- 125
صفحه ﴿477﴾ - سوره فصلت
قرآن ترجمه، سوره فصلت آیات 1 تا 11
سورة فصلت
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بزرگوار مهربان
حم ﴿١﴾
حا، میم. 1
تَنزِیلٌ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ ﴿٢﴾
این قرآن فرستاده‌ای است از طرف خدای بزرگوار مهربان؛ 2
کِتَابٌ فُصِّلَتْ آیَاتُهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لِّقَوْمٍ یَعْلَمُونَ ﴿٣﴾
کتابی که براى مردمِ خوش‌فهم، آیه‌هایش مشروح است و به زبان رسای عربی است. 3
بَشِیرًا وَنَذِیرًا فَأَعْرَضَ أَکْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا یَسْمَعُونَ ﴿٤﴾
همچنین، مژده‌رسان است و هشدار‌دهنده؛ولی بیشترِ بی‌دین‌ها روگردان می‌شوند و در نتیجه، توفیق شنیدن آیه‌هایش را ندارند. 4
وَقَالُوا قُلُوبُنَا فِی أَکِنَّةٍ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَیْهِ وَفِی آذَانِنَا وَقْرٌ وَمِن بَیْنِنَا وَبَیْنِکَ حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ ﴿٥﴾
می‌گویند: «دربارۀ چیزهایی که ما را به آن دعوت می‌کنی، دل‌هایمان سفت است و گوش‌هایمان سنگین! و بین ما و تو دیوار بلند بی‌اعتمادی است؛ بنابراین تو به کار خودت مشغول باش و ما هم به کار خودمان.» 5
قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُکُمْ یُوحَىٰ إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَٰهُکُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِیمُوا إِلَیْهِ وَاسْتَغْفِرُوهُ ۗ وَوَیْلٌ لِّلْمُشْرِکِینَ ﴿٦﴾
بگو: «من هم آدمی‌ام، مثل شما؛ با این فرق که به من وحی می‌شود: ’معبودتان معبودی یگانه است.‘ پس در پرستش او ثابت‌قدم باشید و از او آمرزش بخواهید. وای بر بت‌پرست‌ها! 6
الَّذِینَ لَا یُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ کَافِرُونَ ﴿٧﴾
همان کسانی که صدقه نمی‌دهند و آخرت را باور ندارند. 7
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿٨﴾
در مقابل، مسلمانانی که کارهای خوب کرده‌اند، پاداشی بی‌پایان در انتظارشان است.» 8
۞ قُلْ أَئِنَّکُمْ لَتَکْفُرُونَ بِالَّذِی خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ۚ ذَٰلِکَ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿٩﴾
بگو: «آیا شما یکتاییِ کسی را انکار می‌کنید که زمین را در دو مرحله آفرید و برایش همتایانی قرار می‌دهید؟!» او صاحب‌اختیار جهانیان است. 9
وَجَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَکَ فِیهَا وَقَدَّرَ فِیهَا أَقْوَاتَهَا فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ سَوَاءً لِّلسَّائِلِینَ ﴿١٠﴾
در زمین و روی آن، کوه‌هایی استوار پدید آورد و زمین را سرشارِ برکت کرد و در تمام فصل‌های چهارگانه، به‌اندازۀ نیاز همۀ موجودات، مواد غذایی آفرید. 10
ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ وَهِیَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ ائْتِیَا طَوْعًا أَوْ کَرْهًا قَالَتَا أَتَیْنَا طَائِعِینَ ﴿١١﴾
آن‌وقت، به آفرینش آسمان پرداخت، درحالی‌که آسمان از تودۀ گازیِ فشرده‌ای تشکیل شده بود. به آسمان و زمین فرمان داد: «خواسته و نا‌خواسته به صحنۀ وجود بیایید.» گفتند: «همۀ ما با کمال میل آمدیم!» 11
سورة فصلت
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بزرگوار مهربان
حم ﴿١﴾
حا، میم. 1
تَنزِیلٌ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ ﴿٢﴾
این قرآن فرستاده‌ای است از طرف خدای بزرگوار مهربان؛ 2
کِتَابٌ فُصِّلَتْ آیَاتُهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لِّقَوْمٍ یَعْلَمُونَ ﴿٣﴾
کتابی که براى مردمِ خوش‌فهم، آیه‌هایش مشروح است و به زبان رسای عربی است. 3
بَشِیرًا وَنَذِیرًا فَأَعْرَضَ أَکْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا یَسْمَعُونَ ﴿٤﴾
همچنین، مژده‌رسان است و هشدار‌دهنده؛ولی بیشترِ بی‌دین‌ها روگردان می‌شوند و در نتیجه، توفیق شنیدن آیه‌هایش را ندارند. 4
وَقَالُوا قُلُوبُنَا فِی أَکِنَّةٍ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَیْهِ وَفِی آذَانِنَا وَقْرٌ وَمِن بَیْنِنَا وَبَیْنِکَ حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ ﴿٥﴾
می‌گویند: «دربارۀ چیزهایی که ما را به آن دعوت می‌کنی، دل‌هایمان سفت است و گوش‌هایمان سنگین! و بین ما و تو دیوار بلند بی‌اعتمادی است؛ بنابراین تو به کار خودت مشغول باش و ما هم به کار خودمان.» 5
قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُکُمْ یُوحَىٰ إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَٰهُکُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِیمُوا إِلَیْهِ وَاسْتَغْفِرُوهُ ۗ وَوَیْلٌ لِّلْمُشْرِکِینَ ﴿٦﴾
بگو: «من هم آدمی‌ام، مثل شما؛ با این فرق که به من وحی می‌شود: ’معبودتان معبودی یگانه است.‘ پس در پرستش او ثابت‌قدم باشید و از او آمرزش بخواهید. وای بر بت‌پرست‌ها! 6
الَّذِینَ لَا یُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ کَافِرُونَ ﴿٧﴾
همان کسانی که صدقه نمی‌دهند و آخرت را باور ندارند. 7
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿٨﴾
در مقابل، مسلمانانی که کارهای خوب کرده‌اند، پاداشی بی‌پایان در انتظارشان است.» 8
۞ قُلْ أَئِنَّکُمْ لَتَکْفُرُونَ بِالَّذِی خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ۚ ذَٰلِکَ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿٩﴾
بگو: «آیا شما یکتاییِ کسی را انکار می‌کنید که زمین را در دو مرحله آفرید و برایش همتایانی قرار می‌دهید؟!» او صاحب‌اختیار جهانیان است. 9
وَجَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَکَ فِیهَا وَقَدَّرَ فِیهَا أَقْوَاتَهَا فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ سَوَاءً لِّلسَّائِلِینَ ﴿١٠﴾
در زمین و روی آن، کوه‌هایی استوار پدید آورد و زمین را سرشارِ برکت کرد و در تمام فصل‌های چهارگانه، به‌اندازۀ نیاز همۀ موجودات، مواد غذایی آفرید. 10
ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ وَهِیَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ ائْتِیَا طَوْعًا أَوْ کَرْهًا قَالَتَا أَتَیْنَا طَائِعِینَ ﴿١١﴾
آن‌وقت، به آفرینش آسمان پرداخت، درحالی‌که آسمان از تودۀ گازیِ فشرده‌ای تشکیل شده بود. به آسمان و زمین فرمان داد: «خواسته و نا‌خواسته به صحنۀ وجود بیایید.» گفتند: «همۀ ما با کمال میل آمدیم!» 11