انداختید؟! 62
هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ ﴿٦٣﴾
این همان جهنمی است که به شما وعده داده می‌شد. 63
اصْلَوْهَا الْیَوْمَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ ﴿٦٤﴾
حالا، به‌سزای بی‌دینی‌تان، در آن سرخ‌وسوخته شوید! 64
الْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلَىٰ أَفْوَاهِهِمْ وَتُکَلِّمُنَا أَیْدِیهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُم بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ ﴿٦٥﴾
امروز بر دهان‌هایشان مُهر سکوت می‌زنیم! دست‌هایشان با ما حرف می‌زنند و پاهایشان شهادت می‌دهند که صاحبانشان چه کرده‌اند! 65
وَلَوْ نَشَاءُ لَطَمَسْنَا عَلَىٰ أَعْیُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّىٰ یُبْصِرُونَ ﴿٦٦﴾
اگر می‌خواستیم، در همین دنیا چشم‌هایشان را کور می‌کردیم؛ آن‌وقت، راهشان را هم گم می‌کردند. اصلاً، چطور جلوی پایشان را می‌دیدند؟! 66
وَلَوْ نَشَاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَىٰ مَکَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِیًّا وَلَا یَرْجِعُونَ ﴿٦٧﴾
اگر می‌خواستیم، درجا خشکشان می‌کردیم که دیگر نه راهِ پس داشته باشند و نه راهِ پیش! 67
وَمَن نُّعَمِّرْهُ نُنَکِّسْهُ فِی الْخَلْقِ ۖ أَفَلَا یَعْقِلُونَ ﴿٦٨﴾
هرکه عمرش را طولانی کنیم، به‌عکس، توان ذهنی و جسمی‌اش را تحلیل می‌بریم. پس چرا عقلشان را به‌کار نمی‌اندازند که عذابشان برایمان کاری ندارد؟! 68
وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا یَنبَغِی لَهُ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِینٌ ﴿٦٩﴾
به پیامبر شعر یاد نداده‌ایم. اصلاً شعروشاعری در شأن او نیست. این کتاب فقط مایۀ یادآوری و قرآنی روشنگر است 69
لِّیُنذِرَ مَن کَانَ حَیًّا وَیَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْکَافِرِینَ ﴿٧٠﴾
تا مؤمنان زنده‌دل را هشدار بدهد و وعدۀ عذاب برای کافران مرده‌دل حتمی بشود. 70