- 65
صفحه ﴿503﴾
قرآن ترجمه، سوره احقاف آیات 6 تا 14
وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ کَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَکَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ کَافِرِینَ ﴿٦﴾
در قیامت وقتی بت‌پرست‌ها را جمع کنند، همین بت‌ها دشمنانشان می‌شوند و عبادت آن‌ها را انکار می‌کنند! 6
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ قَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ هَٰذَا سِحْرٌ مُّبِینٌ ﴿٧﴾
وقتی آیه‌های روشنگر ما را برای این بی‌دین‌ها می‌خوانند، دربارۀ این حقایقی که به دستشان می‌رسد، می‌گویند: «این‌ها حرف‌های سحرآمیز رایج است!» 7
أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ إِنِ افْتَرَیْتُهُ فَلَا تَمْلِکُونَ لِی مِنَ اللَّهِ شَیْئًا ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِیضُونَ فِیهِ ۖ کَفَىٰ بِهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ ۖ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ ﴿٨﴾
همچنین می‌گویند: «این قرآن ساختۀ خود اوست.» بگو: «به‌فرض هم این قرآن ساختۀ من باشد، خدا رسوایم می‌کند و در برابر خشمش، از دست شما هم کاری ساخته نیست. خدا بهتر می‌داند که وارد چه بازی خطرناکی شده‌اید. همین بس که خدا در کتابش بین من و شما گواه باشد. البته اوست آمرزنده‌ای مهربان.» 8
قُلْ مَا کُنتُ بِدْعًا مِّنَ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِی مَا یُفْعَلُ بِی وَلَا بِکُمْ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا یُوحَىٰ إِلَیَّ وَمَا أَنَا إِلَّا نَذِیرٌ مُّبِینٌ ﴿٩﴾
بگو: «من در میان پیامبران، راه‌ورسم جدیدی نیاورده‌ام که رفتاری غیر از آن‌ها داشته باشم و نمی‌دانم در آینده سرِ من و شما چه می‌آید. فقط دنباله‌روِ چیزی هستم که به من وحى مى‌شود و من هشداردهنده‌ای باصراحتم و بس.» 9
قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِن کَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَکَفَرْتُم بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّن بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَىٰ مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَکْبَرْتُمْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ ﴿١٠﴾
بگو: «به‌نظر شما، اگر این قرآن از طرف خدا باشد و آن را انکار کرده باشید، به بیراهه نرفته‌اید؟! اگر یکی از علمای بنی‌اسرائیل شباهت قرآن با تورات را تأیید کند و به قرآن ایمان بیاورد و شما، باز متکبرانه، از پذیرش آن سر باز بزنید، به بیراهه نرفته‌اید؟! بدانید خدا دست جماعت بدکار را نمی‌گیرد.» 10
وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا لَوْ کَانَ خَیْرًا مَّا سَبَقُونَا إِلَیْهِ ۚ وَإِذْ لَمْ یَهْتَدُوا بِهِ فَسَیَقُولُونَ هَٰذَا إِفْکٌ قَدِیمٌ ﴿١١﴾
بت‌پرست‌ها دربارۀ مسلمانان گفتند: «اگر به‌فرض محال، ایمان به قرآن چیز خوبی بود، آن‌ها در این کار از ما جلو نمی‌افتادند!» و چون توفیق هدایت با قرآن را پیدا نکرده‌اند، دربارۀ آن فوری می‌گویند: «این از همان دروغ‌های تاریخی است!» 11
وَمِن قَبْلِهِ کِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً ۚ وَهَٰذَا کِتَابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَبِیًّا لِّیُنذِرَ الَّذِینَ ظَلَمُوا وَبُشْرَىٰ لِلْمُحْسِنِینَ ﴿١٢﴾
قبل از این، کتاب موسی که رهبر و راهنمای مردم بود، آمدن قرآن را خبر داده بود. قرآن نیز هماهنگ با آن است و به زبان عربی است تا هشداری به بدکارها باشد و مژده‌ای به نیکوکاران. 12
إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ ﴿١٣﴾
کسانی که گفتند: «صاحب‌اختیارمان خداست» و پای حرفشان ایستادند، نه ترسی بر آنان غلبه می‌کند و نه غصه می‌خورند. 13
أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ خَالِدِینَ فِیهَا جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿١٤﴾
آنان بهشتی‌اند و به‌پاس کارهای خوبشان، در آنجا ماندنی. 14
وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ کَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَکَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ کَافِرِینَ ﴿٦﴾
در قیامت وقتی بت‌پرست‌ها را جمع کنند، همین بت‌ها دشمنانشان می‌شوند و عبادت آن‌ها را انکار می‌کنند! 6
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ قَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ هَٰذَا سِحْرٌ مُّبِینٌ ﴿٧﴾
وقتی آیه‌های روشنگر ما را برای این بی‌دین‌ها می‌خوانند، دربارۀ این حقایقی که به دستشان می‌رسد، می‌گویند: «این‌ها حرف‌های سحرآمیز رایج است!» 7
أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ إِنِ افْتَرَیْتُهُ فَلَا تَمْلِکُونَ لِی مِنَ اللَّهِ شَیْئًا ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِیضُونَ فِیهِ ۖ کَفَىٰ بِهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ ۖ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ ﴿٨﴾
همچنین می‌گویند: «این قرآن ساختۀ خود اوست.» بگو: «به‌فرض هم این قرآن ساختۀ من باشد، خدا رسوایم می‌کند و در برابر خشمش، از دست شما هم کاری ساخته نیست. خدا بهتر می‌داند که وارد چه بازی خطرناکی شده‌اید. همین بس که خدا در کتابش بین من و شما گواه باشد. البته اوست آمرزنده‌ای مهربان.» 8
قُلْ مَا کُنتُ بِدْعًا مِّنَ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِی مَا یُفْعَلُ بِی وَلَا بِکُمْ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا یُوحَىٰ إِلَیَّ وَمَا أَنَا إِلَّا نَذِیرٌ مُّبِینٌ ﴿٩﴾
بگو: «من در میان پیامبران، راه‌ورسم جدیدی نیاورده‌ام که رفتاری غیر از آن‌ها داشته باشم و نمی‌دانم در آینده سرِ من و شما چه می‌آید. فقط دنباله‌روِ چیزی هستم که به من وحى مى‌شود و من هشداردهنده‌ای باصراحتم و بس.» 9
قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِن کَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَکَفَرْتُم بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّن بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَىٰ مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَکْبَرْتُمْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ ﴿١٠﴾
بگو: «به‌نظر شما، اگر این قرآن از طرف خدا باشد و آن را انکار کرده باشید، به بیراهه نرفته‌اید؟! اگر یکی از علمای بنی‌اسرائیل شباهت قرآن با تورات را تأیید کند و به قرآن ایمان بیاورد و شما، باز متکبرانه، از پذیرش آن سر باز بزنید، به بیراهه نرفته‌اید؟! بدانید خدا دست جماعت بدکار را نمی‌گیرد.» 10
وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا لَوْ کَانَ خَیْرًا مَّا سَبَقُونَا إِلَیْهِ ۚ وَإِذْ لَمْ یَهْتَدُوا بِهِ فَسَیَقُولُونَ هَٰذَا إِفْکٌ قَدِیمٌ ﴿١١﴾
بت‌پرست‌ها دربارۀ مسلمانان گفتند: «اگر به‌فرض محال، ایمان به قرآن چیز خوبی بود، آن‌ها در این کار از ما جلو نمی‌افتادند!» و چون توفیق هدایت با قرآن را پیدا نکرده‌اند، دربارۀ آن فوری می‌گویند: «این از همان دروغ‌های تاریخی است!» 11
وَمِن قَبْلِهِ کِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً ۚ وَهَٰذَا کِتَابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَبِیًّا لِّیُنذِرَ الَّذِینَ ظَلَمُوا وَبُشْرَىٰ لِلْمُحْسِنِینَ ﴿١٢﴾
قبل از این، کتاب موسی که رهبر و راهنمای مردم بود، آمدن قرآن را خبر داده بود. قرآن نیز هماهنگ با آن است و به زبان عربی است تا هشداری به بدکارها باشد و مژده‌ای به نیکوکاران. 12
إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ ﴿١٣﴾
کسانی که گفتند: «صاحب‌اختیارمان خداست» و پای حرفشان ایستادند، نه ترسی بر آنان غلبه می‌کند و نه غصه می‌خورند. 13
أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ خَالِدِینَ فِیهَا جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿١٤﴾
آنان بهشتی‌اند و به‌پاس کارهای خوبشان، در آنجا ماندنی. 14