- 147
صفحه ﴿480﴾
قرآن ترجمه، سوره فصلت آیات 30 تا 38
إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ ﴿٣٠﴾
البته کسانی که گفتند: «صاحب‌اختیارمان خداست» و پای حرفشان ایستادند، فرشتگان در هنگام مرگ بر آنان فرود می‌آیند که: «نترسید و غصه نخورید! مژده باد شما را به بهشتی که در دنیا به شما وعده می‌دادند. 30
نَحْنُ أَوْلِیَاؤُکُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَفِی الْآخِرَةِ ۖ وَلَکُمْ فِیهَا مَا تَشْتَهِی أَنفُسُکُمْ وَلَکُمْ فِیهَا مَا تَدَّعُونَ ﴿٣١﴾
ما دوستان شما در زندگی دنیا بودیم. در آخرت هم دوستانتان خواهیم بود. در بهشت هرچه دلتان بخواهد، برایتان مهیاست و هرچه تقاضا کنید، برایتان فراهم است. 31
نُزُلًا مِّنْ غَفُورٍ رَّحِیمٍ ﴿٣٢﴾
ضیافتی است از طرف آمرزنده‌ای مهربان.» 32
وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِّمَّن دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِی مِنَ الْمُسْلِمِینَ ﴿٣٣﴾
کیست خوش‌گفتارتر از کسی که به‌طرف خدا دعوت کند و کار خوب بکند و بگوید: «من تسلیم خدایم»؟ 33
وَلَا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَلَا السَّیِّئَةُ ۚ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ ﴿٣٤﴾
خوبی با بدی یکی نیست. جواب بدی را با خوبی بده، آن‌هم با بهترین روش. اگر این‌طور کنی، آن کسی که بین تو و او دشمنی بوده است، یک‌دفعه مثل دوستی صمیمی می‌شود! 34
وَمَا یُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا وَمَا یُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٍ ﴿٣٥﴾
این خصلت را فقط به کسانی می‌دهند که صبور باشند. یا به‌عبارتی، این را فقط به کسانی می‌دهند که از ظرفیت والای روحی برخوردار باشند. 35
وَإِمَّا یَنزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿٣٦﴾
اگر شیطان خواست با وسوسه‌ای زیر پایت بنشیند، به خدا پناه ببر؛ زیرا فقط اوست شنوای دعاها و دانای نیازها. 36
وَمِنْ آیَاتِهِ اللَّیْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ۚ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَهُنَّ إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ ﴿٣٧﴾
از نشانه‌های یکتاییِ خدا شب و روز است و خورشید و ماه. اگر می‌خواهید خدا را بندگی کنید، در برابر خورشید و ماه سجده نکنید؛ بلکه در برابر خدایی سجده کنید که آن‌ها را آفریده است. 37
فَإِنِ اسْتَکْبَرُوا فَالَّذِینَ عِندَ رَبِّکَ یُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَهُمْ لَا یَسْأَمُونَ ۩ ﴿٣٨﴾
اگر بت‌پرست‌ها خودشان را بالاتر از این می‌بینند که خدا را بپرستند، نگران نباش. کسانی که به خدا نزدیک‌اند، شب و روز او را به پاکی یاد می‌کنند و از این کار دل‌زده نمی‌شوند. 38
إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ ﴿٣٠﴾
البته کسانی که گفتند: «صاحب‌اختیارمان خداست» و پای حرفشان ایستادند، فرشتگان در هنگام مرگ بر آنان فرود می‌آیند که: «نترسید و غصه نخورید! مژده باد شما را به بهشتی که در دنیا به شما وعده می‌دادند. 30
نَحْنُ أَوْلِیَاؤُکُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَفِی الْآخِرَةِ ۖ وَلَکُمْ فِیهَا مَا تَشْتَهِی أَنفُسُکُمْ وَلَکُمْ فِیهَا مَا تَدَّعُونَ ﴿٣١﴾
ما دوستان شما در زندگی دنیا بودیم. در آخرت هم دوستانتان خواهیم بود. در بهشت هرچه دلتان بخواهد، برایتان مهیاست و هرچه تقاضا کنید، برایتان فراهم است. 31
نُزُلًا مِّنْ غَفُورٍ رَّحِیمٍ ﴿٣٢﴾
ضیافتی است از طرف آمرزنده‌ای مهربان.» 32
وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِّمَّن دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِی مِنَ الْمُسْلِمِینَ ﴿٣٣﴾
کیست خوش‌گفتارتر از کسی که به‌طرف خدا دعوت کند و کار خوب بکند و بگوید: «من تسلیم خدایم»؟ 33
وَلَا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَلَا السَّیِّئَةُ ۚ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ ﴿٣٤﴾
خوبی با بدی یکی نیست. جواب بدی را با خوبی بده، آن‌هم با بهترین روش. اگر این‌طور کنی، آن کسی که بین تو و او دشمنی بوده است، یک‌دفعه مثل دوستی صمیمی می‌شود! 34
وَمَا یُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا وَمَا یُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٍ ﴿٣٥﴾
این خصلت را فقط به کسانی می‌دهند که صبور باشند. یا به‌عبارتی، این را فقط به کسانی می‌دهند که از ظرفیت والای روحی برخوردار باشند. 35
وَإِمَّا یَنزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿٣٦﴾
اگر شیطان خواست با وسوسه‌ای زیر پایت بنشیند، به خدا پناه ببر؛ زیرا فقط اوست شنوای دعاها و دانای نیازها. 36
وَمِنْ آیَاتِهِ اللَّیْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ۚ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَهُنَّ إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ ﴿٣٧﴾
از نشانه‌های یکتاییِ خدا شب و روز است و خورشید و ماه. اگر می‌خواهید خدا را بندگی کنید، در برابر خورشید و ماه سجده نکنید؛ بلکه در برابر خدایی سجده کنید که آن‌ها را آفریده است. 37
فَإِنِ اسْتَکْبَرُوا فَالَّذِینَ عِندَ رَبِّکَ یُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَهُمْ لَا یَسْأَمُونَ ۩ ﴿٣٨﴾
اگر بت‌پرست‌ها خودشان را بالاتر از این می‌بینند که خدا را بپرستند، نگران نباش. کسانی که به خدا نزدیک‌اند، شب و روز او را به پاکی یاد می‌کنند و از این کار دل‌زده نمی‌شوند. 38